Van familiedroom naar studio’s en stadions: maak kennis met vocal popgroup Re-flax

“Mijn vader, moeder, broertje en ik én onze ‘aanhang’ zongen allemaal ergens anders”, vertelt Jeffrey. “We zongen voornamelijk a capella/barbershop, maar zochten naar een koor in de hoek van populaire muziek. Bij de popkoren die bestonden, misten we de discipline en strakheid die je bij barbershop wel ziet. En wat is de oplossing als je niet kan vinden wat je zoekt? Zelf iets opzetten! In 2001 zijn we gestart. Het was de grote droom van mijn moeder, maar het hele gezin was enthousiast.”

Songcoach

In korte tijd had Re-flax tientallen leden. “Er was blijkbaar behoefte aan zo’n koor”, concludeert Jeffrey lachend. “De eerste jaren stond mijn broertje Dennis als songcoach voor het koor. We kiezen overigens bewust voor de naam ‘songcoach’, in plaats van dirigent. Een dirigent heeft een opleiding gevolgd, terwijl wij meer vanuit gevoel en passie voor het koor staan.” Een jaar of tien geleden droeg Dennis het stokje over aan Jeffrey.

Het grootste deel van de koorleden van Re-flax is tussen de 30 en 55 jaar oud. “Maar we hebben ook leden van eind 20 en 55+. Sommige mensen zitten al 22 jaar bij het koor. Het is leuk om te zien wat er gebeurt wanneer er nieuwe mensen bijkomen. Zij geven nieuwe energie aan de groep. Mensen die al lang bij het koor zitten, beseffen dan weer hoe bijzonder iets is en gaan weer extra genieten.”

De Re-flax koorfamilie

“Bij ons koor zijn er door de jaren heen ook koorleden gestopt omdat ze te oud werden. Ze konden zich niet meer conformeren aan de ambities en de snelheid van instuderen. Daarom kijken we of we ook een groep kunnen oprichten voor senioren. Een groep met een Re-flax sausje, maar in een ander jasje.” Met een knipoog voegt hij eraan toe: “Ik heb al een ideetje voor de naam… Re-tired!”

“Eind vorig jaar heeft Re-flax al een broertje gekregen”, vertelt Jeffrey trots. “De popgroep Dynamite. Die bestaat nu uit 14 mensen tussen de 18 en 30 jaar. Een mooie kweekvijver voor Re-flax!”

‘Ze stonden met open mond te kijken’

Jeffrey en de leden van ‘Re-flax’ laten zich door heel het land zien en horen. Ze treden op tijdens diverse korenfestivals en organiseren jaarlijks een eigen theatershow. “Vaak zijn dat drie voorstellingen in het theater in Ambacht. En soms nog een reprise in theater Kunstmin in Dordrecht.” Ook staan er regelmatig uitstapjes en projecten op de agenda. “In 2007 deden we mee aan het eerste seizoen van Korenslag. Daar hebben we de finale gehaald. Verder hebben we met een deel van het koor aan Sensation White meegedaan. Met een megakoor van vijfhonderd zangers zaten we op de eerste ring van de Arena. Midden in de nacht werd ‘Adagio for Strings’ gedraaid, waar een stukje klassieke zang in zit. 50.000 man die eerst stond te springen, stond plotseling met open mond te kijken. Dat zijn hoogtepunten. Zo gaaf!”

Re-flax op Koningsdag

“De Arena is trouwens niet het enige stadion waar we hebben gestaan”, vertelt Jeffrey enthousiast. “In coronatijd hebben we een videoclip opgenomen in De Kuip in Rotterdam. Ontzettend gaaf om De Kuip tot je beschikking te hebben om die opnames te maken; wat een belevenis!”

Ook het koningspaar heeft al kennisgemaakt met de muzikaliteit van Re-flax. “In 2015 traden we op tijdens de eerste Koningsdag ‘nieuwe stijl’ in Dordrecht. Er was een parade van boten en op een van die boten stonden wij. We zongen ‘Ten Feet Tall’ van Afrojack en de prinsesjes waren lekker aan het meezingen. Een moment om nooit te vergeten!”

‘Samen beleven en delen’

De lijst met mooie activiteiten die ‘Re-flax’ de afgelopen jaren ondernam, sluit naadloos aan bij wat zingen in een koor volgens Jeffrey zo leuk maakt: “Met een grote groep samen iets beleven én een stukje passie delen. Dat geldt zeker als we nummers zingen die een gevoelige snaar raken. Ontroering of kippenvel bij het publiek doet ook iets met ons. Voor je het weet, sta je zelf ook met kippenvel te zingen. De emotie deel je met het koor én het publiek. Het is één grote energie die dan rondgaat.”

Onderdeel van het geheel

“Daarnaast is er het sociale aspect. We helpen elkaar en zoeken elkaar op. Wij zijn een groep van 80 man, maar het is een warm bad. We hebben bijvoorbeeld de gewoonte om een kaartje te sturen wanneer iemand ziek is. Moet je je voorstellen; met 80 man krijgt iemand dus continu iets leuks in de bus!

Ik vind het mooi om een groot koor te hebben. Want daarmee kan je héél hard zingen, maar ook heel zacht zingen. Het is een soort symfonieorkest waar je als songcoach iets moois mee kan maken. Dat is heel gaaf om te doen! Daarbij proberen we een bepaalde professionaliteit en kwaliteit te laten zien. Het doel is om zo’n optreden neer te zetten dat het publiek denkt: ‘Wow, dat had ik niet van een koor verwacht’.

Om te zorgen dat de koorleden niet ‘los’ staan te zingen, kijken ze meestal naar één punt. Ik sta voor de groep en heb contact met iedereen. Ik kijk iedereen aan. Zo zingt niemand in het luchtledige en zorg je dat iedereen zich onderdeel voelt van het geheel.”

‘Altijd bezig met nieuwe ideeën’

Re-flax was er als de kippen bij om zich aan te melden voor ‘Zing!’. “Voordat ‘Zing!’ op zoek gingen naar kandidaten, hadden wij ons al aangemeld”, lacht Jeffrey. “We vinden het leuk om in het onbekende te duiken. Als koor zijn we altijd bezig met nieuwe ideeën. Dat zal sommige mensen tijdens de auditie ook wel opvallen: we zingen met in ears. Of eigenlijk: open ear monitoring. Als je met een grote groep bent, heb je aan twee speakers vooraan niet voldoende. Dankzij de open ear monitoring heeft iedereen hetzelfde geluid en kan je zonder problemen overal gaan staan. Ken je die koptelefoons waarbij je én de omgeving hoort én kunt luisteren naar jouw muziek? Zo werkt het.”

Waardering voor andere groepen

Jeffrey kijkt positief terug op de auditie van ‘Re-flax’. Ook heeft hij veel waardering voor de andere groepen die meedoen aan ‘Zing!’. “Ik was een week of 3-4 geleden met presentator Anne-Mar en Harrie van Fruitig Geflip(t) bij het radioprogramma ‘Langs de Lijn En Omstreken’. Daar hoorde ik het verhaal van Harrie en hoe hij in de wedstrijd staat. Het mooie is: je hebt een ander doel, maar uiteindelijk is de kern van een koor altijd hetzelfde. Het stukje waardering naar alle groepen die staan te zingen vind ik daarom heel belangrijk.”