Arie Slob: anti-ho­mo­ver­kla­ring op school 'grond­wet­te­lij­ke vrijheid'

Update 15:20 uur: Minister Arie Slob vindt niet dat scholen een verklaring moeten vragen van ouders waarin staat dat zij afstand nemen van homoseksualiteit. "Dat is een brug te ver", aldus de minister. Hij laat onderzoek doen naar de verklaringen. "We gaan kijken of dat zo is", zei hij dinsdag. Slob wil weten wat er exact in de verklaringen staat die op sommige reformatorische scholen zou worden gevraagd. Hij is bereid de wet hierover aan te passen.

Volgens hem is de vrijheid van onderwijs "nooit onbeperkt" en moet er een afweging komen als dit grondrecht botst met bijvoorbeeld het verbod op discriminatie. Of er met deze verklaringen sprake is van discriminatie, is volgens Slob "aan de rechter". Kinderen moeten veilig uit de kast kunnen komen "ongeacht op welke school ze ook zitten", zegt de minister. Dat staat volgens hem ook in de burgerschapwet en "daar kan ook geen school zich aan onttrekken".

Collega Ingrid van Engelshoven (Hoger Onderwijs) vindt ook dat "dit soort verklaringen niet kunnen". Zij vindt dat dit raakt aan het eerste artikel van de grondwet, dat discriminatie verbiedt en gelijke behandeling in gelijke gevallen vastlegt. Eerder op de dag zei Slob nog dat scholen "de vrijheid hebben om opvattingen te hebben over relaties tussen mannen en vrouwen". Hij komt hier dus nu op terug. In de Tweede Kamer was kritiek op de houding van de bewindsman.

Er is commotie ontstaan over een ouderverklaring waarin reformatorische scholen zouden vragen om ‘homoseksualiteit af te wijzen’. We krijgen daar als ChristenUnie-fractie veel vragen over en ik beantwoord die graag.

In Nederland moet je voor de volle honderd procent jezelf kunnen zijn. Dat betekent: geloven wat je wilt geloven en wat je juist niet wilt geloven. Denken wat je wilt denken en daarin anders te zijn dan een ander. Zijn wie je bent en je eigen keuzes kunnen maken. Je bent binnen de grenzen van de wet vrij om jezelf te uiten, om je eigen opvattingen te hebben - om jezelf te zijn. Om homo te zijn.

Als je als jongere homo bent, kun je je kwetsbaar voelen. Daarom is het cruciaal dat je juist dan veilig bent in je eigen omgeving, op de sportvereniging, op straat en zeker op school. Elke school en – dat wil ik graag benadrukken – juist ook een christelijke school moet die veiligheid bieden. Er kan geen sprake zijn dat iemand vanwege zijn homoseksuele identiteit wordt afgewezen of dat ouders gevraagd worden een verklaring te ondertekenen die die identiteit afwijst.

Juist het christelijk geloof heeft in zich de waarde dat elk mens geliefd is in Gods ogen en veilig en vrij moet kunnen leven. Juist ook het christelijk onderwijs behoort daarom een veilige plek te zijn voor jongeren die uit de kast komen - ongeacht hoe je over de aard van het huwelijk denkt.

Zoals iedereen in dit land de vrijheid heeft om relaties aan te gaan, zo is er ook de vrijheid om een opvatting te hebben over het huwelijk. Mensen mogen - hoe abject je dat ook kunt vinden - ook sámen die opvatting hebben. Maar dat mag nooit betekenen dat hun school een onveilige plek wordt voor homo’s en een ouderverklaring daarover mag daar nooit afbreuk aan doen.

De wet is daarbij onze toetssteen. En die is duidelijk: géén discriminatie. Daar mogen we nooit een centimeter op toegeven. Die wet geldt voor iedereen, zonder onderscheid.

Voor jongeren die nadenken over hun geaardheid en hoe ze daarmee willen omgaan, is de veiligheid op scholen medebepalend voor hun welzijn in de rest van hun leven. Die vrijheid en veiligheid moeten er dus ook zijn op christelijke scholen. Júist op christelijke scholen die - net als ik - erkennen dat Jezus’ boodschap voor deze wereld een liefdevolle is en een hartelijke uitnodiging om Hem te volgen. En daarbij is iedereen welkom bij Hem, niemand uitgezonderd.