Anita vond Jezus op een dieptepunt: ‘Net toen ik niet meer verder kon, voelde ik een arm om mijn schouders’

“We waren op visite geweest en aan het einde van de avond kon ik me amper nog bewegen. Ik had het enorm benauwd en belandde al puffend op mijn bed. De volgende morgen belde ik meteen de huisarts. Long covid, dacht hij. Ik kon het haast niet geloven: de week ervoor voelde ik me fitter dan ooit. Ik moest het rustig aan doen, maar weer een week later kreeg ik dezelfde klachten. De huisarts dacht toen aan een beginnende longontsteking, en met antibiotica op zak ging ik terug naar huis.

In de meivakantie besloten we een weekje naar Texel te gaan. De frisse zeelucht zou me misschien goed doen. Maar ook daar ging het mis. Drie nachten lang had ik het benauwd en die druk op mijn borst ging maar niet weg. We besloten opnieuw de huisarts te bellen, en ik mocht meteen langskomen. Toen ik binnenstrompelde, liet hij meteen zijn vermoeden van long covid varen: mijn klachten kwamen daar niet mee overeen. Hij vroeg me of hij een hartfilmpje mocht maken. Dat was foute boel. Meteen werd ik met de ambulance naar het ziekenhuis in Den Helder gebracht. Daar aangekomen bleken mijn zuurstofgehalte en bloeddruk te laag, en mijn hartslag voelden ze niet meer. Er bleek drie liter vocht achter mijn longen te zitten. Binnen een half uur vertelde het ziekenhuispersoneel dat ik te maken had met acuut hartfalen. Ik moest tien dagen in het ziekenhuis blijven en wachten op een MRI-scan voor verder onderzoek. In de tussentijd kon ik niet geholpen worden.

Eenmaal thuis kon ik nog steeds bijna niks: ik was uitgeput. Op een morgen was ik op weg naar de keuken om koffie te halen vanuit de woonkamer. Dat deed ik altijd met een aantal rustpauzes tussendoor. Ik stond bij de boekenkast op adem te komen, en werd toen zo verdrietig. Maar net toen ik in gedachten uitriep: ‘Hoelang nog?’, voelde ik een troostende arm om mijn schouders. Ik werd meteen rustig en wist dat Hij het was: Jezus. Een paar minuten later werd ik gebeld: de volgende dag was er een plekje voor mijn MRI-scan vrijgekomen.

• Speel nu

  Vind jij de 15 cadeaus in het kerstverhaal?

  Speel onze speciale kerstgame op eo.nl/kerst! Verzamel binnen de tijd alle cadeaus en laat je verrassen door het grootste kerstcadeau ooit.

Ik vond Jezus al in mijn medische zoektocht, maar het jaar erop kwam ik pas echt opnieuw tot geloof. Door de jaren heen was ik niet mijn geloof in God, maar wel in de kerk verloren. Mijn man was van huis uit baptist, ik was gedoopt in een gereformeerde kerk. Bij de baptistengemeente mocht ik om die reden geen lid worden, dus besloten we naar een hervormde gemeente te gaan. Daar ging ik steeds minder vaak naartoe, liever keek ik op tv naar dominee Arie van der Veer. Totdat mijn dochter en haar vriend zich wilden aansluiten bij een baptistengemeente: daar besloten we samen op zoek te gaan hoe het zat met de doop. Tijdens een van de diensten in die baptistenkerk werd ik geraakt door het lied ‘Veilig in Jezus’ armen’. Ik sloot mijn ogen, en het was alsof een engelenkoor dit lied speciaal voor mij zong. Niet lang daarna besloot ik me daar ook te laten dopen, alsof God mij die opdracht gaf.”