Trouw­amb­te­naar Corine over liefhebben in voor- en tegenspoed: ‘Geef elkaar ruimte’

“Mijn werk als trouwambtenaar is geslaagd als ik een ceremonie heb kunnen houden waar echtparen over vijfentwintig jaar nog steeds een warm gevoel bij krijgen,” vertelt Corine liefdevol over haar vak.

Als vertegenwoordiger in de computerbeveiliging hield Corine pakkende presentaties aan directies van bedrijven. “Ik vond dat leuk om te doen, maar ik merkte ook dat het commercieel was. Toen ik een advertentie voor een trouwambtenaar zag ben ik gaan solliciteren. Ik wist dat ik kon presenteren in een commerciële setting en dacht dat ik dat ook als trouwambtenaar zou kunnen.”

“Dat is inmiddels dertig jaar geleden. Ik kwam voor een commissie te staan. Een vrouw van zesentwintig, terwijl deze meeste trouwambtenaren destijds oude mannen waren. Blijkbaar waren ze enthousiast want ze hebben mij die kans gegeven.”

Jong trouwen

“Inmiddels heb ik zestienhonderd huwelijken voltrokken. Zoveel verschillende echtparen. Zelf was ik negentien toen ik trouwde met mijn man.’’ Corine moet lachen als ze daaraan terugdenkt. “We waren nog volop aan het leren en woonden in een appartementje. Supergezellig, maar we waren zo jong. Als mijn kinderen op die leeftijd zouden zeggen dat ze willen gaan trouwen, zou ik daar toch even aan moeten wennen.”

Corine en haar John zijn zevenendertig jaar getrouwd, maar ze realiseert zich dat dat niet vanzelfsprekend is. “Ik hoop werkelijk dat ieder bruidspaar dat ik ontmoet echt een goede basis heeft, maar in de praktijk is dat helaas weleens anders. Ik heb weleens huwelijken meegemaakt waarvan ik twijfelde of zij lang bij elkaar zouden blijven en die nu nog steeds getrouwd zijn. Ik heb ook stellen meegemaakt van wie ik dacht dat zij een match made in heaven waren en na een paar jaar toch uit elkaar zijn gegaan.”

Ingewikkelde situaties met familieleden

“Een bepaalde manier van communiceren kan een ingesleten patroon zijn. Iemands achtergrond kan ook een rol spelen in hoe hij of zij in een relatie is. Bij rouw en trouw komt alles ter tafel, zeg ik altijd. Er kunnen ook ingewikkelde situaties met familieleden spelen. Zo had ik eens een bruid van wie de ouders drie maanden voor hun trouwdag gescheiden waren. Aan mij de taak om er voor het bruidspaar een ontspannen ceremonie van te maken. Dat is echt mijn passie. Die fijngevoeligheid krijg je in de loop der jaren. Wel kunnen benoemen hoe het echt is, maar het niet te zwaar maken.”

“Het allerbelangrijkste in een huwelijk is dat je de ander werkelijk respecteert in zijn eigenheid. Daarmee bedoel ik dat je iemand neemt zoals hij is – met al zijn pluspunten en minpunten. De hele mik mak. Natuurlijk mag je wel rekening houden met de ander. Als je slordig bent, kun je daar op letten. Maar als je dan weleens iets laat rondslingeren, mag die ruimte er dan ook zijn? Dat je je thuis mag voelen bij de ander en gewaardeerd wordt om wie jij bent. Zo probeer je samen een team te zijn.”

In ziekte en gezondheid

“Nu klinkt het alsof het in mijn huwelijk altijd van een leien dakje gaat, dat is niet het geval. Wij hebben ook onze periodes gekend.’’ Corine moet na een blindedarmontsteking leven met een getriggerde vorm van de ziekte van Crohn. “Driekwart jaar heb ik geprobeerd om allerlei ontstekingen te verhelpen met medicijnen wat leidde tot een medicijnvergiftiging. Ik werd steeds zieker. De maag darm lever-arts had nog één optie voor mij over: een heel streng dieet (FODMAP-dieet). Dat wilde ik wel proberen. Na acht weken waren de ontstekingen eindelijk weg. Tot op de dag van vandaag volg ik dat dieet.”

“Het is soms een uitdaging om me aan het dieet te houden, maar daardoor heb ik nu wel een goede kwaliteit van leven. Een enorme winst na een jaar van veel ziek zijn. Omdat ik zo weinig mag eten moet ik wel opletten dat ik voldoende voedingsstoffen binnenkrijg zodat ik daar genoeg energie uithaal. Tegelijkertijd moet ik opletten dat ik niet te veel van iets eet.”

