Gloria (45) is hiv-positief en kreeg de diagnose aids

De diagnose was nogal schrikken voor Gloria, het kwam totaal onverwacht. “Ik ging met flinke huidproblemen met enorme jeuk naar mijn huisarts en die stelde voor om ook een test te doen of ik seropositief was. Dat vond ik onzin, daar krijg je toch geen huidproblemen van? Maar mijn huisarts vertelde me dat heel veel mensen er gezond uitzien, maar toch een virus bij zich kunnen dragen. Toen heb ik een test gedaan en binnen twee weken hoorde ik dat ik hiv-positief ben. Ik werd doorverwezen naar het ziekenhuis en daar ontdekte ik dat ik aids had. Ik had het virus dus al zo lang dat het zich naar aids ontwikkeld had. Aids is de aandoening die je immuunsysteem ernstig aantast, waaraan mensen sterven.”

“Het was voor mij een donderslag bij heldere hemel. Het enige wat bij me opkwam was: Hoe lang heb ik nog te leven? Twee weken lang was ik alleen daar mee bezig, hoe lang had ik nog? Wat staat me nog te wachten? Hoe ga ik ermee om? Hoe gaan mensen naar me kijken? Ik had zoveel vragen, maar ik besloot het bij God neer te leggen. Hij weet hoe het zit en wat er komen gaat, wat anderen vinden dat moet ik me maar niet aantrekken. Het gaat om wat God ervan vindt. Ik moest iedere week voor controle naar het ziekenhuis, ik kreeg vijf soorten medicijnen. Als je hoort dat je aids hebt, denk je dat het iedere moment afgelopen kan zijn met je. Maar dat was zestien jaar geleden…”

Reacties

Nadat Gloria te horen kreeg dat ze seropositief is, deelde ze dat nieuws meteen met vrienden en familie. “Ik vertelde het meteen, met zoiets groots kun je niet alleen blijven rondlopen. Ook op mijn werk vertelde ik het meteen, ik was toen verzorgende bij ouderen. Sommige mensen namen afstand van mij, dat komt doordat ze te weinig van dit virus weten. Ze dachten dat het bij mij in de buurt zijn al genoeg was om geïnfecteerd te worden, dat een aanraking dodelijk was… Ook het drinken uit hetzelfde kopje of hetzelfde bestek gebruiken zou het overdragen, maar dat is helemaal niet zo. Andere familieleden en vrienden waren heel erg verdrietig en dat maakte mij dan weer onzeker. Had mijn laatste uurtje geslagen? Toch wilde ik nog heel lang leven en ik heb het nu ruim zestien jaar, Goddank is er goede medicatie om het virus te onderdrukken.”

“Door de medicijnen die ik kreeg, genas ik van aids en ben ik alleen nog seropositief. Ik kan het virus ook niet meer overdragen. Ik dank God voor de goede medicijnen die er bestaan. Nu ga ik een keer per jaar nog op controle in het ziekenhuis.

In het begin was ik heel bang dat ik het virus zou overdragen. Ik durfde geen nieuwe relatie aan te gaan. Want ik dacht dat ik het virus misschien toch wel zou overdragen. Het duurde lange tijd voordat ik weer openstond voor een nieuwe relatie. Dat vertrouwen is flink geschaad. In Gods woord staat: ‘Vertrouw alleen op Mij’, dat ben ik gaan doen. Ik wil ook alleen een relatie met een man die mijn liefde voor God deelt. God heeft oplossingen. Alle dingen vermag ik in Hem. Hij geeft mij genade, staat er in de Bijbel. Ik heb me weleens afgevraagd waarom ik dit mee moest maken, ik heb al zoveel meegemaakt. Waarom heeft God dit toegestaan? Maar toen ik in gebed was kon ik zeggen: God, U zult mij genezen wanneer het zover is, ik geloof in de kracht van Uw bloed, ik geloof dat U mij accepteert zoals ik ben en ik laat alles in Uw handen. U zult mij de kracht geven om door te gaan en de goede werken te doen die U van mij verwacht.’ God geeft me zoveel dat ik ook weer terug kan geven aan mijn medemens. Dat doe ik door positief in het leven te staan en door mijn stichting. Mijn deur staat voor iedereen open.”

Het Rode Lint

Gloria gebruikt haar eigen ervaringen om anderen te helpen: “God geeft mij zoveel en ik vraag Hem voortdurend om mij de kracht te geven om meer van Hem te delen. Dat doe ik met mijn stichting Het Rode Lint. Ik geef mensen kleding en eten als ze dat nodig hebben, maar praat ook met mensen over situaties waar ze doorheen gaan. Ik deel altijd van wat ik heb en wat ik kan delen. Niemand ontmoet ik zomaar. Hoe meer mensen verhalen horen waar anderen doorheen gaan, hoe dichter ze bij God komen. Wij moeten ook leren mensen in hun waarde te laten. God zegt niet voor niets: ‘Oordeel niet’. Ik zeg altijd: mijn leven wil ik kleuren met de liefde en de kracht die God mij geeft. Met mijn stichting, die maar heel klein is, wil ik vrouwen helpen om een mooie toekomst te hebben. Ik doe ook dingen in het buitenland, zoals kinderen naar school te laten gaan en waterputten te slaan. Zo heb ik mijn vriend leren kennen. Hij woont in Gambia en ik probeer hem hierheen te halen.”

Julia (41) heeft een maagverlamming door de eetstoornis Arfid. Lees ook haar verhaal: 'ik besef dat ik niet oud zal worden."