‘Tijdens onze doop scheen het licht boven ons wat feller’

Wat hen het meest is bijgebleven van hun doop? “Op het moment dat de voorganger ons de doopvragen stelde, scheen het licht boven ons op het podium wat feller. Dat vertelden onze niet-gelovige vrienden achteraf.”

‘Mijn moeder schrok’

Jeffrey en Francis Thoma lieten zich vorig jaar dopen, samen met hun drie kinderen Dex (11), Lev (8) en Lucy (6). Tot voor kort hadden ze niet veel met het christelijk geloof. “In mijn jeugd,” vertelt Francis, “ging ik wel naar een katholieke basisschool en leerde ik van mijn oma bidden voor het eten. Maar ik deed er al lange tijd weinig meer mee.”

In Jeffreys jeugd speelde het geloof helemaal geen rol. “Mijn ouders waren er zelfs een beetje op tegen”, herinnert hij zich. “Met het geloof hield ik me dus eigenlijk lange tijd niet bezig. Mijn moeder schrok, toen we haar vertelden dat we ons wilden laten dopen.”

‘Geen stoffige kerk’

Dat veranderde toen Francis hoorde over de start van de nieuwe gemeente Noorderlicht in Vlaardingen. Ze besoot om eens naar een kerkdienst te gaan, en niet veel later ging Jeffrey met haar mee. “We voelden meteen: dit is geen stoffige kerk, hier kunnen we wat mee. Dat sprak ons aan.”

Jeffrey: “Die eerste dienst was voor mij echt een soort openbaring. Ik herinner me dat het over hebzucht ging, en andere manieren om je leven in te delen, in plaats van dat het altijd maar gaat om meer. Dat staat lijnrecht tegenover ons westerse denken, maar juist dat interesseerde me.”

Van Jezus overtuigd

Jeffrey verdiepte zich meer en meer in God en de Bijbel. “Op een gegeven moment wist Jeffrey meer van de Bijbel dan ik”, zegt Francis lachend. “Onze kinderen gaan naar een katholieke basisschool, en uit school vertelde onze middelste zoon vaak over Jezus. Met Pasen en Kerst gingen ze met school naar de kerk, en hij was er helemaal van overtuigd dat Jezus bestaat. Sommige ouders zullen dat misschien tegenspreken, maar wij wilden ons er ook meer in verdiepen.”

Naar de engelen

“We hadden steeds sterker het idee dat er misschien wel Iemand met een plan was”, vertelt Francis verder. “We konden belangrijke momenten in ons leven ineens in een ander perspectief plaatsen.” Jeffrey herinnert zich zijn vaders overlijden. “Dat was in 2017. Van de verpleegster uit het ziekenhuis kregen we te horen dat mijn vaders vlak voordat hij overleed, zei dat hij licht zag en naar de engelen ging. Dat kreeg een heel andere betekenis toen we ons met het geloof gingen bezighouden.”

‘Onze kinderen zeiden allemaal ‘ja’’

Naarmate het gezin de kerk vaker bezocht, groeide de jonge gemeente. Het stel nam verschillende taken op zich en raakte meer en meer bij de kerk betrokken. “Een kinderdoopdienst zette ons aan het denken: we komen hier nu vaak, moeten we ons dan ook niet laten dopen, om te laten zien dat we achter ons geloof staan? Toen we onze kinderen vroegen of ze ook gedoopt wilden worden, zeiden ze allemaal ‘ja’.”

De voorganger organiseerde een aparte doopdienst voor het gezin. Ook niet-gelovige vrienden en Jeffreys moeder waren erbij. “Sindsdien hebben we het gevoel dat we anders in het leven staan. We hebben meer aandacht voor onze medemens, voelen meer rust en hebben het gevoel dat we gestuurd worden. Dat wil echt niet zeggen dat we onze hele bankrekening leegtrekken voor een goed doel. Maar we hebben bijvoorbeeld wel afgesproken dat we elke dag een vreemde een compliment willen geven.”