'Mijn buurman staat in brand!'
19 maart 2024 · 09:56
Update: 21 maart 2024 · 15:58
“112 Alarmcentrale, wilt u politie, brandweer of ambulance?” “Brandweer! Mijn buurman staat in brand!” Het lijkt een slechte grap, maar dit was een nachtmerrie die zich afspeelde in Nederland terwijl ik dienst had op de spoedeisende hulp.
Het is een heftig verhaal, waarover ik getwijfeld heb of ik erover kan praten of schrijven. Schrik ik niet de lezers af? Maar als de hulpverleners het meemaken, mag er ook over geschreven worden, vind ik.
Nadat een echtpaar samen had ontbeten, vertrok de vrouw om boodschappen te doen. De man besloot uit het leven te stappen en stak zichzelf in de tuin in brand. Zijn ellende moet intens zijn geweest… De buren zagen het drama en in paniek belden ze 112. De man is met de ambulance naar de spoed vervoerd, waar ik hem zag. Dat beeld heeft indruk gemaakt op mij. Het verhaal kwam levendig naar boven toen ik onlangs in Armenië een jongeman ontmoette met forse brandwonden.
Samen met een cameraman van EO Metterdaad ben ik naar mijn geboorteland Armenië afgereisd. Hier ontmoet ik vluchtelingen die recent massaal uit een Armeense enclave verdreven zijn vanwege de etnische zuivering door Azerbeidzjan. De verhalen die ik hoor, lijken op een Hollywoodfilm. Ik ben niet zo snel stil te krijgen, maar hier ben ik zo onder de indruk dat ik geen woorden meer heb. Samen met lokale partners helpt EO Metterdaad met noodhulp, voorziet in primaire levensbehoeften, helpt bij een opleiding, het opstarten van een eigen onderneming, maar ook met traumaverwerking.
De jongeman, Harout (20), die in bed ligt in de woonkamer, is op de dag van hun vlucht verbrand. Zijn oudere broer is overleden aan de brandwonden, maar hij heeft het overleefd. Onder andere zijn gezicht, oren, maar ook beide handen zijn er slecht aan toe. Terwijl ik naar zijn wonden kijk tijdens de verbandwissel denk ik terug aan mijn patiënt in Nederland. Hij wilde uit het leven stappen, maar deze jongen wil juist leven. Beiden zijn ze ‘door het vuur’ gegaan, maar er is zo’n groot contrast. Ondanks zijn grote verlies ziet Harout het leven vol verwachting tegemoet. Zijn geloof in Christus geeft hem motivatie en kracht voor iedere dag. Misschien is dat wel het grootste contrast.