Dakloos door gebrek aan aandacht?
3 februari 2022 · 08:53
Update: 15 november 2024 · 13:55
Het zou in heilige opdracht van Duitse keizer Frederik II zelf zijn geweest, dat het experiment werd gedaan: een paar baby’s werden vanaf de geboorte in isolatie gehouden en verzorgd door een aantal dames. Die kwamen eten en drinken brengen, maar ze mochten op geen enkele manier met de baby’s communiceren. Niet praten, niet aanraken, niets.
Treurig resultaat
Doel van het experiment was om uit te vinden welke taal de baby’s van nature zouden gaan spreken. Dat was helaas geen Duits, zoals de keizer vanzelfsprekend had gehoopt. De zuigelingen kwamen aan spreken niet eens toe, want binnen niet al te lange tijd waren ze dood. Liefde en aanraking blijken dus van levensbelang.
De baby’s kwamen aan spreken niet eens toe
Mama praat, mama zwijgt
Tegenwoordig is iedereen overtuigd van de betekenis van de eerste kinderjaren. Die vormen je voor de rest van je leven. Een klein experimentje dat dit ook prachtig illustreert, is het ‘still face’-experiment (op Youtube te vinden). Een moeder praat en communiceert met haar gezicht met haar kindje. En die reageert op elke denkbare manier: lachen, wijzen, geluidjes. Maar dan krijgt de moeder opdracht om twee minuten zonder uitdrukking op haar gezicht haar baby aan te staren. Het kindje komt vervolgens met tal van negatieve emoties om de gewone aandacht van de moeder terug te krijgen: vertwijfeling, gillen, wijzen.
Levensverhalen uit Boedapest
Ik was dit najaar in Hongarije, waar ik voor Metterdaad heb gefilmd bij de daklozen van Boedapest. Elke dag ging ik op stap met ze en mocht iets horen van hun levensverhalen
- Over haar man die haar mishandelde en de deur wees. Waarna haar niets overbleef dan aankloppen bij het daklozencentrum.
- Over de baas die er plotseling vandoor was gegaan met zijn salaris. Waardoor hij letterlijk op straat stond.
- Over een ziekenhuisopname waarna bij terugkomst zij haar flatje bleek doorverhuurd aan iemand anders en zij plotseling de nacht moest doorbrengen op het station.
Opmerkelijke overeenkomst
Allemaal verschillende achtergrondverhalen maar met één opmerkelijke overeenkomst. Aan het eind van elke interview bedankten elke dakloze mij, dat ik naar hun verhaal had willen luisteren en voor de aandacht die ze even kregen. Het trof me, want dat was precies waar het vaak in hun leven was misgegaan. Gebrek aan aandacht.
Je kunt stellen dat dit gebrek aan aandacht heeft bijgedragen aan hun dakloosheid
Slechte start
Misschien zou je kunnen zeggen dat dat gebrek aan aandacht in veel gevallen ook heeft bijgedragen aan hun dakloosheid. Want bijna zonder uitzondering hadden ze hun kinderjaren doorgebracht in kindertehuizen, bij gescheiden ouders, waren ze mishandeld of misbruikt. Een leven dat begon met een gebrek aan aandacht.
Jezus vult aan
Het leven van Jezus draait precies om dat wat deze mensen gemist hebben, om wat zonde heeft aangevreten: hij geeft elke keer persoonlijke aandacht aan precies die ene verlamde man. Die ene tollenaar, die ene visser, die ene doofstomme, die ene vrouw bij de put. Hij vult dat tekort aan aandacht aan met Zijn aandacht. En heft daarmee een gebrek op. Met grote gevolgen voor de mensen die het betreft.
En dat is precies wat we bij EO Metterdaad ook graag willen doen: mensen ‘onder de aandacht’ brengen, zodat we samen levens ten goede kunnen veranderen.
