Week­en­dover­den­king: Jezus weer­spie­ge­len

Het lijkt een ver-van-je-bed-show, maar ten diepste komt het verhaal van deze onbekende vrouw heel dichtbij. Deze vrouw leert ons een heleboel. Ze leefde niet voor haar eigen plezier, maar voor God. Ze hield hoop, zelfs toen alle hoop vervlogen leek. Terwijl haar vijanden de Bijbel uit haar probeerden te slaan, bemoedigde ze zichzelf door de Bijbelteksten uit te schreeuwen. Ze klampte zich vast aan de beloftes die God haar gaf.

Ze was een levende getuigenis voor de mensen om haar heen. Haar littekens, haar pijn en haar tranen weerspiegelden iets van de Jezus die ze volgde. In haar lijden vertelt ze je wie de Zoon van God is: de man die uit liefde alle pijn, haat en onze zonden droeg en Zijn leven overhad voor ons.

Als je vandaag de wc staat te schrobben, je kinderen ophaalt van school, achter je bureau zit te ploeteren of je kampeerspullen in staat te pakken, denk dan nog eens aan deze vrouw. Stilzwijgend stelt haar verhaal jou de vragen: Waar leef jij voor? Wat is jouw hoop?  Waar haal jij je vreugde uit? Hoe weerspiegelt jouw leven iets van Jezus?

Naast deze vragen, vertelt ze je ook nog iets anders: Leven voor God is niet altijd makkelijk. Het vraagt offers, strijd, tranen en pijn. Maar het geeft meer vreugde, hoop en liefde dan je je ooit zou kunnen voorstellen. Het is alles waard.

De weekenoverdenking van vorige week: rusten als Jezus