SEH-arts Gor Khatchikyan: 'Wie geneest: de arts of God?'

Hij ligt in het ziekenhuis waar ik mijn specialisatie heb gedaan. Op deze afdeling heb ik ontzettend veel patiënten opgenomen. Patiënten die ik verder niet ken. Nu gaat het om iemand die mij erg dierbaar is. Ik sta nu niet als dokter aan het bed, maar als vriend en volger van Jezus.

Bidden voor genezing, zalven met olie… Hoe verhouden die Bijbelse handelingen zich tot wat de dokters vannacht voor hem gaan doen? Hoe zit het met medische wonderen? Hoe kijk ik daarnaar als arts? Ingewikkelde vragen waarop ik de antwoorden niet in één column kan vangen. En hoewel ik wonderbaarlijke gebedsgenezingen heb meegemaakt, wil ik hierover een simpeler gedachte delen. Ik wil claimen dat elke genezing een wonder is, ook na het ingrijpen van artsen. Artsen kunnen de omstandigheden veranderen en de faciliteiten voor genezing scheppen. Maar het is niet de arts die geneest. De genezing van het lichaam is en blijft in de basis een wonder.

Als ik een wond bij een patiënt dichthecht, breng ik daarmee puur de randen van de kapotte huid bij elkaar. De genezing van de wond is een wonder. Als een patiënt ziek is door bacteriën, dan grijp ik als dokter in met medicijnen om die bacteriën te doden. Het gevecht van het lichaam voor herstel is een wonder. Als een arts chemotherapie toedient bij een patiënt met kanker, worden zowel de zieke als de gezonde cellen vernietigd. Dat de gezonde cellen zichzelf herstellen en hopelijk de zieke niet, is een wonder. Gebroken botten met gips of schroeven en platen bij elkaar houden, is op zichzelf een mechanische fixatie. Maar de botgenezing is een wonder, en door God geprogrammeerd.

Afhankelijk zijn van God en blijven bidden voor genezing moedig ik aan als arts. Het gebed van volgelingen van Jezus die geloven in genezing en blijven hopen op wonderen, bevordert herstel. Daar ben ik heilig van overtuigd, dus voor mijn vriend blijf ik bidden om een wonder.