Sluit je aan

Inloggen bij eo

Praat je mee? Als je bent ingelogd, kun je reacties plaatsen en gesprekken volgen.

Door in te loggen bevestig je dat je de Algemene Voorwaarden en Privacyverklaring van de EO hebt gelezen en begrepen.

Hulp nodig?

Check de veelgestelde vragen.

Uitgelichte afbeelding

Waarom we niet hoeven te schrikken van Kruisigem

14 november 2020 · 14:57

Update: gisteren · 07:35

Als je sommige reacties leest van christenen op de fictieve plaatsnaam Kruisigem in het Sinterklaasjournaal, kun je je afvragen waarom ze zich zo snel gekwetst voelen. Moeten we niet wat meer eelt op onze ziel hebben?

Twee belangrijke waarden in onze samenleving zijn de vrijheid van meningsuiting én de vrijheid van godsdienst. Ik ben heel blij dat ik in alle openheid en vrijheid mijn christen-zijn mag uitleven. Nog nooit heb ik me in Nederland daar beperkt in gevoeld. In veel andere landen – zoals Noord-Korea en Soedan - is dat wel anders. Daar is het levensgevaarlijk om christen te zijn: het kan je letterlijk je leven kosten.

Discussie

Door de moord op leraar Samuel Paty in oktober, is ook in Nederland de discussie weer aangewakkerd over de vraag of er grenzen zijn aan de vrijheid van meningsuiting. Onlangs zag ik in het tv-programma Op1 imam Azzedine Karrat pleiten voor een verbod op godslastering. Ik was blij met de reactie van Christenunievoorman Gert-Jan Segers, die tegenover hem aan tafel zat. Hij onderstreepte dat het belangrijk is dat we – terwijl we genieten van onze vrijheden – ook weerbaar zijn. Het kan niet zo zijn dat je het leven van een ander bedreigt of stopt, omdat deze iets zegt of doet dat je niet aanstaat. Als we dit niet aan onze jongeren leren, blijven drama’s zoals de moorden in Frankrijk en Oostenrijk om een spotprent doorgaan.

Kruisigem

Natuurlijk kan het pijn doen als je geloof belachelijk wordt gemaakt of als je merkt dat iemand de God die je zo lief is bespot. Dat was deze week ook terug te lezen in reacties op een fragment uit het Sinterklaasjournaal. Daar bedacht men het dorpje Kruisigem, als knipoog naar het Christusbeeld dat in dit dorp in Zuid-Nederland in de berm staat. Misschien is het niet toevallig dat deze uitzending op de elfde van de elfde werd uitgezonden. Op deze dag opent het carnavalsseizoen, een feest waarbij vaker 'een knipoog' te zien is naar de rooms-katholieke wortels van de cultuur. Sommige christenen spraken zich stevig uit dat het gebruik van de naam Kruisigem een schande is. Ik vraag me af of die reactie ons verder brengt. 

Tegen een stootje kunnen

Als je geloof in God of in Allah, dan hoef je niet bang te zijn dat Hij door een bordje in een tv-programma of door een tekening geraakt wordt. Hij staat daar ver boven. En als gelovige moet je tegen een stootje kunnen. In het belang van een vrije en veilige samenleving. Zoals Gert-Jan Segers in Op1 raak afsloot met een uitspraak over zijn kinderen: “Ik hoop dat als iemand hun geloof belachelijk maakt ze hun geloof behouden, maar ook dat ze de vrijheid van degene die hen heel diep kwetst verdedigen.”

Uit liefde

Misschien helpt het om ook even andersom te denken: zouden er ook mensen aan het denken gezet zijn door de naam Kruisigem? En door het beeld van Jezus dat te zien was? Ooit riep een plein vol mensen ‘Kruisig hem, kruisig hem’. En zo gebeurde het. Maar daar bleef het niet bij. Ik geloof dat Jezus op de derde dag daarna is opgestaan, ik geloof in een levende God. Maar het kan geen kwaad om de echo van dat ‘kruisig hem’ nog vaak te horen, desnoods in verbasterde vorm. Dan kunnen we er weer even bij stilstaan waarom Hij zo ver ging. Uit liefde voor ons.

Beeld: Shutterstock

    Deel dit artikel:

    Neem een koekje.

    Jammer! Door je cookie-instellingen kan je dit deel van de site niet zien. Als je meer cookies accepteert, kan je dit deel wel zien.

    Toestemmingen aanpassen