Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Ervaringsverhaal: 'Seksueel misbruik draag je je hele leven bij je'

Waar was God?

Als Gert (60) op de site van Eva over het incestverleden van Lies de Waard leest, barst hij in tranen uit. “Mijn vrouw weet wat mij is overkomen, maar mijn kinderen niet. Ik kan de moed niet vinden om ze over het seksueel misbruik dat mij is overkomen te vertellen.” Toch vertelt hij zijn ervaringsverhaal.

Deel:

Ruim drie jaar lang wordt Gert misbruikt door zijn oom. “Ik was tien jaar toen hij zich voor het eerst aan mij vergreep. We waren op een feestje van tante Petra en ome Peter. Een paar straten verderop woonden mijn opa en oma. Ik was stapelgek op hun hondje Banjo en vroeg mijn opa en oma – die ook op het feest waren – of ik Banjo mocht halen. Ik rende naar hun huis en toen ik in de bijkeuken van opa en oma’s huis kwam, trof ik daar ome Wim. Hij riep: ‘Kom jij eens even hier ventje!’

Gert is even stil. Hij vervolgt: “Wat hij met me deed was afschuwelijk. Traumatisch zelfs! Toen het voorbij was, rende ik weer naar buiten. Eenmaal bij het feest aangekomen, schreeuwde ik om mijn moeder. Ik vertelde wat haar broer had gedaan. Ze gaf me een paar flinke klappen; mijn moeder was woest en vroeg hoe ik het in mijn hoofd haalde om zoiets verschrikkelijks te verzinnen.”

Ik was een gelovig kind

Die avond zit Gert op zijn knieën voor zijn bed en huilt. “Ik vroeg God of Hij mij alsjeblieft wilde helpen. Ik was ontzettend bang en wilde niet dat het weer gebeurde, maar binnen 24 uur herhaalde het zich. En dit keer bij ons thuis toen mijn moeder naar de winkel was. Er brak iets in mij. Later die dag balde ik mijn vuist naar God, want ik was ontzettend boos op Hem. Ik was altijd een gelovig kind en had zelfs ooit nog eens besloten om misdienaar te worden. Maar na het misbruik voelde het alsof God me de rug had toegekeerd. Ik wilde geen misdienaar meer zijn en ging vanaf toen met tegenzin naar de kerk. Ik kon het wel zonder die God.”

Het misbruik heeft nog dagelijks invloed op mijn leven

Nu, jaren later, praat Gert voor het eerst openbaar, maar anoniem, over de incest. “Ik ben nu zestig jaar en het misbruik heeft nog dagelijks invloed op mijn leven. Elk nieuwsbericht over dit onderwerp haalt de wond steeds opnieuw open. Het zorgt voor onrust en verdriet. En weet je wat ik het ergste vind? Dat het veel kapotgemaakt heeft. Ook in de relatie met mijn dochter, want er is een enorme afstand tussen haar en mij. Toen ze een babytje was durfde ik haar niet in bad te doen of haar tijdens zwemles te helpen bij het omkleden. Dit vind ik ontzettend moeilijk. Het hadden mooie momenten tussen een vader en dochter kunnen zijn, maar ik moest ze missen. Niet omdat ik bang was dat ik mijn dochter zou misbruiken, maar omdat ik bang was voor wat de buitenwereld ervan zou vinden als ik haar in bad deed. Of haar uitkleedde. Zou er dan iemand op mijn schouder kloppen en mij ter verantwoording roepen?” Inmiddels is Gerts dochter een tiener. Als zij boven gaat douchen, blijft hij beneden. “Ik weet dat de douchedeur op slot is, maar ik vind dat ik niet boven mag zijn als zij in de badkamer is. Het is frustrerend dat ik door mijn eigen verleden, voor mijn dochter niet de vader kan zijn die ik graag zou willen zijn. Dat is een vreselijk gevoel. Ik durf mijn kinderen niet over het incest te vertellen, want ik schaam me er erg voor.”

“Het is frustrerend dat ik door mijn verleden niet de vader voor mijn dochter kan zijn die ik graag wil zijn.”

Ook heeft het misbruik veel invloed op Gerts huwelijk. “Als je getrouwd bent, heb je seks met elkaar, maar ik vind dat nog steeds ontzettend moeilijk. Wanneer mijn vrouw haar handen op mijn billen legt, kan ik ontzettend schrikken. Als je twintig jaar getrouwd bent, moet je je veilig voelen bij elkaar, maar dat gevoel heb ik nooit gehad.”

Waar was God tijdens het misbruik?

Gerts vrouw en dochter zijn erg gelovig en gaan op zondag naar de kerk. “Ik ben dan alleen thuis en voel mij eenzaam en verlaten. Nog steeds vraag ik me af: waar was God toen mijn oom mij misbruikte? Waarom heeft Hij dit laten gebeuren? En waar is God nu? Juist vandaag heb ik Hem zo hard nodig om te verwerken wat mij is overkomen. Ik heb mezelf vaak de vraag gesteld of ik schuld heb aan het misbruik. Het kan toch niet zo zijn dat een tienjarige zijn oom verleidt? Het is iets dat ik mij vaak heb afgevraagd, maar ik kan het misbruik niet verklaren en dat maakt mij verschrikkelijk onzeker. Op alle gebieden in mijn leven.” 

Als kind is Gert niet bang om dood te gaan, maar nu jaagt die gedachte hem angst aan. “Die hemel waar ik ooit in geloofde? Ik vraag me af waar die is gebleven. Soms stel ik mijzelf de vraag of ik God verlaten heb of God mij? Of hebben wij elkaar de rug toegekeerd? Ik zou graag deze rugzak met zware ballast af willen doen. Want wat heeft het leven voor zin als misbruik daar een onderdeel van is geworden? Ik weet niet wat ik erger vind, het misbruik of het leven na het misbruik. Ik weet wel dat ik het verschrikkelijk moeilijk vind. Het geloof is al vijftig jaar een worsteling voor mij.”

Ik zou willen dat ik het kon

Gert is geraakt door het artikel van Lies de Waard en vindt het bijzonder dat zij ondanks haar ervaring met incest haar geloof heeft behouden. “Ik neem mijn petje af voor deze vrouw. Wat is het mooi dat zij nog steeds gelooft. Ik zou willen dat ik het kon. Mijzelf wens ik datgene toe wat Frits Deubel ooit schreef:

Voor je ’s avonds zult gaan slapen,
doe dan eerst die rugzak af.
Volgepropt met alle spullen,
die het lot vandaag je gaf.
Echt, je moet nu eerst gaan rusten,
morgen zie je dan wel weer.
Al die nodeloze ballast,
leg het even naast je neer.

Lees ook het ervaringsverhaal van Lies de Waard: 'Het voelde alsof ik geen toekomst had'

Foto: Yvonne van Noord

Geschreven door

Yvonne de Noord

--:--