Dit fantastische echtpaar overwint samen alle tegenslagen dankzij Gods liefde

In Nederland zul je zoiets niet meemaken: je man heeft een gat in zijn gezicht omdat het is weggevreten door kanker, en dat zonder toegang tot medische zorg. Dit is de keiharde realiteit Mary en haar man Abubakarr uit Sierra Leone, één van de armste landen van Afrika. “Mijn man loopt hier al jaren mee rond,” vertelt Mary. “Het begon met een klein wondje onder zijn oog, maar de wond werd groter en groter.”

Hoe kwamen jullie op het Global Mercy ziekenhuisschip terecht?

Mary legt uit: “Abubakarr had een hoge functie in het leger en kon daardoor een operatie, chemo en bestraling in het buitenland krijgen. Totdat ze hem daar niet meer verder konden helpen. Hij verloor zijn baan, huis en inkomen. En toen stonden we op straat! Gelukkig hoorden we dat het ziekenhuisschip de Global Mercy van Mercy Ships naar Sierra Leone zou komen. Zij maken operaties mogelijk die in ons land niet kunnen plaatsvinden. We gingen aan boord om te kijken of ze mijn man konden helpen.”

En hoe verliep dat?

“Ik kan me nog goed herinneren dat we in een klein onderzoekskamertje op het schip een gesprek hadden met Willianne, een Nederlandse verpleegkundige. Zij zou ons vertellen of hij geopereerd kon worden of niet. Dit zou zijn laatste redding zijn, maar we kregen een ‘nee’ te horen. Mijn man kon niet geopereerd worden omdat de kanker was uitgezaaid. Ik begon te huilen en kon niet meer stoppen. Ik begreep het niet en ik wist niet wat ik moest doen. Hoe moest het verder? Abubakarr klopte op mijn schouder en wees naar boven. Hij zei: ‘Al onze hoop is op God. Mijn leven is in Zijn hand, wat er ook gebeurt.’”

Voelde je je niet in de steek gelaten?

Mary antwoordt: “Nee. Wat ik heel bijzonder vond, is dat Willianne zei: ‘Dit is heftig nieuws. Dit is heel veel om te moeten bevatten, maar ik wil dat je weet dat we er voor jullie zijn. We laten jullie niet in de steek.’ En dat waren geen loze woorden. We hebben het gezien en ervaren. Willianne en het palliatieve team hebben ons aan een nieuwe woning geholpen, waar hij de zorg ontvangt die hij zo hard nodig heeft. Ze zijn er voor ons, tot op de dag van vandaag. En daar danken we God voor.”

Wat voor hulp krijgen jullie van het palliatieve team?

“De hulp richt zich vooral op wondverzorging, pijnbestrijding en het verlichten van benauwdheid,” legt Mary uit. “Daarnaast bieden Willianne en haar team ook emotionele en geestelijke steun. We lezen samen uit de Bijbel, zingen, en bidden samen. Ze staan ons bij als counselors in dit moeilijke proces. Ook hebben ze ons voorzien van voedselhulp, waarmee wij als gezin konden overleven.”

Hoe reageren andere mensen op je man?

Mary vertelt dat het helaas vaak voorkomt dat mensen met ernstige aandoeningen in Sierra Leone door hun eigen familie worden verstoten. “Abubakarr werd ook verstoten, maar ik ben altijd aan zijn zijde gebleven,” zegt Mary.

Tekst gaat verder onder de afbeeldingen.

Hoe gaat je man om met alle uitdagingen die hij ervaart?

“Ik vind het heel bijzonder dat hij in elke situatie blijft vertrouwen op God,” vertelt Mary. “Zelfs toen er maden uit zijn wond kropen, dankte hij God dat ze naar buiten kwamen in plaats van verder naar binnen te gaan.”  

Wat vinden jullie het meest waardevol aan de hulp die jullie ontvangen?

“We waarderen het enorm dat we medische hulp krijgen, maar het belangrijkste voor ons is de emotionele steun. Wat ik heel bijzonder vind, is dat Willianne en haar team al bijna twee jaar naast ons staan. Het is zo fijn om te weten dat ze elke week langskomen. Dat we hen kunnen bellen voor advies of gebed als het nodig is.”

Waarom kies je ervoor om bij je man te blijven, ondanks zijn ernstige aandoening?

“Veel vrouwen zouden hun man verlaten, maar ik blijf bij hem,” zegt Mary. “Als ik naar hem kijk, denk ik: hoe zou ik me voelen in zijn situatie? Ik zou ook niet willen dat mijn man bij me weg zou gaan omdat ik er zo uitzie en er zo aan toe ben. Dan zou ik ook heel graag willen dat hij er voor me was. Dus ik blijf bij hem tot het einde.”

Wat helpt jullie om deze moeilijke tijd samen door te komen?

Mary antwoordt: “Dat is Gods genade. We vertrouwen op Hem. Hij is er altijd voor ons geweest en Hij zal er altijd voor ons zijn. Dat geeft rust. Hij geeft ons de kracht om door te gaan en er voor elkaar te zijn.”

Hoe bereiden jullie je voor op het moment van afscheid, wanneer dat komt?

“We weten dat die dag ooit komt, maar het wil niet zeggen dat hij het is die wegvalt omdat hij ziek is. Ik kan ook doodgaan,” zegt Mary. “Onze dagen zijn in Gods hand. We kunnen niet op onze eigen kennis en kracht steunen. Als die dag komt, weten we dat God erbij is en ons er doorheen helpt. Maar dat betekent niet dat we nooit terneergeslagen zijn.”

Wat geeft jullie hoop in moeilijke tijden?

“Mijn man heeft ook momenten dat hij het niet ziet zitten,” geeft Mary toe. “Dan probeer ik hem te laten zien wat er wél goed gaat. Ik zeg bijvoorbeeld: je kan lopen, je kan eten, je kan bewegen, je kan met je dochter spelen. Door je zorgen te maken, zal er niets veranderen. Dus die zorgen proberen we van ons af te zetten en aan God te geven.” 

Wat willen jullie je dochter Doris meegeven voor de toekomst?

“Vertrouw op God,” zegt Mary. “Je kunt je kinderen geld geven, maar dat kun je kwijtraken. Als je ze God geeft, geef je ze alles.”

Wil jij bijdragen aan het leven van gezinnen zoals dat van Mary en Abubakarr? Maak dan een gift over aan EO Metterdaad. Door te steunen, maak je niet alleen medische zorg mogelijk, maar geef je ook emotionele en geestelijke steun aan mensen die het‘t hardst nodig hebben.

• Help je mee?