Zo blijf je hoopvol

Hoe blijf je hoopvol? Hoe houd je moed als er zo veel om je heen wegvalt? Je werk is verdampt. Je kinderen breken het huis af. Je geliefden zijn getroffen. Jijzelf bent ziek. Er is momenteel veel dat een mens kan leegpersen.

Dit gaat erger worden naarmate het langer duurt. Een paar weken kun je nog wel positief blijven; elke dag is er wel wat nieuws, het is misschien zelfs wel spannend en interessant. Maar nu het maanden gaat duren… De sleur komt erin. Je belandt elke keer in dezelfde conflicten met je geliefde. Je kinderen zijn het thuisonderwijs echt zat en missen hun vriendjes. Je blijft maar kwakkelen.

Hoop redt je ziel

Hoop is altijd – en in deze dagen des te duidelijker – een levenskracht. We herkennen deze kracht vaak niet eens, omdat het zo gewoon is als ademhalen. We worden met hoop geboren. Baby’s kunnen niet anders dan gretig aan het leven beginnen.

Want het is de hoop die ons van uur tot uur brengt. De tijd trekt ons alleen fysiek de dag door, maar hoop brengt onze ziel de dag door. Ons lichaam komt er vast wel, maar zonder hoop haalt onze ziel de avond niet.

Hoop is wat anders dan positief denken. Positief denken is doen alsof er alleen maar licht is, terwijl er ook zo veel duisternis is. Maar hoop blijft leven in de diepste ellende.
Hoop is evenmin de werkelijkheid ontkennen. Hoopvolle mensen hebben juist een dieper besef van de realiteit. Ze zien meer dan ooit. Ze zien niet alleen de duisternis, ze zien niet alleen het licht, ze erkennen allebei. Maar ze weten dat zelfs het kleinste kaarsje een grote ruimte kan belichten.

Hoop ziet openingen

Hoop is zien hoeveel er nog kan gebeuren. Hoop is beseffen dat het bestaan niet als een machine verloopt, volgens vaste wetten en onwrikbare patronen, maar beweeglijk is, flexibel, en dat er altijd openingen zijn voor licht. Hoop is weten dat het leven niet massief is, maar poreus. De hemel is niet van koper. God kan overal naar binnen treden.

• Lees ook: Laten we traag zijn met onze antwoorden

“Ieder moment is een poort waar de Messias doorheen kan komen,” schreef een Joodse filosoof. Ieder moment van ons leven kan verlicht worden. Niets in deze werkelijkheid is immuun voor God. Overal kan Hij binnentreden. Ieder hart kan een kribbe worden waarin de Messias geboren wordt. Alles kan een graf worden waarin Hij opstaat uit de dood.

Verberg het licht niet

En deze hoop kunnen we in onszelf voeden. Jezus zegt dat “men geen lamp aansteekt om hem vervolgens onder een korenmaat weg te zetten, nee, men zet hem op een standaard, zodat hij licht geeft voor ieder die in huis is”.
Zo is het met hoop. Het gloeit vanbinnen. Iedereen wordt geboren met hoop, dat is onvermijdelijk. Maar soms, door omstandigheden, wordt er een ‘korenmaat’ over onze hoop geplaatst en zien we zelf het licht niet meer, en zien onze huisgenoten ons licht niet meer.

Zo’n ‘korenmaat’, dat kan in deze tijden een teveel aan slecht nieuws of fake news zijn. Twitter kan een korenmaat zijn. Het geklaag van een familielid. Slecht eten, kort slapen, weinig bewegen – dat zijn heel fysieke dingen die de hoop in ons kunnen verduisteren.
De ‘korenmaat’ voor veel mensen momenteel is dat de wereld zo groot is. Je kunt je voor te veel verantwoordelijk voelen. Er zijn zo veel ouderen en andere zwakkeren in je wijk – alleen al in je wijk. Je voelt jezelf voortdurend tekortschieten.
Maar Jezus vraagt niet om ‘de mensheid’ lief te hebben. Hij vraagt alleen om ‘je naaste’ lief te hebben. En ook nog als jezelf. Dus niet onbeperkt. Als je het even lastig hebt met jezelf, vraagt Jezus ook minder van je om te geven.

Voor veel mensen zal het in deze tijden nodig zijn zich bewust af te sluiten van een groot deel van de ellende. Wij kunnen niet de hele wereld liefhebben – God heeft de hele wereld lief. Laten wij maar beginnen bij onze naasten. Dat kan zwaar genoeg zijn.

Houd je hoop hoog

Bedenk wat de ‘korenmaten’ zijn in jouw leven en probeer die zo veel mogelijk weg te zetten. En bedenk vervolgens ook wat de ‘standaarden’ zijn in jouw leven, waar Jezus het over heeft, waar je het licht dat in je schijnt op kunt plaatsen. Oftewel, nieuwe of bestaande gewoontes die jou helpen je hoop meer te laten stralen. Dat kan zijn door elke dag bewust tien dingen te noemen die goed gaan. Daar bij stilstaan, kan een ‘standaard’ zijn die je hoopvoller maakt.
Plannen maken is bijna hetzelfde als hopen. Dromen, idealen, ideetjes misschien maar, voor morgen, voor over een maand, voor over weet-ik-hoelang als alles over is. Wat wilde je nog altijd doen? Welke stappen zou je daar nu al in kunnen zetten?

Kijk om je heen. Nu, op dit moment. Er is heel veel goed. Ja, de wereld lijkt te crashen. Maar als je nu, op dit moment, om je heen kijkt, is er heel veel goed. In jouw fysieke omgeving, de kleine eenvoudige dingen, huist heel veel schoonheid, heel veel God. God is hier en nu aanwezig. Elk moment is een poort waar de Messias doorheen kan binnentreden. Overal, elk moment, ook waar je dat het minst verwacht, kan licht schijnen.

Beeld: Shutterstock

• Lees ook: Koester je vertrouwen in de overheid