Van Tweede Kamerlid naar the­o­lo­gie­stu­dent: Carla maakte de overstap

Mijn eerste studiejaar zit erop. Bijna dan. Ik heb de laatste papers ingeleverd en moet alleen nog een examen Hebreeuws maken. Een fascinerende taal, een beetje wiskundig ook, een puzzeltje. Heerlijk om te leren, maar voor mij als über alpha kan het ook echt ploeteren zijn. En ja, ploeteren was het soms wel in het afgelopen jaar.

In de zomer van vorig jaar besloot ik me aan te melden voor een studie theologie aan de ETF in Leuven. Dat ik gekozen heb voor theologie kunnen mensen nog wel begrijpen, maar een studie van 10 jaar…. ‘Waar begin je aan?’ ‘Ik zou er geen zin meer in hebben.’ Dat zijn de reacties die ik veelal krijg. Maar ik vind het heerlijk! En het is in deeltijd, vandaar. Voor mij ideaal, want al tijdens m’n studie wil ik handen en voeten geven aan alles wat ik geleerd heb. En, minder prozaïsch, de hypotheek moet ook gewoon betaald worden.

Dreigde mezelf te verliezen

Eerlijk gezegd had ik het niet zien aankomen: de bankjes van de Tweede Kamer inruilen voor de collegebanken. Toen ik besloot om te stoppen als Kamerlid, wist ik eigenlijk alleen maar zeker dat het tijd was om het stokje over te dragen. Het was een heerlijke tijd, waar ik ook met dankbaarheid op terugkijk. Maar de polarisatie, de eindeloze coalitie-overleggen, werkweken van 60 uur of meer… Dat wilde ik niet meer. Ik dreigde zo langzamerhand mezelf te verliezen. Dus stapte ik eruit, benieuwd en vol vertrouwen dat het goed zou komen. Hoe dan ook.

Dan is het fijn als er mensen zijn die met je willen dromen. ‘Geloof’ en ‘groen’. Dat waren de woorden die steeds weer terugkwamen. Niet heel gek. Het was in 2014 dat ik een preek hoorde van dominee Rolie Barth over Romeinen 8 vers 19: ‘De aarde ziet reikhalzend uit naar de openbaarwording wie Gods kinderen zijn.’ Mijn groene geloof was dus helemaal niet gek! De tekst heeft me niet meer losgelaten, alsof die voor mij was bedoeld. Dus ja, ik heb wel een missie. Wat is er heerlijker dan schrijven, spreken en preken over Gods liefde voor de wereld en vanuit die liefde leven?

Zorgen voor golven

Wat zou het mooi zijn als we Gods liefde voor deze wereld kunnen laten zien in de dagelijkse keuzes die we maken. Ik geloof echt dat we op die manier ook anderen kunnen inspireren. Onlangs ontmoette ik klimaatwetenschapper Katherine Hayhoe bij de presentatie van haar boek in Nederland (heb je hem al gelezen?). Zij citeerde moeder Teresa over de steen in de vijver die rimpelingen veroorzaakt en nu vertel ik het weer aan jullie. Begin ergens, zet een volgende stap en vertel erover aan anderen. Laten we samen zorgen voor golven!

Dit is wat mij inspireert. Iedere dag weer. Ik kan niet anders. Ik wil niet anders. Om veel meer te leren over Gods liefde voor de aarde en alles wat erop leeft, ben ik theologie gaan studeren. Ineens ben ik weer student. Hoe dat voelt? Als een opgedroogde spons die zichzelf volzuigt. De Bijbel is een onuitputtelijke bron van inspiratie, juist als het gaat om de zorg voor de aarde en een duurzame levensstijl. Hier wordt ook steeds vaker over gepreekt, gelukkig, maar nog niet genoeg. Veel te lang hebben we een deel van de Bijbel overgeslagen! Dat moet anders, vind ik. En misschien ligt hier voor mij wel een taak. Ik ben heel benieuwd naar Gods wegen.

Het goede leven

We hebben een bijzondere verantwoordelijkheid gekregen om voor de aarde te zorgen, maar dat lukt (nog) niet echt. We leven in een bizarre wereld met oorlogen, klimaatverandering, epidemieën, verlies van soorten rijkdom. In ons eigen land zien we hoe onze levensstijl keihard tegen grenzen aanloopt, ook die van onszelf. Het zijn problemen die we niet 1-2-3 kunnen oplossen, zeker niet alleen, maar de Bijbel biedt wel handvatten voor het goede leven binnen grenzen die goed zijn voor onszelf en voor de aarde. Misschien gaat dat met vallen en opstaan, maar de Bijbel biedt ook een boodschap van hoop dat God deze wereld niet loslaat. Dat geeft mij houvast en ik hoop jou ook. Vanuit die hoop wil ik werken, leren, leven.

Het eerste jaar is voorbijgevlogen. Nu alleen nog m’n examen Hebreeuws. Ik zie uit naar het vervolg.