‘Wat als Liv geen extra chromosoom had gehad?’
19 december 2024 · 00:08
Update: 19 december 2024 · 12:20
Wat als… vraagt Mirjam zich af. Wat als haar dochter geen Downsyndroom had? Even stelt ze zich haar leven voor zonder dat extra chromosoom en komt tot een verrassende conclusie.
Wat als? Een menselijke vraag. Onzinnig, maar interessant. We kunnen er eindeloos over mijmeren. Wat als dit of dat wel of niet was gebeurd? Wat als ik dit of dat wel of niet had gezegd? Wat als… alles anders was?
Zo kan ik ook weleens nadenken over hoe het zou zijn geweest als ons vierde kind zonder extra chromosoom geboren was. Het begint dan klein; bijvoorbeeld de kraamweek, die was totaal anders geweest. Een roze wolk, in plaats van een door onzekerheid en zorgen grijsgekleurde variant. Maar al peinzend wordt het groter en groter en kom ik erachter dat mijn hele leven anders was geweest. Het is een nogal bizarre conclusie.
Tekst gaat hieronder verder.
Column Mama Mirjam #56: ‘Ze zijn er steeds minder’ – alsof het om een uitstervend ras gaat!
Als Liv geen Downsyndroom had gehad, was ik online waarschijnlijk niet zoveel over haar gaan delen. Ik had geen hashtags gebruikt om vindbaar te zijn voor andere moeders. Mijn Instagram-account had niet de vlucht gekregen die het nu kreeg, met een ongelooflijk aantal volgers en ik had niet de vraag gekregen columns over haar te schrijven. Dankzij mijn enorme bereik kregen mijn boeken bekendheid. Ik ontwierp een webshop en verkocht meer romans dan ik had durven dromen. Er werd me gevraagd gastlessen te geven over schrijven én over Downsyndroom en mijn weken zaten zo vol, dat ik besloot te stoppen met mijn werk als leerkracht in het basisonderwijs. Nu is mijn hobby mijn werk geworden en verdien ik mijn geld met schrijven en gastlessen geven over twee onderwerpen die mijn passie hebben.
Zie je wel? Als Liv geen extra chromosoom had gehad, had mijn leven er heel anders uitgezien. Ik zeg het met een glimlach, want dit had ik toch nooit kunnen denken?
Wat als… Livia geen Down had? Mijn leven was anders geweest, ons gezinsleven ook. Livia ontwikkelt zich anders, iedere stap kost meer tijd dan we gewend waren en daarbij zal ze altijd onze zorg nodig hebben. Ze verbindt en houdt niet van onenigheid; ze is de lijm die ons zessen altijd bij elkaar houdt. Ja, ons gezinsleven is beslist anders door Livia’s extra chromosoom.
Ons gezinsleven is beslist anders door Livia’s extra chromosoom.
En Liv zelf? Ze is puur en oprecht, bijna altijd vrolijk en altijd onbevangen. Ze is zonder vooroordeel en erg aanhankelijk. Gevoelig voor sfeer en graag bij ons in de buurt. Of dit anders was geweest zonder Down? Wie zal het zeggen? Ik geloof wel dat haar extra chromosoom het fundament is van veel van deze eigenschappen.
Wat als? Een menselijke vraag. Onzinnig, want we kunnen het verleden niet veranderen en hebben op sommige zaken überhaupt geen invloed. Maar interessant is het gemijmer wel. Het doet me beseffen dat de tijd heelt, vormt en doet groeien. En dat het leven soms zelfs rijker wordt, door het onverwachte heen. Daarom ben ik dankbaar dat ik niet mijn eigen levensverhaal schrijf. God, de Auteur, weet het beter.
Mirjam is getrouwd met Chris en heeft vier prachtige kinderen. De jongste, Livia (6), heeft het syndroom van Down, wat een verrijking is voor hun gezin. Over Livia schrijft ze voor Eva.