Ouderenkoor naar de Zwarte Cross in nieuwe EO-documentaire 'My Generation'

“Ouderdom sijpelt je leven binnen”, begint documentairemaker Anne-Marieke Graafmans. “Maar deze koorleden zorgen voor elkaar. Ze ondernemen samen dingen, vinden houvast bij de ander en in het zingen. Ondanks ongemakken die bij het ouder worden komen kijken – zoals pijnlijke gewrichten, moeizamer lopen of niet meer kunnen autorijden – zijn deze senioren elke week weer bij de repetitie. Ik wil met My Generation vooroordelen over ouderen wegnemen en laten zien dat plezier maken en leren op élke leeftijd mogelijk is.”

Tijd voor iets anders

Voor het maken van de documentaire trok Anne-Marieke zo’n tweeënhalf jaar lang met het koor op. “Ik heb een jaar lang ter research meegezongen. Ik kreeg er veel energie van. Dat zag ik ook bij koorleden gebeuren. Het kostte ze misschien moeite om een trap op te lopen, maar vervolgens stonden ze wel te dansen.” De groep treedt meestal op voor familie, vrienden en fans in het poppodium van Cpunt in Hoofddorp, maar was toe aan iets anders. Zo ontstond het idee om op een festival op te treden. “Ik opperde de Zwarte Cross. Dit muziekfestival draagt ouderen een warm hart toe, dus het koor past helemaal bij wat het festival wil uitstralen. En het is gelukt! In de documentaire zie je hoe de groep toewerkt naar dit grote optreden.”

Nieuwe familie

Duidelijk wordt dat elk koorlid zijn eigen talenten en verhalen heeft. Zoals Petra. Zij is haar man verloren. “De leden hebben haar echt geholpen met de rouwverwerking. Zij vertelt hoe ze zich omarmd voelde door haar nieuwe ‘koorfamilie’. Er zijn ook vriendschappen ontstaan bij mensen die elkaar misschien anders nooit hadden ontmoet, bijvoorbeeld tussen Iris en Ciska. Het leek alsof zij elkaar al jaren kennen. Henk is degene die alles regelt en voor iedereen klaarstaat. En de dirigent, Boris, laat iedereen zingen op de manier waarop hij of zij zich het prettigst voelt. De koorleden mogen dus volledig zichzelf zijn. Het gaat er niet om of je de beste bent. Nee, het draait om samenzijn en plezier maken.”

Aan hun lot overgelaten

Een positieve documentaire vol plezier; dat was het doel van de maker. “Mijn vorige film ging over ouderen in coronatijd. Ze hadden minder vrijheid en werden een beetje aan hun lot overgelaten, alsof ze dor hout waren. Dat raakte me. Daarom wilde ik een vervolgfilm maken die de krácht van ouderen toont.”
Bovendien hebben de koorleden Anne-Marieke wat geleerd. Vóór het maken van de film was ze behoorlijk ziek door de ziekte van Ménière – een aandoening aan het gehoor- en evenwichtsorgaan. Ze dacht dat ze haar dromen niet meer zou kunnen waarmaken, maar dat bleek gelukkig niet zo te zijn. “Juist door deze groep besefte ik dat beperkingen of ouderdom je dromen niet in de weg hoeven zitten. De koorleden geven elk op hun eigen manier betekenis aan het leven. Ik hoop dan ook dat kijkers inzien dat hun leven niet ophoudt wanneer ze 80 zijn – mits hun gezondheid het toelaat, natuurlijk. Hopelijk stimuleert de film kijkers te blijven doen wat ze leuk vinden.”

Minimaatschappij

“Het geluk straalt ervan af in deze docu”, sluit Anne-Marieke af. “Je ziet dat dit koor staat voor vriendschap en liefde. De koorleden luisteren naar de ander en respecteren elkaar. Natuurlijk kunnen ze weleens discussiëren, maar die discussies verdiepen de connectie juist. Het koor vormt eigenlijk een minimaatschappij waarvan ik hoop dat die ooit nog eens werkelijkheid wordt in het groot.”

My Generation, donderdag 10 oktober, 22.20 uur, NPO 2