Appels en sinaasappels, de aantrekkingskracht van de Israëlische kibboets
Vrijwilligers uit allerlei landen halen herinneringen op aan hun tijd in een Israëlische kibboets.
Nu te zien op NPO Start
Verhalen
1 / 1
Idealistische en opstandige jongeren van over de hele wereld kwamen vanaf de jaren zeventig naar Israël om voor korte of langere tijd te wonen en te werken in een kibboets. De populaire Israëlische leefgemeenschappen waren op socialistische leest geschoeid. Het documentaire tweeluik 'Appels en sinaasappels, de aantrekkingskracht van de Israëlische kibboets', laat zien hoe de vrijwilligers daar hun 'coming of age' beleefden. In het tweeluik zijn naast toenmalige vrijwilligers uit o.a. Zweden, Denemarken en Engeland, ook twee Nederlanders te zien die hun herinnering aan hun collectieve bestaan delen.
Imago
Imago De werkloosheid in heel Europa zorgde in de jaren tachtig voor een gestaag aantal vrijwilligers, maar inmiddels leidt de kibboets een marginaal bestaan en lijkt vrijwilligerswerk onder westerse jongeren niet meer erg populair te zijn. Tenslotte heeft het imago van Israël de afgelopen jaren een deuk opgelopen.
Annemarie Hazersloot
De in Doetinchem geboren Annemarie was een van de tienduizenden vrijwilligers die eind jaren zeventig enige tijd in een Israëlische kibboets werkte. Ze zegt hierover: "Mijn kibboetstijd in 'Ein HaHoresh' was een hele gelukkige periode in mijn jonge leven." Samen met leeftijdsgenoten uit alle delen van de wereld plukte ze sinaasappels, werkte ze in de wasserij, molk de koeien, raapte eieren en paste op de kinderen van de kibboetsniks. Jongeren als Annemarie ruilden hun vaak luxueuze westerse bestaan tijdelijk in voor een collectief leven in de oervorm van de Israëlische maatschappij.