‘Wat is zwaarder: een dag met de kinderen of een dag werken?’

“MAAR HALLO, ik heb de hele dag gewerkt!!” Het is een terugkerend thema bij Roos en mij sinds ons ouderschap. Wie heeft het ‘zwaarder’: degene die hele dag heeft gewerkt of degene die de hele dag voor de kinderen heeft gezorgd?

Als ik de hele dag luiers heb verschoond, alles achter de twee kleine billetjes heb opgeruimd, politieagent ben geweest, ontbijt en lunch heb gemaakt (dat niet wordt opgegeten), mijn knieën heb gemold door een half uur paard te spelen. Dan ren ik nog net niet de deur uit wanneer Roos thuiskomt, de kinderen in haar armen gooiend.

Niet dat ik mijn kinderen stom vind of de hele dag aftel tot ik het niet meer alleen hoef te doen, maar thuis met de kinderen vraagt wel veel energie. Sinds de middagslaap verleden tijd is, hebben we eigenlijk geen enkel moment voor onszelf (we zijn anti-schermtijd). Daar hebben we voor gekozen, maar betekent niet dat ik dan niet opgelucht ademhaal als de verlossing in de persoon van mijn vrouw door de poort de tuin inloopt.

Alleen heeft Roos niet de hele dag in een sauna gezeten om geheel fris en fruitig mijn zorgen over te nemen. Integendeel, ze heeft de hele dag de benen onder haar lijf vandaan gelopen op haar werk. Dus die heeft net zoveel gegeven als ik, alleen vind ik mezelf toch vaak zieliger.

Of andersom: als ik om 18:00 uur uit mijn werk thuiskom, schuif ik ook het liefst aan bij het eten en wil zo min mogelijk doen voor de kinderen. Ik heb immers een hele dag gewerkt.

Gelukkig is de werk-thuisverdeling bij ons redelijk gelijk, waardoor ik niet – door alleen maar te werken en nooit een dag met de kinderen alleen te zijn – vol kan houden dat ik het zwaarder heb dan Roos. Of omgedraaid.

We weten van elkaar waar we doorheen gaan. Snappen allebei dat de ander een leuke, maar pittige dag heeft gehad. En dat we die laatste uren van de dag juist even samen moeten fiksen, in plaats van onszelf meer rust te gunnen dan de ander. Dit zijn nou eenmaal de tropenjaren: super bijzonder en super intens tegelijkertijd.

Ik ben blij dat ik deze jaren überhaupt samen met iemand mag/kan beleven.

PS: Zoveel respect voor alleenstaande ouders <3