Zussenliefde: ‘Ophangen! Jullie hebben je fa­ceti­me­li­miet voor vandaag bereikt’

De twee spontane en vrolijke zussen beginnen hard te lachen op de vraag of ze elkaar veel spreken. Maaike begint: “Onze mannen roepen regelmatig: ‘Ophangen! Jullie hebben je facetimelimiet voor vandaag bereikt’. We spreken elkaar iedere dag wel. Laatst hadden we allebei een rotdag. Dan is het heerlijk om even te bellen en te spuien bij elkaar. We laten dan ondertussen de honden uit. Die zijn ook vrienden trouwens. Zelfs onze honden zijn dikke mik.”

Steun

Maaike en Sanne groeien op in Limburg in een hecht gezin met vijf kinderen; twee meiden en drie jongens. Hun ouders vinden een sterke onderlinge band belangrijk. Sanne vertelt hierover: “Mijn ouders stimuleerden dit echt. Samen eten, samen op vakantie, samen muziek maken. We kregen mee dat je voor elkaar klaar staat. Ik heb met iedereen een andere relatie, maar de band is goed. We gaan in augustus voor het eerst in jaren weer als ouderlijk gezin met z’n allen op vakantie.”

Nadat Maaike jong trouwt ontstaat er een periode van afstand tussen haar en haar familie. Maaike: “Mijn eerste huwelijk was niet goed en ik raakte verwijderd van mijn familie. Uiteindelijk hield mijn huwelijk geen stand. In die tijd was Sanne puber. Ze was opstandig, stronteigenwijs en anti-kerk. Mijn ouders maakten zich zorgen om haar en het liep niet altijd lekker thuis. Sanne vluchtte soms hierheen. Dan kwam ze met de hond wandelen. Gewoon even eruit zijn. Voor mij was het in die tijd ook fijn om haar om me heen te hebben.”

Na de scheiding van Maaike groeien de zussen steeds meer naar elkaar toe. Sanne heeft op dat moment een huisje aan de kust en Maaike gaat er vaak met haar kinderen heen om uit te waaien en tot rust te komen. Maaike vertelt over deze periode: “Ik heb toen heel veel steun aan Sanne gehad. Ze was er gewoon altijd voor me. Stond ze ineens voor mijn deur, net op het moment dat ik haar nodig had. Toen zij puber was ging ze veel uit. Ik had dat allemaal niet gedaan. Ik trouwde jong en had die fase overgeslagen. Ik was altijd het brave meisje geweest. Na mijn scheiding had ik er behoefte aan om alsnog uit te gaan. Mijn ouders maakten zich daar wel zorgen over, wilde geen herhaling van wat ze met Sanne hadden meegemaakt. Maar Sanne zei tegen me: ‘Gewoon gaan, dat is goed voor je’. Ze stimuleerde me om te doen wat ik op dat moment nodig had.”

Zorgen

Na de geboorte van Sannes dochter Libby, zo’n anderhalf jaar geleden, is het Maaikes beurt om voor haar zus klaar te staan. Libby wordt kort na haar geboorte met spoed opgenomen op de IC vanwege ernstige geelzucht. Ze krijgt verschillende bloedtransfusies en er volgt een zenuwslopende tijd. Sanne: “Het is heel spannend geweest. Ik zei tegen God: ‘Ik kan niks. U moet het echt doen.’ Ik voelde dat God tegen me zei: ‘You need an army.’ Een appgroep met wel 100 mensen van over de hele wereld bad 24/7 voor haar. Ik voelde de kracht van engelen rondom haar bed.”

Maaike vult haar aan: “Ik vergeet nooit dat ik dat appje kreeg: ‘Nu bidden!’ Ik voelde me zo machteloos. Je staat erbij en je kijkt ernaar terwijl je zusje hier doorheen moet. Dat is zo intens.”
Sannes dochter Libby herstelt wonderbaarlijk snel en hoewel er nog steeds zorgen zijn over haar gezondheid op de lange termijn, mag ze na een week mee naar haar huis.

Maaike: “Ik ben zo onwijs trots op Sanne en hoe ze zich staande houdt als moeder. Ze heeft zoveel meegemaakt met de gezondheid van Libby en ze blijft sterk en gaat door. Dat bewonder ik enorm in haar.” Sanne vult haar aan: “In die periode ervaarde ik echt hoe kostbaar onze band is. En nog steeds is Sanne een grote steun. Door de gezondheid van Libby ben ik soms best onzeker. Als ze dan koorts heeft bijvoorbeeld, bel ik gelijk Maaike.” Maaike gaat verder: “Ik probeer haar dan gerust te stellen of advies te geven. Het is heel fijn om er dan voor haar te kunnen zijn, bevestiging te geven en te zeggen: als je het niet vertrouwt, gewoon de dokter bellen.” 

Kwaliteiten en irritaties

Uitspreken wat ze voor elkaar betekenen doen de twee niet vaak. Maar voelen doen ze het wel. Maaike zegt hierover: “Sanne betekent heel veel voor mij. Dat vertel ik haar eigenlijk nooit, maar ik ben blij dat ze mijn zusje is. Niks is te veel en ze kan heel goed overweg met mijn kinderen. Ze is worshipleider, ze zingt. Zo mooi om haar dat te zien doen. Ik zou wel wat meer van haar creativiteit willen hebben. Mevrouw pakt een penseel vast, zet wat op het doek en het wordt mooi.” Sanne lacht: “Tja, nu moet ik natuurlijk ook wel wat liefs zeggen. Maar serieus: Maaikes liefdestaal is tijd en aandacht. Ze is een investerende zus die altijd voor me klaarstaat. Dat vind ik heel waardevol. Ik bewonder het dat ze zo attent is. Van alle negentig familieleden die we hebben weet ze precies wie er wanneer jarig is en iedereen krijgt een kaartje.”

Als je zo’n nauwe band hebt zullen er vast ook irritaties zijn. Sanne hoeft daar niet lang over na te denken: “Dat ze me nog steeds haar ‘zusje’ noemt, terwijl ik gewoon een volwassen, wijze vrouw van 32 ben.” Maaike lacht: “Ja, dat blijft toch zo. Je kleine zusje. Maar echte grote irritaties zijn er eigenlijk niet. Als er iets is, dan spreken we het uit.” Sanne vult aan: “Of jij trekt je een poosje terug en ik denk dan: laat maar even, dat komt wel weer goed.”

De band tussen zussen is bijzonder. Al heel wat zussen vertelden aan Eva over die 'gewone bijzondere' relatie. Lees al deze verhalen hier.