Nieuwe nr. 1 op Ranglijst christenvervolging in 2022
19 januari 2022 · 12:00
Update: 15 november 2024 · 09:24
Twintig jaar op rij voerde Noord-Korea de Ranglijst Christenvervolging aan, maar Open Doors maakt vandaag bekend dat er een nieuwe nummer 1 is: voor christenen is Afghanistan nu de gevaarlijkste natie ter wereld. Noord-Korea verschuift naar de tweede plek.
“Op bekering tot het christelijk geloof staat officieel de doodstraf in Afghanistan,” vertelt persvoorlichter Marjon Snel. “En vrijwel alle christenen daar hebben een islamitische achtergrond. Christenen gelden als afvalligen, verraders. Met een beroep op de grondwet kunnen ze zonder pardon worden geëxecuteerd. Er is geen openlijk christelijk leven mogelijk.”
Machtsovername Taliban
“Wij schatten dat er tussen de acht- en de tienduizend christenen zijn in Afghanistan," vervolgt ze. "Het is moeilijk exacte aantallen te geven, omdat velen onder de radar leven of na de machtsovername van de Taliban in augustus 2021 hun land zijn ontvlucht.”
Omdat ze dus hoogstwaarschijnlijk hun leven verliezen als ontdekt wordt dat zij Jezus volgen?
“Ja. Van lokale connecties hoorden we dat de Taliban letterlijk de deuren langsgaan om te controleren of je bijvoorbeeld een Bijbel-app hebt. Dat kan al een reden zijn om de doodstraf te krijgen. Als christen heb je feitelijk maar drie opties: vluchten, de doodstraf riskeren, of proberen jezelf als gelovige totaal onzichtbaar te maken en dus onder de radar van de Taliban te blijven. De situatie is zeer dramatisch.”
Door de Taliban lijden christenen er nu dus nóg meer dan in Noord-Korea?
“Onze onderzoeksafdeling hanteert zes criteria op basis waarvan we de kwaliteit van leven van een christen scoren. De totaalscore bepaalt je plaats op de ranglijst. Dit jaar overtreft Afghanistan Noord-Korea. De sfeer die we nu proeven vanuit onze contacten met lokale voorgangers en andere christenen, is die van pure wanhoop. Toch zijn er zelfs nu nog Afghaanse gelovigen die bewust niet vluchten. Ondanks de gigantische risico’s willen ze de kleine, uiteengeslagen christelijke gemeenschap in hun land blijven steunen.”
De situatie is zeer dramatisch
IS-praktijken
Christelijke vrouwen en meisjes in Afghanistan (een land met zo'n 37 miljoen inwoners) moeten extra op hun hoede zijn om niet te eindigen als jihadbruid of Talibanslavin, stelt Open Doors.
Dat roept herinneringen op aan IS-praktijken.
“De Taliban, Islamitische Staat en bijvoorbeeld Boko Haram zijn vergelijkbare bewegingen, met verwante ideologieën. Wij hoorden verhalen van voorgangers die werkelijk panisch waren omdat veel christelijke tienermeisjes die ze kennen zijn meegenomen door Talibanstrijders. Andere voorgangers hebben hun eigen dochters naar geheime adressen aan de andere kant van het land gestuurd, omdat ze permanent in angst leefden en niet wisten of ze elkaar morgen nog levend zouden zien. Kortom, gebed voor de christenen daar is harder nodig dan ooit.”
Inspireert de verrassend snelle machtsovername door de Taliban vergelijkbare, extreem-islamitische bewegingen elders?
“Helaas wel. Neem Nigeria. Daar leidde deze machtsovername tot een opleving van gewelddadige aanvallen tegen christenen. Afgelopen jaar zijn er 4650 christenen om hun geloof vermoord: 25 procent meer dan het jaar ervoor. Het succes van de Taliban is een enorme morele opsteker voor jihadisten wereldwijd. Zij putten er nieuwe hoop uit. Ik vrees dat we steeds meer extremisme gaan zien, ook in andere landen. Internationaal gezien is christenvervolging trouwens tot extreme hoogten gestegen. Er worden in totaal zo’n 360 miljoen christenen vervolgd: twintig miljoen meer dan vorig jaar. Een op de zeven medechristenen – mannen, vrouwen en kinderen – kan het geloof niet in vrijheid beleven.”
Beeld: Unsplash (Isaak Alexandre Karslian)
Dit zijn de drie landen waar vervolging volgens Open Doors het hardst is toegenomen in het afgelopen jaar:
1. Qatar (nu nr. 18, was nr. 29 in 2021)
In het rijke Qatar, het land waar later dit jaar de WK voetbal wordt gespeeld, gelden strenge beperkingen voor christenen. Ze kunnen hun geloof nauwelijks in vrijheid beleven. De meeste gelovigen zijn migrantenwerkers uit het buitenland. Nadat de Covid-beperkingen werden opgeheven, bleven veel huiskerken gedwongen gesloten. Alleen de staatskerken zijn open, maar die hebben nauwelijks plaats om alle expats in het land onderdak te bieden. Voor lokale gelovigen blijft er niets anders over dan hun geloof geheim te houden. Iedereen die van de islam overstapt naar het christelijk geloof, wordt in Qatar gezien als een verrader. Bekeerlingen kunnen rekenen op vervolging door de staat. Ze worden bedreigd met geweld en door hun familieleden uit de gemeenschap gezet.
2. Indonesië (nu nr. 28, was. nr. 47)
In november 2020 probeerden twee zelfmoordenaars binnen te dringen in een kerk in Sulawesi. Door moedig ingrijpen van beveiligers, mislukte dat. In plaats daarvan bliezen ze zichzelf buiten op straat op. Daarbij raakten twintig personen gewond. In mei 2021, ook in Sulawesi, werden vier christenen onthoofd door islamitische extremisten; ze waren lid van de Oost-Indonesische Mujahideen. Er volgden tal van arrestaties van moslimextremisten; in september van datzelfde jaar werd hun leider vermoord.
Indonesië is het grootste moslimland ter wereld. De sfeer in het openbare leven wordt steeds conservatiever. Tijdens de coronacrisis groeide de onverdraagzaamheid ten aanzien van christenen.
3. Myanmar (nu nr. 12, was nr. 18)
Sinds de militaire staatsgreep begin 2021 in Myanmar is geweld tegen christenen in een aantal delen van het land fors toegenomen. Het leger plundert en vernietigt kerken en huizen en komt ermee weg. De straffeloosheid maakt dat de bevolking van Myanmar in een extreem onzekere situatie verkeert. De militairen zijn bang dat christelijke bijeenkomsten ontmoetingssplekken zijn voor de oppositie. In sommige gebieden sloegen christenen noodgedwongen op de vlucht. Anderen bleven achter, vaak met traumatische gevolgen. De druk op christenen bouwt zich op, in alle delen van het leven. Zelfs christenen die simpelweg voor medische zorg naar een arts of ziekenhuis gaan, krijgen te maken met discriminatie. Toen de coronabeperkingen werden opgeheven, bleven ook hier de kerken gesloten. Christenen die vanuit de lokale godsdienst tot bekering kwamen en het christelijke geloof omarmden, hebben het het zwaarst. Vooral hun lokale gemeenschap en de familie zetten veel druk op de nieuwe gelovigen.