Radeloos ziek

“Maar de problemen beginnen pas als ik op een feestje ben. Regelmatig is er niks in huis wat ik kan eten. Ik heb geleerd om proactief te zijn en van tevoren te bellen of ze iets in huis kunnen halen of ik neem zelf iets mee. Dan eet ik bijvoorbeeld een paar rijstwafels met kaas of neem wat aardbeien. Het is een uitdaging om creatief te koken, anders verlies ik straks van saaiheid mijn eetlust.”

Corine somt wat eten op dat ze wel kan verdragen. Het is een opvallend kort lijstje. “Nu ik het zo hardop zeg, realiseer ik me eigenlijk hoe heftig het is. Het past niet bij me om daar telkens bij stil te staan. Ik wil dat gevoel niet wegmoffelen, maar ik was zo radeloos ziek dat ik nu leef vanuit dankbaarheid. Met een medicijnvergiftiging zat ik in een taxi onderweg naar het ziekenhuis. Een kotsbak tussen mijn benen ingeklemd. Ik weet nog dat ik dacht: ‘Heer, ik weet niet wat er is, maar dit is niet normaal.’”

“Een jaar lang ben ik zo ziek geweest. Dat had impact op de hele familie. Mijn man en kinderen maakten zich zorgen. Als het zo slecht gaat, kun je dat op elkaar gaan projecteren. Dat heeft zijn weerslag op je huwelijk. Het is dan de kunst om na te denken hoe je de ander weer kunt bereiken.”

In voor en- tegenspoed

“Anderhalf jaar geleden hebben wij bovendien drie familieleden in korte tijd verloren. In twee weken tijd moest ik eerst afscheid nemen van mijn moeder, vervolgens overleed de moeder van mijn man. We waren zo intens verdrietig. Hoe blijf je elkaar dan vasthouden in tijden van tegenspoed? Door kwetsbaar te blijven naar elkaar. Durf te zeggen dat je het even niet meer weet.”

“Laat het je intentie zijn om naar elkaar toe te bewegen. In een verdrietige periode kan het zijn dat iemand anders buigt. Rouwen doe je op een eigen manier. Geef dingen de tijd om te landen. We willen vaak blijven praten. Maar soms kan het ook werken om naast elkaar te zitten en even niets te zeggen. Geef elkaar ruimte en kom er dan later op terug.”

Daarnaast ontdekte Corine dat voldoende tijd voor zichzelf onmisbaar is om in balans te zijn. “Ik ben moeder van vijf kinderen en was daarnaast altijd druk met van alles. Ik was op en kon niets meer geven. Ik ben gaan nadenken over wat me kon helpen: één dag in de week niks hoeven. Om op te laden. Dat ben ik toen gaan regelen. Elke donderdag houd ik een retraitedag en doe ik alleen waar ik behoefte aan heb. Ik doe dit nu vijfentwintig jaar en kan je vertellen: dit veranderde echt mijn leven.”

“Tegenwoordig neem ik ook twee keer per jaar een retraiteweek op. In die week lees ik uit het boek Mijn getijdengebed en bid op het ritme van de dag. Die tijd is zo heilzaam. Een Bijbeltekst als Wees stil en weet dat ik God ben kan me weken daarna nog bijblijven. We willen vaak snel verandering zien. Ik geloof dat we geduld mogen hebben om wat er zich gaat ontvouwen. Daarnaast houd ik retraiteminuutjes. Dan neem ik tien minuten de tijd om iets uit de Bijbel te lezen, of ik ga even niks doen.”

Elkaar echt zien

“Met mijn man plan ik momenten samen in onze agenda’s. We wandelen veel samen of nemen na het werken eerst tijd om samen een kop koffie te drinken. Het hoeft niet groot te zijn, maar we maken wel tijd om elkaar echt te zien. Op mijn visitekaartje staat een Bijbeltekst uit het bijbelboek 1 Johannes: ‘Because He first loved’. Op die manier willen wij elkaar liefhebben en vanuit die hoop leef en werk ik ook.”

“Piepjong waren mijn man en ik toen we trouwden. Samen hebben we ontdekt hoe we in het leven willen gaan staan. Wat het betekent om elkaar echt te zien én te blijven zien in voor- en tegenspoed, in ziekte en gezondheid.”

Lees meer over liefde & relaties in 'Ondersteboven' - mét bijbehorende videotraining door relatietherapeute Julie Sharon - en ontdek allerlei artikelen en oefeningen waarmee je je liefdesrelatie bruisend en vitaal houdt.