Zangeres Shirma Rouse over 'Amazing Grace'

Iets van God laten zien in de showbizz­wereld? Voor Shirma geen probleem, zeker niet in het nieuwe EO-programma Amazing Grace, dat over een maand van start gaat (zie kader). “Gospel wordt nooit groots vertoond op tv, vaak is het slechts een onderdeel van een grotere show. Nu gaat het óver gospel,” begint Shirma enthousiast. “En dat op de nationale televisie. Geweldig! In de serie begeleiden zangeres Berget Lewis en ik artiesten die weinig tot geen gospel hebben gezongen. We dompelen hen onder in die muziek. Als je gospel zingt, beleef je de muziek en voel je de verbinding met God. Met de Heilige Geest. Dat merkten we ook tijdens de opnames van het programma. Elke week beleefden we bijzondere momenten.”

Kun je een moment beschrijven?
“Als je met zo veel mensen – muzikanten, een koor, kandidaten – bij elkaar bent die in Gods liefde wandelen, is de Heilige Geest erbij. In aflevering vier zingen Berget en ik ‘We shall overcome’. Iedereen brak, iedereen huilde. Na afloop zeiden mensen tegen me: ‘Dit heb ik nog nooit meegemaakt.’ We praten er nog steeds over. Het was alsof we een kerkdienst bijwoonden. Met z’n allen braken we in Zijn aanwezigheid, ook al wist niet iedereen wie Hij is. God raakte ons allemaal.”

Kracht van gospel

Dit soort momenten doen Shirma versteld staan van het effect van gospel. “Sommige mensen zeggen dat de muziek hen raakt, maar ze weten niet waarom. Dat is juist de kracht van gospel: het is de Heilige Geest die hen roert. Die energie is niet te omschrijven.” De zangeres vindt dan ook dat gospel meer gezien en gehoord moet worden. “We hebben het nodig, deze muziek lééft. Mensen houden ervan, ook al snappen ze niet waarom.”

Hoe ben je de muziek ingerold?
“Ik ben kerkelijk opgevoed en zong al jong tijdens de diensten. Ik zong ook in bandjes, maar de showbizz ingaan? Daar had ik helemaal niet de aspiratie voor. Ik verhuisde op mijn negentiende van Curaçao naar Nederland om scheikunde te studeren. Daar doe ik trouwens niks meer mee, ik geef alleen bijles aan kinderen van vrienden. Mijn leven is nu eenmaal zo gelopen; alles gebeurt met een reden. Ik ben in de showbizz terechtgekomen vanwege mijn liefde voor muziek. En ik geloof dat het mijn roeping is om liefde de wereld in te slingeren via muziek. Het is een gave die ik wil uitdragen.”

Op tv praten over God

Amazing Grace verschilt veel van de andere tv-projecten van Shirma. Zo was ze te zien in The Voice of Holland, De gevaarlijkste wegen van de wereld en Secret Duets. “Als je me kent, weet je dat ik christen ben. In de seculiere wereld zijn mijn positiviteit, naastenliefde en energie een reflectie van mijn geloof. Het is bijzonder dat ik in Amazing Grace over God kon praten. Ik voelde de druk om het goed te doen, want het gaat om Iets groters dan mijzelf.

Het was gek om een programma te maken waarbij niet iedereen van het productieteam opgevoed is met gospel of er ooit mee in aanraking is geweest. Daardoor ontstond er een wisselwerking; iemand van het team luistert nu naar gospel en dat is slechts één voorbeeld van wat de show straks zal veranderen.”

Wat denk je dat er verandert?
“Naar mijn idee ervaren mensen in Nederland het geloof vanuit een straf. Dit mag niet, dat mag niet. Terwijl God liefde is! Ik denk dat we met Amazing Grace die liefde op een pure manier laten zien, we spreken erover vanuit oprechtheid. Daardoor worden kijkers aan het denken gezet. Verder zetten we gospel neer als een muziekgenre, maar je kunt gospel alleen maar beoefenen als je naar jouw basis terug durft te gaan en al jouw pijn aankijkt in Gods aanwezigheid.”

Moest jij door dit proces heen?
“Nee, ik ben met gospel opgevoed. Mijn liefde voor God is tijdloos, ik heb die liefde nog nooit níét gevoeld. Mijn geloof is een integraal deel van mijn zijn. Het geeft me een veilig gevoel, hoop en troost. Sommigen ervaren het geloof als iets om naar te reiken als het slecht gaat, maar ik ga ook naar God in dankbaarheid. Vandaag kreeg ik bijvoorbeeld in het Rijksmuseum een persoonlijke rondleiding van hoofd schilder- en beeldhouwkunst Pieter Roelofs. Dat is toch een zegen? En ik ben co-curator van een tentoonstelling over gospel in Museum Catharijneconvent in Utrecht.”

