Navigatie overslaan
Sluit je aan

Gratis inloggen

Praat mee op onze sites, beheer je gegevens en abonnementen, krijg toegang tot jouw digitale magazines en lees exclusieve verhalen.

Door in te loggen bevestig je dat je de Algemene Voorwaarden en Privacyverklaring van de EO hebt gelezen en begrepen.

Hulp nodig?

Check de veelgestelde vragen.

Tijs van den Brink 2024.

'Over m’n geloof praten in de media heb ik in de loop der jaren wel geleerd, maar over m’n liefdesleven…'

17 april 2025 · 11:55

Update: 17 april 2025 · 11:55

Heb jij dat ook? Dat je soms een probleem ziet waarvan je denkt: hé, misschien heb ik een oplossing! En dat je dan toch geen kans ziet om die oplossing goed voor het voetlicht te brengen?

Ik had dat sterk tijdens het #metoo-debat. Op allerlei plekken kwam naar buiten dat mannen zich op een ongepaste manier hadden gedragen ten opzichte van vrouwen. Seksueel misbruik. Ongewenste aanrakingen. Ongepaste opmerkingen. En ik dacht vooral: als we nou gewoon allemaal alleen onze eigen partner aanraken, en verder gewoon normaal doen, dan hebben we het probleem toch grotendeels opgelost?

Het bleek heel veel ingewikkelder dan dat. We zijn jaren verder en hebben het er nog steeds over.

Ik had het gevoel onlangs opnieuw, toen er kort na elkaar een paar documentaires verschenen over de gevolgen van verkrachtingen voor vrouwen. Sunny Bergman (VPRO) produceerde een film waarin vrouwen vertelden over negatieve seksuele ervaringen: Blauwe ballen en andere verkrachtingsmythes. En radio-dj Jamie Reuter (KRO/NCRV) verwerkte haar eigen verkrachting in de indrukwekkende documentaire Had dan nee gezegd.

De documentaires hakten er behoorlijk in bij me: ik zag vrouwen die jaren na het misbruik nog problemen ervoeren. En ook nog eens met schuldgevoelens kampten voor iets waar ze niets aan konden doen. Ik dacht opnieuw: maar als we nou gewoon allemaal alleen seks hebben met onze eigen partner, dan is een groot deel van het probleem toch opgelost?

We hebben er op de redactie lang en uitgebreid over gesproken. Zijn we in staat dat element in te brengen in de publieke discussie? Zit mijn man-zijn dan niet in de weg? Is er openheid om überhaupt naar de monogame oplossing te luisteren?

We hebben het geprobeerd in Dit is Tijs: Sunny Bergman kwam langs, samen met haar collega Roos van Ees. Beiden met hun persoonlijk verhaal.

Het werd een open gesprek. En dat is best spannend. Over m’n geloof praten in de media heb ik in de loop der jaren wel geleerd, maar over m’n liefdesleven…

Nee, het is niet zo dat Sunny en Roos na afloop juichend de lof op het huwelijk zongen. En het was ook niet zo dat ik dacht: toch eens een onenightstand uitproberen – als ik maar consent heb gevraagd.

Waar we het wel over eens werden: seks is sowieso het leukst als je gericht bent op het genot van de ander – en niet op de bevrediging van je eigen verlangens.

En ik denk dan: die kans is het grootst als je dat doet met iemand die echt om je geeft…

Meest gelezen

Lees ook