Miljuschka in Japan: culinaire rondreis in teken van perfectie

Tv-kok Miljuschka Witzenhausen begint aan een culinaire reis door Japan. In haar nieuwe serie Miljuschka in Japan op 24Kitchen ontdekt ze de keuken van het land, waar absolute perfectie de norm is. Een spannend avontuur voor Miljuschka, die het aandurft om de 'levensgevaarlijke' kogelvis te eten. 

“Er zijn in Nederland wel Japanse restaurants, maar dat zijn meestal voormalige Chinese (afhaal)restaurants die het over een andere boeg hebben gegooid. Daar eet je nu sushi, tempura en wasabi die heel anders bereid zijn dan Japanners het zouden doen," legt Miljuscha uit. "In mijn werk heb ik nogal wat chef-koks ontmoet, die me aanraadden eens een kijkje te nemen in Japan; dat is echt het summum van traditionele kookcultuur.”

(Tekst loopt door onder de video.)

Die perfectie is geen overbodige luxe bij het bereiden van de beruchte kogelvis. Als die niet goed wordt klaargemaakt, is het eten ervan dodelijk. In Miljuschka in Japan zet de tv-kok er toch haar tanden in. "De opleiding om kogelvis te mogen bereiden, duurt drie jaar en slechts de helft van de cursisten slaagt." 

"De verwijderde organen worden in een speciale container bewaard," vertelt Miljuschka, die onder de indruk is van de Japanse zorgvuldigheid. "Een slot op de container voorkomt dat een zwerver ervan eet, en eraan overlijdt. Je merkt dat perfectie hier letterlijk van levensbelang is.”

• Lees ook: Anna Yilmaz winnares Heel Holland Bakt

Wat is het beste boek ooit geschreven?
“Op mijn nachtkastje ligt het beste kookboek ooit: Zout, vet, zuur, hitte. De vier elementen van goed koken van Samin Nosrat. Daarin vind je alles over wat eten hoort te zijn, en hoe je het klaarmaakt. Daarbij weet ze alles ook nog eens wetenschappelijk te duiden. Dat spreekt me aan, want hoe komt het eigenlijk dat we van bepaalde smaken houden?”

(Tekst loopt door onder de foto.)

Wat was jouw laatste schietgebedje?
“Dat was in een kabelbaan in Japan, op weg naar een mooi uitzichtpunt. Dan weet ik weer waarom ik nooit op wintersport ga. Ik heb zó’n last van hoogtevrees! Dus toen deed ik wel een schietgebedje. Ik geloof dat er iemand is die bepaalt wat je in het leven ten deel valt qua geluk en ellende. Dat geeft me rust om bepaalde zaken in het leven te accepteren. Maar ik wil me daarbij niet richten op één geloof.”

Welke vraag zou elk mens zichzelf moeten stellen?
“Twee vragen. Hoe wil ik behandeld worden? En behandel ik andere mensen ook zo? Bij alles wat je doet, tijdens een gesprek of tijdens het zakendoen, moet je dit in acht nemen. Wanneer je dat niet kunt opbrengen, moet je bij jezelf te rade gaan hoe dat komt.”

Beeld: 24Kitchen