Sonja verhuist met haar gezin naar Zuid-Spanje, maar haar dochter blijft liever in Nederland

Normaal gesproken bezoekt Sonja met haar gezin mooie plaatsen tijdens hun reizen, om vervolgens weer verder te trekken. Op zoek naar nieuwe plekken. Zo doen ze dat ook als ze voor acht maanden door Europa trekken. Maar bij het surfersdorpjes El Palmar de Vejer verandert dat. ‘’Naar dit plaatsje wilden we telkens terugkomen. We leerden daar alle vier surfen en genoten daar enorm van. Ik weet nog dat ik door de straat van dat kleine, maar levendige dorpje liep. De natuur dichtbij. Mensen die vrolijk naar me zwaaiden. Het voelde als thuis. Het was alsof er een soort vuurtje in mij werd aangewakkerd. Tot dat moment had ik alleen de droom gehad om voor een tijdje in het buitenland te wonen, maar daar voelde ik dat we het echt moesten gaan proberen.

Met het gezin verhuizen naar Spanje

Die nacht sliep ik onrustig. De volgende dag deelde ik mijn gedachten met mijn man Tim. Hij bleek precies hetzelfde gevoel te hebben. Ons huis in Nederland hadden we al verkocht en de huizen in Spanje bleken voor ons betaalbaar om te huren. De drempel om naar Spanje te verhuizen was daardoor laag. Toen we alles hadden laten bezinken hebben we aan de kinderen verteld dat we wilden gaan verhuizen. Onze zoon Yulan was toen acht jaar en reageerde enthousiast. ‘Oh leuk!’ riep hij. Onze dochter Anique had het er heel moeilijk mee. Zij vindt het heel fijn in Friesland en vindt het lastig om dat los te laten. Er zijn veel tranen bij haar gevloeid.

We hebben haar uitgelegd dat we niet gelijk gaan emigreren, maar dat we eerst het leven daar gaan proberen. Dat geeft haar een beetje rust. Ze is ook mee wezen kijken naar woningen in Spanje. Maar het blijft voor haar een proces. Tot op de dag van vandaag heeft ze het er moeilijk mee. Ze is boos op ons. ‘Dit is niet mijn keuze, jullie willen dit,’ zegt ze.

• De beste verhalen voor ouders van pubers lees je in Pubergedoe!

Het liefst blijft ze bij haar vriendinnen en familie in Nederland. Het is wat dat betreft een achtbaan. De ene dag gaat het beter met haar dan de andere. We hebben veel gehad aan een coach die zelf ook in Spanje woont en gezinnen begeleidt die gaan emigreren. Zij gaf ons de tip om Anique de ruimte te geven. Dat zij boos en verdrietig mag zijn. Anique zit in een soort rouwproces.

In het begin zeiden we tegen haar: we gaan het een jaar proberen om in Spanje te wonen. Zij maakte daarvan: na een jaar gaan we terug naar Nederland. Onze coach adviseerde ons om duidelijk te zijn. Ja, we gaan het eerst proberen, maar dat betekent niet automatisch dat we na een jaar weer teruggaan. Dat is zwaar om te zeggen, maar als Anique in haar achterhoofd houdt dat we na een jaar teruggaan, zal ze moeilijker kunnen aarden in Spanje.

Omgaan met verdriet dochter

Ik vind het heel moeilijk om mijn dochter zo verdrietig te zien. Er zijn ook echt momenten dat ik heb getwijfeld over mijn keuzes. Doe ik dit alleen voor mezelf? Waarom doen we dit haar aan? Maar ik ken Anique. Zij moet vaak wennen aan nieuwe situaties. Ik weet dat het goed gaat komen met ons. Ze is bang dat ze in Spanje alleen zal zijn. Dat ze daar alleen haar ouders en haar broertje heeft. Maar ze is altijd heel makkelijk geweest in contacten leggen. Ik heb er vertrouwen in dat zij snel zal integreren in Spanje. Ik geloof echt dat we daar een leven kunnen hebben dat goed bij ons past. Een leven dicht bij de natuur. Op een plek waar we veel kunnen surfen. Een leven dat we haar in Nederland niet kunnen bieden.

Tijdens het ontbijt en met het avondeten proberen we veel momenten samen te pakken zodat we in gesprek blijven met elkaar. Straks als we op reis gaan zullen we in de camper ook weer meer naar elkaar toegroeien, zo weten we uit ervaring. En ik kijk ernaar uit om weer samen te kunnen surfen als we in Spanje zijn. Dat is een gezamenlijke hobby van ons geworden. In zekere zin is het ook een soort therapie. Het surfen helpt ons om in verbinding te blijven met elkaar.

Anique heeft ons weleens gevraagd waarom we niet nog een paar jaar wachten zodat zij dan in Nederland kan blijven. Wij denken echter dat een leven in Spanje haar nu al ten goede gaat komen. Dat zij het ontzettend naar haar zin gaat hebben. Als zij dan achttien is, mag zij haar eigen keuze maken.

Wij voelen dat die beslissing goed is voor haar, maar dat kan zij zelf nog niet overzien. Achteraf denk ik wel dat het makkelijker was geweest om te verhuizen toen de kinderen nog jonger waren. Alhoewel het ook verschilt per karakter van het kind. Onze jongste ging vanaf het begin makkelijk mee in het idee van de verhuizing naar Spanje. Hij is nog jong en leeft meer in het nu

Deelname EO-televisieprogramma Enkeltje Verweggistan

Het was ook zijn idee om mee te doen aan het programma Enkeltje Verweggistan*. We keken naar het programma als voorbereiding op onze verhuizing, maar Yulan zei al snel dat hij ook mee wilde doen aan het programma. Toen hij erom bleef vragen hebben we ons opgegeven. We vinden het een mooie herinnering voor later. Yulan geniet van de opnames. Hij vindt het fantastisch en is helemaal zichzelf voor de camera. Het programma draait echt om hij de verhuizing ervaart.

Andere ouders hoop ik te inspireren om hun dromen waar te maken. Als je echt een verlangen hebt en ook het gevoel hebt dat jouw droom goed is voor het hele gezin, waarom zou je die dan opgeven vanwege jouw kinderen? Doe je dat uit liefde of uit angst? Wij maken deze keuze uit liefde omdat we geloven dat onze verhuizing op de lange termijn goed voor ons gaat zijn.

Droom achterna

In Nederland leef je in één huis met ieder een eigen leven. Ieder als individu. Tijdens onze reizen ervaarden we dat we in Spanje meer tijd voor elkaar hebben. Ook met de locals heb je daar gemakkelijk contact. In Nederland heeft iedereen het druk en moet je een afspraak plannen als je met iemand wil afspreken. We verwachten dat we in Spanje minder druk ervaren, maar dat gaan we onderzoeken.

Onze droom is een proces van jaren geweest. We zijn niet over één nacht ijs gegaan. Vroeger durfden wij het ook niet om bepaalde keuzes te maken, uit angst om dingen los te moeten laten. Maar nu hopen wij anderen te inspireren: ga je droom achterna!’’

Sonja heeft samen met haar man het online platform Stay on tour opgezet waar je terecht kunt voor allerlei info en persoonlijke verhalen over camperreizen met kinderen in Europa.

*In ‘Enkeltje Verweggistan’ volg je kinderen die op het punt staan te emigreren. Je kunt de afleveringen van het derde seizoen terug kijken via NPO Start.