Verrassing: social media volgers schrijven 130 kaarten naar eenzame Mien

Jesse: "Het is een paar maanden geleden dat ik Mien voor het eerst spreek. We zijn begonnen met de research voor het televisieprogramma Wie kent mij nog?. In die periode spreek ik met veel mensen die zich eenzaam voelen. Mien maakt mij heel duidelijk dat het leven niet leuk is als je vaak alleen zit. Ik hoor door de telefoon de televisie hard op de achtergrond schallen. Mien vertelt: "Je wilt toch wat horen. Ik kijk er niet naar, maar anders is het zo stil in huis."

We kletsen wat over vroeger en nu. Ik vraag haar of Rolf (de regisseur) en ik binnenkort langs mogen komen om verder te praten. Dat mag. "Maakt het uit hoe laat we komen?", vraag ik aan Mien. "Nee hoor. Ik heb alle tijd." Ik: "Dat is fijn." Mien: "Nou, dat is helemaal niet zo fijn hoor. Ik zou toch graag wat meer om handen hebben…"

'Een bejaardentehuis krijg je mij niet meer in'

We gaan opnames maken voor Wie kent mij nog? en daarin kan iedereen Miens verhaal horen. Mien heeft in haar leven al twee echtgenoten en haar enige dochter naar het graf moeten brengen. Veel familie heeft ze niet meer. "Ik heb een kleinzoon, maar die zie ik nooit", verzucht Mien. Toch probeert deze rasechte Rotterdamse positief te blijven. Haar hele leven woont ze al op het schiereiland Katendrecht. "Ze zeggen dat ik de oudste bewoner van Katendrecht ben. Ik ben op het eerste huizenblok geboren en hier op het laatste blok ga ik eruit, een bejaardentehuis krijg je mij niet meer in." Mien wil tot haar laatste adem thuis blijven wonen. Veel mensen om haar heen zijn inmiddels overleden. "Ze zijn allemaal weg. Verhuisd of gestorven."

Mien heeft zich neergelegd bij haar eenzaamheid. "Het is hier stil. Heel af en toe kom ik de buurman tegen. Héél af en toe. Ik kom niet veel buiten. Ik zit wat op een stoel en loop een beetje rond. Een paar keer maak ik wat te drinken. En ik ga soms opruimen als er rommel ligt. Maar er ligt haast niks. Want ik maak heel weinig vuil in mijn eentje."

'Is dit allemaal voor mij?'

Rondom de uitzending wordt op social media een fragment gedeeld waarin Mien vertelt over haar eenzaamheid. Het raakt mensen, en sommigen willen haar een kaartje sturen. We delen het adres van de EO om een kaart naar Mien te sturen. En dan stroomt het echt binnen. De eerste dag een paar kaartjes en de volgende dag ineens vijftig. Uiteindelijk nemen 130 mensen moeite om een kaart naar Mien te sturen. Er zitten ook mensen bij die met haar willen afspreken.

Eind oktober sta ik opnieuw voor het huis van Mien. Dit keer niet om haar verhaal te horen, maar om iets te brengen: 130 persoonlijke kaartjes van mensen die Mien een hart onder de riem willen steken. Mien is overdonderd: "Is dat allemaal voor mij? Ik vind dit hartstikke mooi. Hoe kan ik deze mensen bedanken? Moet ik ze allemaal een kaart terug gaan sturen?" Ik heb Mien beloofd dat ik via deze weg iedereen van harte zal bedanken die een kaartje heeft gestuurd! Alle kaartjes verwarmden Miens hart. En dat van mij is trouwens ook behoorlijk warm.

Dank allen!"

Bekijk de video