Maria eren

Shirma voelt zich ook gezegend tijdens Pasen. “We mogen dan Zijn genade ervaren.” Tijdens Pasen denkt Shirma ook veel aan Maria, nadat zij haar vertolkte in The Passion. “Waarom heeft God haar gekozen, van alle vrouwen die er waren, om de moeder van Zijn Zoon te zijn? Ik denk dat Maria een bijzondere vrouw was met een goddelijk hart. Ze was vroom en toegewijd aan God. Nu begrijp ik waarom rooms-katholieken Maria eren.”

God vergeeft

“Genade omvat voor mij een grote belofte,” vervolgt Shirma. “Ondanks alles wat ik fout zou kunnen doen, vergeeft God mij als ik daarom vraag. Genade is groots, het is het mooiste wat God ons gegeven heeft. Of ik genadig ben naar mezelf? Dat probeer ik. Het lukt beter naarmate ik ouder word.”

Wanneer ben je genadig voor jezelf?
“Als ik dingen verwerk die zijn gebeurd. Soms praat ik mezelf schuld aan, omdat ik denk dat ik het anders had moeten aanpakken, terwijl ik mijn best deed. Dus vergeef ik mezelf, omdat mijn intenties goed waren. Voor anderen ben ik vaak té genadig, ik ben erg vergevingsgezind. Dat heb ik afgeleerd, zodat ik niet voorbij mijn eigen grenzen ga.”

In wat voor situaties bijvoorbeeld?
“Als je mij vroeger had gevraagd of ik drie keer in de week om zes uur ’s ochtends bij je kon zijn, deed ik dat. Voor mezelf had ik zoiets niet overgehad. Nu weet ik: als ik dat voor jou doe, moet ik het in tienvoud voor mezelf willen doen. Sowieso zou ik nu niet drie keer in de week op komen draven. Daardoor heb ik meer rust. Ik ben aanwezig en geniet van het nú.”

Prestatiedruk

Voordat Shirma die rust had gevonden, ervoer ze prestatiedruk. “Dat is ongezonde stress, het slaat nergens op. Perfectie bestaat niet. Ik ging altijd maar door, van project naar project, zonder bewust te ervaren wat ik aan het doen was. Mijn beker was altijd halfleeg, omdat ik nooit écht tevreden was. Doordat ik grenzen heb leren stellen, is de beker niet eens halfvol, maar altijd vol.”

De prestatiedruk werd deels veroorzaakt doordat ze perfectionistisch is opgevoed, geeft de zangeres aan. “Vooral door mijn vader. Had ik een negen voor een toets, moest het een tien zijn. Was het een tien, dan moest dat de volgende keer ook. Ik weet dat mijn vader het vanuit liefde bedoelde, omdat hij wist dat ik méér kon.” Ondanks die druk is Shirma blij met haar opvoeding. “Daardoor heb ik de drijfveer die nodig is om te excelleren. Anders had ik dit interview niet gegeven, dan had je mij niet gekend.”

Plannen zullen slagen

Volgens Shirma speelt God de grootste rol in alles wat ze bereikt heeft. “Ik kan niets noemen waarin God géén rol heeft gespeeld in mijn leven. In Spreuken 16 vers 3 – een van mijn favoriete Bijbelgedeelten – staat: ‘Vertrouw bij je werk op de Heer, en je plannen zullen slagen.’ Ik geloof dat mijn gedachten worden bewerkstelligd als ik Hem erin meeneem. Alles wat ik wil dat gebeurt, gebeurt, want dan moet het zo zijn.”

Heb je dromen voor de toekomst?
“Ik droom niet, ik dóé. Maar alles gebeurt op Zijn tijd. Zo zal ik een keer Ahoy uitverkopen. Ik weet niet wanneer, maar het gaat lukken. Ik geloof dat alles is voorbestemd. Dus als ik een idee krijg, ga ik er meteen mee aan de slag. Vanochtend bedacht ik opeens om weer een nieuw album te maken. Vijf jaar lang heb ik niets uitgebracht, nu is het weer tijd. Ik appte meteen mijn manager en pianist.”

Terug naar Curaçao

Sinds haar verhuizing naar Rotterdam is Shirma niet meer weggegaan. “I love it. Ik houd van de energie in de stad, de multiculturele samenleving. Er hangt een goede en persoonlijke sfeer. In Rotterdam kom ik vaak dezelfde mensen tegen, waardoor er binding ontstaat. En Nederland ligt best centraal in de wereld, dat is handig met reizen.” Desondanks mist ze Curaçao wel. “Daarom ga ik er minstens drie keer per jaar heen. Naar de zon! En naar mijn ouders. Het voelt als thuis. Hoe dat komt? Ik heb een opvoeding genoten met veel liefde. Ik lijk ook in veel aspecten op mijn ouders. Ik ben liefdevol en positief, net als zij.”

