Noud twijfelt over zijn weg: is dit wel Gods plan voor mij?

Nadat er complicaties optreden bij Nouds transitie-operatie, komen ook de vragen: is dit een teken van God? Is dit toch niet de goede weg voor mij? Juist in deze momenten van twijfel gaat Noud het gesprek aan met God en met zichzelf. Hij komt erachter dat hij meer dan ooit achter zijn keuze staat. 

Is dit Gods plan voor mij?

‘Ik hoopte dat ik door de operatie gelukkiger zou worden’

Enige tijd geleden heb ik geschreven dat ik na mijn operatie complicaties heb opgelopen. Ruim drie jaar heb ik naar die operatie toegeleefd. Ik heb gehoopt en geloofd dat ik door een operatie meer mezelf zou worden. Dat ik gelukkiger zou worden én dat ik meer zou lijken op de man die God altijd al in mij gezien heeft.

Maar de laatste tijd heb ik veel vragen gekregen van mensen om me heen: “Die complicaties hé, is dat geen teken?”, of “Is het niet een straf van God, dat het mis is gegaan?”. Ik moet eerlijk zeggen dat ik deze vragen ook aan mijzelf heb gesteld. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar is dit wel de goede weg voor mij? Maar ik geloof niet dat God een straffende God is. Ik geloof dat God bij mensen -alle mensen- is en zo ook bij mensen die keuzes maken.

Risico

Ik heb een weloverwogen risico genomen. Bij het nemen van risico’s hoort de kans dat er iets fout kan gaan. De vraag ‘waarom overkomt mij het lijden’ is één van de zes levensvragen waar mensen al eeuwenlang mee bezig zijn. Er is nog nooit een eenduidig passend antwoord gevonden op deze vraag. Zo zal ook ik waarschijnlijk nooit het antwoord op deze vraag weten.

Ik vertrouw erop dat God juist bij momenten van lijden naast mij komt staan. Naast mij; om met me op te lopen. Achter me; om me op te vangen. Voor me; om me te leiden. Boven me; om me te zegenen.

Omdenken

God is nabij in momenten die je niet altijd ziet aankomen. Toen ik het enorm zwaar had in het ziekenhuis kwam mijn zusje langs met mijn gitaar! We zijn gaan zingen, bijvoorbeeld How He Loves Us van David Crowder. Er kwam rust in mijn hoofd en in de ruimte.

‘Je kan ook zeggen dat het een zegening is dat een van de twee operaties wél in één keer goed gegaan is.’

De kaartjes van gemeenteleden, mensen van Wijdekerk, vrienden en kennissen stroomden in deze tijd binnen. Ik heb ze opgehangen in mijn kamer bij de kaartjes van mijn belijdenis. Om na te lezen als ik het gevoel heb dat ik alleen ben. Dan realiseer ik mij -en voel ik- dat er veel mensen om mij heen staan. Dat is een grote steun, maar daarvoor moet je wel omdenken en naar het positieve willen kijken.

Nu ik het over omdenken heb, je zou toch ook kunnen zeggen dat het een zegening is dat een van de twee operaties wél in één keer goed gegaan is?

In gevecht

Zoals ik aan het begin al noemde: het voelt natuurlijk niet altijd zo, die zegen. Ik ken momenten van twijfel en dus ook de vragen zoals ‘Hoe kan het dat het niet soepeler gaat?’ of ‘Hoe kan het dat er extra momenten van lijden zijn als ik een weg bewandel die al moeilijk genoeg is?’.

‘Constante hoofdpijn, regelmatig paniek aanvallen. Er was geen normaal gesprek met mij te voeren.’

Dan denk ik terug aan het halfjaar voordat ik uit de kast kwam. Constante hoofdpijn, regelmatig paniek aanvallen. Er was geen normaal gesprek met mij te voeren. Alsof ikzelf er niet was. Ik was zo in gevecht met hoe ik wilde zijn – en hoe ik gezien werd. Dit kwam niet overeen.

Níet in transitie gaan betekende voor mij liegen tegen mijzelf. Liegen tegen mijn ouders en zusje, familie en vrienden. En ook liegen tegen God.

Ik geloof dat God mij heeft geschapen zoals ik ben, het ik als Noud vanbinnen ben. Dat is toch ook waar het Hem om gaat: om je karakter, je persoonlijkheid?

Mijn lichaam

Lee Mokobe, een Amerikaanse transgender verwoordde in een TED talk prachtig waarom hij in transitie goed voor zijn lichaam wil zorgen. Je zou in onderstaande zin, die van Lee komt, het woordje house kunnen veranderen in temple, zodat het aansluit en weergeeft wat er in 1 Korintiërs 6 bedoeld wordt.

Lee Mokobe: “I treat my body like a house and when your house is falling apart, you don’t evacuate. You make it comfortable enough to house all your insides.”

Weten jullie dat je lichaam een tempel is van de Heilige Geest?
1 Korintiërs 6:15

Ik doe mijn best om goed voor mijn lichaam te zorgen. Juist daarom heb ik gekozen om operaties te ondergaan. Operaties zijn geen schending van Zijn werk. Operaties zijn nodig om te zorgen voor mijn mentale stabiliteit. Daarmee zorg ik ook voor Zijn werk, want mijn mentale gesteldheid beïnvloed mijn lichamelijke gesteldheid.

Geen garantie

Dit geeft nog steeds geen garantie dat dit de goede weg is of was voor mij. Ik zal dit nooit 100% zeker weten. Maar ik weet het wel bijna zeker. Sinds ik in transitie ben gegaan ben ik gelukkiger, blijer, opener en spontaner dan ooit daarvoor. Ik heb vrede gevonden met mijzelf, met wie ik ben. Vrede die God allang bij mij gevonden had. Hij zag mij altijd al precies zoals ik diep van binnen ben, als Noud.

Nee, dit is geen straf, dit is mijn weg, hoe moeilijk en pijnlijk dat soms ook mag zijn.

Noud (18) wordt geboren als meisje, maar ontdekt op de middelbare school dat hij transgender is. Het verklaart het onbehagelijke gevoel dat hij jarenlang had. Voor Lazarus blogt Noud over zijn proces. Meer over Noud vind je ook op de site van wijdekerk.nl.