Column Lise | ‘God works in mysterious ways’

Hun lange geplooide rokken glinsteren door gouddraad en hun gouden oorbellen rinkelen. Ze lopen naast hun mannen met zwarte snorren en stoere cowboy-hoeden op. Het zijn de beter gesitueerde zigeunerfamilies die we overal in de stad voorbij zien lopen. Samen met cameraman Hans film ik een project dat is opgezet voor de Roma-families in de stad. Maar zij zijn er lang niet zo goed aan toe. Ik bezoek een gezin met 7 kinderen dat woont aan de rand van de stad. Een 'krottenwijk' is nog een te mooi woord. We lopen door sneeuw die zacht is geworden door de modder. Bestrating is hier niet. Er is ook geen riolering, dus zie ik kinderen op blote voeten hun behoefte doen voor hun huis, dat met gammele planken in elkaar is getimmerd.

Het leven liep anders

Het dak is niet helemaal dicht en er zitten gaten in de muur. We zijn op weg naar Ilona. Ze woont hier al haar hele leven. Ooit droomde ze ervan om danseres te worden, maar het leven liep anders. Nu doet ze haar uiterste best om haar kinderen te voeden, maar op dit moment is ze werkeloos. Net als haar man. Hij is op pad om klusjes te doen om toch wat te verdienen. Samen zijn ze een sterke unit. Want ze houden zielsveel van elkaar, van hun kinderen en van God. Ze leren hun kleintjes om goed hun huiswerk te maken. Spijbelen is uit den boze, net als slechte manieren en oneerlijkheid.

Roma dialect

In een buurt waarin de buren een heel ander soort moraal hanteren, en schooluitval normaal lijkt te zijn, vallen ze op. Onze partnerorganisatie helpt hen zoveel ze kan. Ilona spreekt goed Hongaars maar met haar kinderen spreekt ze een Roma dialect dat bij onze tolken onbekend is. Als we na het filmen een rondje lopen door de stad vragen we ons af hoe we dit specifieke dialect kunnen vertalen. Als we een broodje halen, staat er voor ons in de rij een vrouw met lange vlechten, samen met haar besnorde man, compleet met zijn hoed op. “You look beautiful,” zeg ik. En zowaar, ze verstaan me.

Handen in de lucht

Het is een zigeunerfamilie uit London. Ze zijn hier voor een grote evangelisatiebijeenkomst in de stad. Honderden gelovige zigeuners ontmoeten elkaar dit weekend om samen te bidden en te luisteren naar inspirerende sprekers. “Wat mooi,” reageer ik. “Wij zijn van de Evangelische Omroep uit Nederland.” De man gooit zijn handen in lucht en zegt: “Halleluja, dit is echt een goddelijke ontmoeting. Wat geweldig! Hoe kunnen we jullie helpen?”  Ik zeg: “Spreekt u toevallig het Roma-dialect van de mensen in de wijk net buiten de stad?” “Jazeker,” zegt hij. “Want mijn vrouw is hier geboren en we spreken de meeste zigeunertalen.”

Antwoord op gebed

Even later zit de hele zigeunerfamilie in onze hotelkamer. Prachtig gekleed en klaar om te vertalen. God works in mysterious way, denk ik. Zij zijn blij ons en hun broeders en zusters in de sloppenwijk te kunnen helpen. Wij zijn dankbaar voor een oplossing voor de vertaling en deze bijzondere, ontmoeting. Voor we afscheid nemen, bidden onze nieuwe vrienden: “Moge God jullie zegenen, zodat jullie tot een zegen kunnen zijn.” En ik realiseer me: zij zijn zelf het antwoord op dit gebed!