Stap in de stoomtrein: geniet van 2 nieuwe 'Rail Away'-afleveringen
16 augustus 2024 · 12:21
Update: 19 augustus 2024 · 14:05
Landhuizen, pittoreske dorpjes en natuurlijk: een stoomtrein. Deze zomer neemt het EO-programma 'Rail Away' je voor het eerst mee naar Isle of Wight; een eiland onder de zuidkust van Groot-Brittannië. Op zo'n twee uur van London vind je 'The Isle of Wight Steam Railway'. Een pareltje van een spoorlijn, die al vier keer werd uitgeroepen tot 'Nostalgische Spoorlijn van het Jaar'. Maar dat is nog niet alles: de makers van het geliefde slow tv-programma delen deze zomer nóg een nieuwe aflevering. Geniet je mee?
Rail Away trapt de twee gloednieuwe afleveringen af in Duitsland. "In de Duitse deelstaat Saksen reizen we met twee verschillende treinen naar het Ertsgebergte", vertellen programmamakers Gerben van Ommen en Joanne Brouwer. "Met de Deutsche Bahn rijden we in modern materieel langs het riviertje de Müglitz. En met een honderd jaar oude stoom volgen we door een prachtig natuurgebied het riviertje de Weisseritz."
Dresden, Heidenau en de Weisseritztalbahn
De eerste treinreis begint in Heidenau, een stadje net onder Dresden (de hoofdstad van de Duitse deelstaat Saksen). De route volgt het riviertje de Müglitz langs een aantal prachtige kastelen om uiteindelijk 650 meter hogerop te eindigen in het Kurort Altenberg. Daar is een mijnbouwmuseum gevestigd dat de geschiedenis van vele honderden jaren mijnbouw in dit gebied laat zien.
"De tweede route maken we met een stoomtrein van bijna een eeuw oud", vertelt Joanne. "De machinist en stoker zijn voor het vertrek al uren in touw om de locomotief klaar te stomen voor de reis." Gerben: "De Weisseritzbahn is trots op het feit dat dit de oudste smalspoorlijn in Duitsland is die nog volgens een vaste dagelijkse dienstregeling rijdt."
Vanuit Freital-Hainsberg passseert de trein eerst het prachtige natuurgebied Rabenauer Grund om vervolgens via Dippoldiswalde in Kurort Kipsdorf aan te komen.
Isle of Wight
Een week later reist Rail Away naar Isle of Wight. Hier werd - zoals gezegd - nog niet eerder een aflevering van het programma opgenomen. "Dit eiland is een miniatuurversie van Engeland", vertellen de makers enthousiast. "Het heeft alles waar anglofielen van houden: landhuizen, fraaie tuinen, kliffen en tot de verbeelding sprekende dorpjes."
Isle of Wight is een geliefd vakantie-eiland. Daar hebben de 'royals' een belangrijke bijdrage aan geleverd: "Het was de favoriete vakantiebestemming van koningin Victoria. Samen met haar man en 9 kinderen bracht ze hier heel wat 'paradijselijke zomers' door, ver weg van het drukke hofleven in Londen. Op een rustige plek aan een baai liet het koninklijke paar zelfs een fraai zomerhuis bouwen, in Italiaanse stijl."
Nostalgische stoomtrein
In de uitzending stappen we onder meer in de nostalgische 'Isle of Wight Steam Railway'. "De lof die deze stoomtrein ontvangt, is mede te danken aan de honderden vrijwilligers die van elke rit een feestje weten te maken."
Dat deze 'railway' nog bestaat, was overigens niet vanzelfsprekend. "In de negentiende eeuw waren de Britten enorm in de ban van spoorwegen - treinen waren ongelooflijk populair. Nieuwe routes schoten als paddenstoelen uit de grond. Maar veel spoorwegen bleken financieel noodlijdend: de eerste passagierslijnen gingen al snel weer dicht. Uiteindelijk werd ook déze spoorroute op Isle of Wight in de jaren zestig van de vorige eeuw gesloten. Gelukkig stak kort daarna een groepje spoorfanaten de hoofden bij elkaar om een locomotief en een aantal rijtuigen te behoeden voor de sloophamer. De anderhalve eeuw oude locomotieven en rijtuigen werden liefdevol gerestaureerd. En zo gebeurde het dat sinds 1971 hier weer een nostalgische stoomtrein rijdt."
'The Island Line'
Behalve de stoomtrein passeert in deze aflevering ook de enige andere treinroute op het eiland de revue: de Island Line. Ook deze lijn dreigde opgeheven te worden, maar dankzij hevig lokaal verzet kon dit spoor behouden blijven. Leuk detail: op dit spoor rijdt materieel dat voorheen dienst deed in de Londense metro.
Dit artikel hoort bij het programma
Rail Away