Nellekes dochter Madelief (12) heeft last van pres­ta­tie­druk

In het programma Chica krijgen de meiden een dilemma voorgelegd: altijd streven naar een 9 of een 10 of zo lang het maar een voldoende is? Zonder nadenken antwoordt Madelief: “Altijd streven naar een 9 of een 10.” Aan de andere meiden vertelt ze: “Als ik onder een 8 haal, dan ga ik een soort van huilen.” Ze legt uit dat ze het niet doet om haar ouders trots te maken. Waarom dan wel? “Ik was mijn hele leven onder het niveau. Toen opeens haalde ik een 10 en dacht ik: o, zo kan het ook. Vanaf toen ging ik gewoon leren. Dan haal je tienen achter elkaar en denk je: nu kan ik ook niet meer anders.”

Haar moeder Nelleke herkent dit volledig van haar dochter. “Ze heeft heel lang moeite gehad met school. Het lukte haar vaak niet goed om aan de slag te gaan, met een proefwerk bijvoorbeeld. Dan was ze bang om te falen en durfde ze niet te beginnen. Madelief heeft altijd opgekeken naar kinderen in de klas die snel klaar waren en tienen haalden. Dat is lastig als je zelf niet zo lekker in je vel zit. Madelief kreeg steeds te horen: let nou eens op, ga nou eens netjes op je stoel zitten. Ze heeft vaak gebeden dat ze ook iets rustigere benen zou hebben in de klas en dat ze ook snel kon werken.”

Als een blad aan een boom

Omdat Madelief steeds meer moeite kreeg op school, deden ze wat onderzoeken met haar. “Toen bleek dat Madelief ADHD heeft. Ze kreeg Ritalin voorgeschreven en sindsdien is ze veranderd als een blad aan een boom.”

Vier keer auditie doen

Inmiddels haalt Madelief bijna alleen maar hoge cijfers. “Ze wil per se leren en slagen. Dat heeft ze niet alleen in het schoolwerk, maar ook bij Kinderen voor Kinderen, waar ze bij zit. Ze is drie keer afgewezen na een auditie, maar dan gaat ze er toch een vierde keer voor. Daar zit natuurlijk ook die prestatiedruk in. Wij vinden zelf dat ze misschien een beetje te graag haar doelen wil halen op dit moment. Maar het is lastig hoe je dat als ouders kunt terugbrengen. We praten heel veel met haar. Dan zeggen we: ‘Als je je best hebt gedaan, maakt het helemaal niet uit.’ Maar als Madelief een 7 haalt, is ze echt van slag daardoor.”

“Laatst was Madelief ziek, maar eigenlijk mag ze niet ziek zijn van zichzelf. Dan heeft ze de hele tijd in haar hoofd wat er allemaal gaat gebeuren op school. Ze zou dan twee toetsen missen, bijvoorbeeld. Toen is ze één dagje thuis geweest en een dag later ging ze alweer. Soms maak ik me zorgen in hoeverre ik haar daarvoor moet beschermen.” Samen met de juf van Madelief zoeken ze naar een manier om haar te helpen. “We hebben aan Madelief gevraagd: probeer eens een 3 te halen. Je gaat niet leren en dan kom je met een 3 thuis. Maar ze kan het echt niet – we proberen het al een jaar lang. Ik vind het lastig, ook omdat ik mezelf er niet in herken. Ik was al blij met een 7 of soms zelfs met een 5,5. Dus ik snap helemaal niet waarom ze dat heeft.”

Spanning

De prestatiedruk die Madelief ervaart, zorgt ook weleens voor spanning tussen haar en haar moeder. “Thuis was Madelief vaak zenuwachtig en gefrustreerd dat ze nog een heel blad moest leren. Dat kwam allemaal bij mij terecht”, legt Nelleke uit. “Eigenlijk is er niks aan de hand, want in twee minuten is ze klaar met leren voor haar toetsen. Dus als moeder ga je heel snel dingen zeggen als: ‘Joh, maak je niet zo druk.’ Maar eigenlijk haal je daarmee naar beneden wat voor haar een heel groot probleem is. Als moeder wil ik haar serieus nemen en haar zorgen omarmen.”

In haar eigen wereld

Inmiddels neemt Madelief haar huiswerk niet meer mee naar huis. “Dat hebben we pas bedacht. Ze blijft nog even tien minuutjes op school, levert haar huiswerk in bij de juf en kan dan rustig naar huis fietsen. Op de fiets ervaart ze dan echt een gevoel van vrijheid, dan kan ze lekker zingen en in haar eigen wereld zitten. Als zij nog in haar hoofd heeft dat ze moet leren, is dat lastiger. Nu hoeft ze thuis niet met school bezig te zijn en dan is het ook makkelijker tussen ons.”

Middelbare school

“We moeten natuurlijk wel goed in de gaten houden dat ze zich lekker blijft voelen, ook op de middelbare school straks. Daarvoor is ze nu net door allerlei audities heen. Ze is uitgenodigd voor het conservatorium en voor de dansacademie van Lucia Marthas. Dat zijn pittige opleidingen, maar ze is daar geweest en vond het fantastisch. En als ze iets wil, dan gaat ze ervoor.” Toch gunt Nelleke haar dochter wat meer rust. “Ik hoop dat die prestatiedruk afneemt en dat ze leert om gelukkig te blijven, ook als ze wat lagere cijfers haalt. Ik ben als moeder overigens ongelooflijk trots op Madelief. God heeft haar zo creatief en vrolijk gemaakt. Als ze dicht bij Hem blijft, zal ze een weg vinden om met zichzelf om te gaan.Vorige maand is ze aangenomen bij Make Some Noise Kids, waar ze aankomend jaar mag optreden in kerken door heel Nederland om God te aanbidden en te zingen en dansen voor andere kinderen. Madelief maakt mijn leven en dat van anderen elke dag vrolijk en verrassend door wie ze is en hoe ze in het leven staat."