Skies above Hebron schetst een inktzwart beeld van de toekomst van de Palestijnse en Israëlische jeugd
26 november 2020 · 09:26
Update: 19 november 2024 · 14:36
De buurvrouw klaagt bij de autoriteiten dat twee jongetjes kattekwaad uithalen. Even later arriveren zwaarbewapende soldaten. Een van hen sommeert de jongetjes (11 en 7) die op de binnenplaats drentelen mee te komen: ‘Alle mannen naar boven.’ Maar het zijn kinderen, geen mannen, schreeuwt hun moeder. ‘Moet ik je komen halen?’, dreigt een soldaat tegen de oudste. ‘Als je hem aanraakt, sla ik je hersens in’, roept de moeder. Tegen haar sidderende zoon: ‘Niet huilen. Wees een man.’
De plek van de beschamende en deprimerende scène, die eindigt met het afdruipen van de soldaten, is het oude centrum van Hebron op de Westelijke Jordaanoever. Meer precies: op de scheidslijn tussen de door Israëlische kolonisten bezette wijk en de buurt waar de Palestijnen, de oorspronkelijke bevolking, wonen. Onder de spiedende en intimiderende blik van Israëlische soldaten die de kolonisten beschermen, groeien de jongens op in de woning die al eeuwen aan hun familie toebehoort. De militaire wachttoren staat een tiental meters verderop. Wapengekletter en de hinder van checkpoints behoren tot de routine, alsook gewelddadige demonstraties met rondvliegende stenen, traangas en kogels. Geen harden.
