Column Arjan | ‘Een oase van rust midden in een wereld van gevaar’

Vanachter lemen muurtjes hielden ze met doorgeladen geweren de omgeving in de gaten. Zo onveilig en levensgevaarlijk was het kennelijk in dit provinciestadje ergens in Somalië. Het contrast met wat er plaatsvond achter de muren van het kliniekje dat we bezochten, kon bijna niet groter zijn. In alle rust zaten op de houten banken enkele tientallen vrouwen. Sommigen gaven hun kind de borst, anderen lieten hun baby meten en wegen door een verpleegkundige in wit uniform. 

Alles onder controle

Vanuit het gebouwtje klonk het kenmerkende geluid van een pasgeborene, soms overstemd door een moeder die kennelijk aan het bevallen was. Maar ondanks dat straalde alles rust uit. Dat had vooral te maken met de arts die in de deuropening stond. Met haar hele houding liet Amina zien dat zij alles onder controle had. Dit was haar domein waar mannen en geweld het even niet voor het zeggen hadden.

Nieuw leven

Dit was de plek waar vrouwen zich veilig wisten. Waar nieuw leven geboren kon worden, waar zorgen over gebrek aan eten en achterblijvende ontwikkeling gedeeld konden worden. Hier werd gezorgd en geadviseerd, moed ingesproken en hoop gegeven. Een oase in dit land vol geweld, honger en angst. Tijdens ons korte verblijf kwam er een kindje ter wereld. Een jongetje, zo klein en kwetsbaar, maar gezond en wel. Ik zag het geluk van de moeder en hoorde haar gebed om een veilige toekomst voor haar zoontje. Ik dankte stilletjes voor Amina die haar kracht inzet voor het leven.