Hoe houd je kinderen en tieners betrokken bij het geloof?

“Kinderen en jongeren in de kerk hebben mijn hart. Als tiener werd ik gevraagd leiding te geven aan een club in onze kerk. Wat begon als een taak, groeide uit tot een roeping. Jongeren zijn zulke fascinerende wezens: vol vragen, op zoek naar wie ze zijn, en dapper genoeg om kwesties aan te snijden die volwassenen vaak uit de weg gaan. Ze dagen zichzelf en anderen uit, en dat inspireert mij telkens weer. Mijn liefde voor jongeren, de kerk en mijn geloof vormen het hart van wat ik doe."

Moeder van drie tieners

"Als theoloog houd ik me wat minder bezig met de praktijk van het jongerenwerk. Hoewel, ik ben leider van een kinderclub in mijn gemeente en moeder van drie tieners. Bij diverse christelijke organisaties denk ik mee over de grote lijnen en werk ik mee aan materiaal. Ook ben ik regelmatig in kerken, scholen en op bijeenkomsten te vinden voor het geven van een lezing of training.

Hoe kan de kerk een plek zijn waar jongeren zich thuis voelen, in een wereld vol uitdagingen? Een van de belangrijkste dingen die zij zoeken, is een thuisgevoel. Ze willen zich gezien en gehoord voelen, en weten dat ze ertoe doen. Vrienden en leeftijdsgenoten zijn heel belangrijk. Tegelijk hoeven kerken waar weinig kinderen of jongeren zijn niet te wanhopen. Betrokkenheid op elkaar kan prima generaties overstijgen."

Heldere antwoorden

"In mijn onderzoek naar jongeren en kerkdiensten blijkt telkens weer hoe belangrijk het is dat jongeren zich serieus genomen voelen. Dit vraagt iets van kerken: niet alleen sociale warmte, maar ook echte inhoud. Jongeren willen weten dat wat ze geloven ertoe doet, juist in een tijd waarin geloven niet vanzelfsprekend is. Het helpt als kerken openstaan voor vragen, twijfel en worstelingen en tegelijkertijd heldere antwoorden durven geven.

Het mooie is dat ik de laatste jaren hoopvolle veranderingen zie. Ja, nog steeds zie je dat veel jongeren de kerk verlaten, maar verbazingwekkend genoeg vinden anderen de kerk juist weer. Kerken vertellen bijvoorbeeld over volle Alpha Youth-cursussen, over jongeren zonder christelijke achtergrond die zich willen laten dopen. Voor mij zijn dat knipogen van de heilige Geest. Alsof Hij ons eraan herinnert dat God werkt op manieren die wij onmogelijk kunnen voorspellen."

Een luisterend oor

"Wat ik kerken vaak meegeef, is: vraag aan jongeren zélf wat ze nodig hebben. Jongeren weten vaak prima waar zij behoefte aan hebben, en dat is soms anders dan professionals denken. En: wees voorbereid op nieuwsgierige jongeren die misschien niet christelijk zijn opgegroeid. Je hebt als kerk zo veel te bieden! Een luisterend oor, een plek waar ze zichzelf mogen zijn, en mensen die met hen meelopen.

Het hoeft niet groot of ingewikkeld te zijn. De crux is dat jongeren voelen dat ze gezien worden. Dat ze geliefd zijn, door God en door mensen. En keer op keer laat God me zien dat Hij ons in het jongerenwerk verrassend leidt en gebruikt – als we maar bereid zijn op Hem te vertrouwen, en op de leiding van zijn Geest.”