'We kunnen ons hoofd niet meer boven water houden’

“In 2017 zonk onze viskotter, de GY-57 Eben Haëzer. Het was een zware klap, temeer omdat mijn broer en ik het schip nét hadden laten verbouwen. De schade bleek gigantisch en onze kotter moest naar de sloop. Daarmee kwam abrupt een einde aan ons familiebedrijf, dat al bijna honderd jaar van vader op zoon werd doorgegeven. Mijn zoon droomde er altijd van om ook visserman te worden. Daarom besloot ik in 2018 om samen met twee compagnons een ander schip te kopen, de Z-300 Sola Gratia. Die naam, die ‘alleen door genade’ betekent, voelde passend. Het was een kans op een nieuwe start. Maar in de praktijk liep het totaal anders. Brexit, corona, steeds strengere regels, hoge brandstofprijzen, visgebieden die gesloten worden en de uitbreiding van windmolenparken op de Noordzee drijven ons steeds verder in het nauw."

"Ondanks al onze inspanningen kunnen we als visserijbedrijf het hoofd niet meer boven water houden. We moeten de Sola Gratia verkopen. Het voelt verschrikkelijk om straks afscheid te nemen van ons schip en van de visserij. Als gezin gaan we een onzekere toekomst tegemoet. Ik heb nog geen idee hoe ik mijn tijd aan wal ga invullen. Visserman-zijn is meer dan een baan, het is een manier van leven, mijn identiteit. En het doet me veel verdriet dat het familiebedrijf definitief tot een einde gaat komen. Ik had mijn zoon zo graag dit mooie vak willen doorgeven, maar het is simpelweg niet meer mogelijk. Hoe kan ik hem de zorgen doorgeven die mij dag en nacht bezighouden?

Toch is er nog genoeg om dankbaar voor te zijn. Als ik kijk naar mijn gezin, en naar wat wij allemaal mochten ontvangen in de afgelopen dertig jaar, dan dank ik onze Schepper daarvoor. Dankdag is belangrijk, zelfs als alles tegenzit. Het is een moment om stil te worden en je te richten op wat je allemaal hebt gekregen. Een dag om je handen te vouwen en je blik op Hem te richten.

Mijn gebeden beginnen vaak met: “Onze Vader in de hemel”. Soms gebeuren er dingen die moeilijk te begrijpen zijn. Maar God blijft mijn Vader. Zelfs in deze zware tijden blijf ik zijn leiding zien, hoe moeilijk het soms ook is om te accepteren waar het naartoe gaat. Het leven draait niet alleen om ons, en ons bedrijf is niet het belangrijkste. Ondanks alles blijft het leven bijzonder, en elke dag zijn er kleine en grote wonderen om dankbaar voor te zijn – als je maar goed kijkt.”