Zuurpruimen

Die positiviteit straalt Shirma ook uit in de tv-programma’s waarin ze te zien is. Zo hoopt ze ook via een tv-scherm liefde door te geven. “Zingen is niet verbonden aan een kerk. Het gaat om de energie die je uitstraalt. Als je naar mij kijkt op tv, zie je geen negativiteit. Door wie je bent, kun je veel bereiken; ik heb gewerkt met zuurpruimen die in mijn aanwezigheid positiever werden én bleven. Ik zou willen dat we meer liefde hebben voor elkaar. We moeten openstaan voor het ontvangen van liefde, en elkaar proberen te begrijpen. Kijk naar die oorlog in Oekraïne. Waar zijn we mee bezig?”

Golfjes liefde

“Ik probeer iets te veranderen aan die narigheid,” gaat Shirma verder. “Als je water druppelt op een meer, zie je golfjes. Dus als ik een druppel liefde geef, ontstaat er een golfje. Doen we dat allemaal, dan ontstaat er verbinding. Een kleine druppel heeft veel invloed.” Als Shirma in Ziggo Dome optreedt, raakt ze wel zo’n zeventienduizend mensen. “Ik vraag altijd aan het publiek of er iemand is van wie ze intens veel houden. Mensen gaan lachen, ze vinden het ongemakkelijk. Ik zeg dan: ‘Vertel het diegene.’ Achteraf komen mensen naar me toe omdat ze het zo mooi vonden. We zeggen het te weinig als we van iemand houden. Zo’n opmerking kan een golfje zijn.”

Ben je weleens emotioneel tijdens shows?
“Altijd, ik huil makkelijk. Meestal als ik gospel zing, is de Heilige Geest aan het werk. Maar ik zing iets als het mij raakt, dus het kan ook met popmuziek zijn. Voel ik het niet, dan zing ik het niet. Het maakt niet uit of je de koning bent of me een kapitaal betaalt. Ik wil met hart en ziel een nummer brengen. Omdat het zo dichtbij staat, is het belangrijk dat het veilig voelt.”

In gesprek met God

Terug naar Shirma’s geloof. Eerder vertelde ze dat ze Gods liefde nog nooit níét ervaren heeft. Hoe kan dat? “Ik onderhoud mijn relatie met God door met Hem in gesprek te blijven en de Bijbel te lezen. Het probleem is dat we Hem loslaten, maar ik heb Hem elke dag nodig. Hoe ik bid? Ook door middel van gesprek. Dit interview is zelfs een gebed. Want: ‘Waar twee of drie mensen in Mijn naam samen zijn, ben Ik in hun midden.’”

Radicaal geloof

De vraag of haar geloof veel verschilt van dat van haar ouders, beantwoordt ze ontkennend. “Zij waren ook radicaal. Mijn ouders benaderden het geloof vanuit een persoonlijke relatie. We moesten niet per se naar de kerk, het ging om je eigen relatie met God.” Shirma heeft dankzij haar vader geleerd het Woord te analyseren. “Mijn vader behandelde met mij en mijn broers en zusje Bijbelteksten. We namen de tekst door en bespraken de les die we erin dachten te lezen.”

Wat staat je daarvan bij?
“Vooral de levenslessen. Het besef dat er meer is dan ikzelf, ik ben een element van een groot geheel. Die saamhorigheid ervaar ik in de kerk, dat is mooi. Maar de verbinding met Hem moet vanuit mezelf komen. Dat hangt niet af van een spreker, koor of kerklid. Veel mensen ervaren hun geloof door wat een spreker zegt, maar gaan niet na wat zij vinden van die Bijbeltekst. Het Woord is vastgelegd door mensen die met God hebben gewandeld, Hij heeft het niet geschreven. Dus we moeten zelf op zoek naar lessen om binding te krijgen met de Bijbel.”

Welke les spreekt jou het meest aan?
“Op dit moment is dat Matteüs 7 vers 6. Daar staat: ‘Geef wat heilig is niet aan de honden en gooi je parels niet voor de zwijnen.’ God zegt hier dat de dingen die je hebt niet voor iedereen zijn bestemd; ik hoef niet alles weg te geven. We mogen zuinig zijn, ook op onszelf. We leren dat we altijd moeten geven: heb je naasten lief, keer hem de andere wang toe. Hier staat dat we ook grenzen mogen stellen. Het is Gods bedoeling dat we genoeg hebben. Dat besef geeft rust.”

• Gospel sleept je door het leven

• Ontdek meer over gospel