Oud-schaatsster Marianne Timmer deelt hoogte- en dieptepunten in 'Meer dan goud'

Maria Aaltje Timmer groeide op in het Groningse Sappemeer. De boerendochter voelde zich thuis tussen de schapen, kippen, konijnen en koeien. Al op jonge leeftijd leerde ze schaatsen. Net als veel anderen begon ze op houtjes achter een stoel, maar al snel werd haar talent ontdekt.

Gouden dromen dankzij Van Gennip

Als kind zag Marianne op televisie hoe Yvonne van Gennip goud veroverde op de Olympische Spelen. 'Dat wil ik ook!', dacht ze bij het zien van de bekende muts van goud. Er ontstond een groot verlangen om op een dag óók op de Spelen te kunnen schaatsen. Jaren later kwam haar droom uit. Na een uitnodiging van Jong Oranje begon het grote schaatsavontuur.

'Timmertje Timmertje'

Marianne voegt zich in 1988 bij de internationale wereldtop. In het Japanse Nagano - in de M-wave- verovert ze niet één maar twee Olympische gouden medailles. Ze wint zowel de 1000 als de 1500 meter. Dankzij de legendarische woorden 'Timmertje, Timmertje, wat ga je doen?' werd haar bijnaam geboren.

Ruim acht jaar later won Timmer nogmaals goud; op de Spelen van 2006 in Turijn. In het jaar 2004 werd zij in Nagano als eerste vrouw in de Nederlandse schaatsgeschiedenis wereldkampioen sprint.

19 februari: een speciale datum

Al in haar jeugd raakte Marianne Timmer bevriend met Renske Vellinga. Net als Marianne, haalde Renske goede resultaten op onder meer de 1000 meter. Samen deden ze mee aan de wedstrijden voor pupillen. Op 19 februari 1994 sloeg het noodlot toe: Renske kwam om het leven bij een auto-ongeluk. Het nieuws over Renske's plotselinge overlijden raakte Marianne diep. In 'Meer dan goud' vertelt de Olympische kampioene hoe de sterfdag van Renske een rode draad in haar leven vormde.