‘Mijn vroeggeboorte heeft nog steeds impact op mijn leven nu'
16 november 2022 · 18:44
Update: 24 juli 2023 · 16:23
Eén op de tien baby’s wordt prematuur geboren. In Nederland zijn dat jaarlijks meer dan elfduizend te vroeg geboren kinderen, waar Melissa van Hoef (24) er één van is. Via social media deelt ze haar verhaal over de gevolgen van haar vroeggeboorte. “Ik heb me groot moeten vechten.”
“Toen mijn moeder in verwachting was van mij, begon de zwangerschap heel normaal. Maar na een aantal maanden bleek bij een routinecontrole dat ik niet goed groeide. Het advies aan mijn moeder was om veel rust te houden. Toch bleef ik te klein. Daarom moest mijn moeder opgenomen worden in het ziekenhuis. Na overplaatsing naar een ander ziekenhuis ging het al snel helemaal mis. Ineens ging de bloeddruk van mijn moeder omhoog en mijn hartslag juist naar beneden. Mijn ouders kwamen voor een onmogelijke situatie te staan. Als er niet ingegrepen zou worden, was de kans groot dat mijn moeder en ik het niet zouden overleven. Maar als ik op dat moment ter wereld zou komen, had ik slechts twee procent overlevingskans. Er werd besloten dat ik met spoed via een keizersnee geboren zou worden. Dat moest zo snel gebeuren dat mijn vader er niet op tijd bij kon zijn. Na een zwangerschap van 27 weken werd ik gehaald. Wonder boven wonder bleef ik in leven.”
Gevolgen vroeggeboorte
“Door mijn vroeggeboorte heb ik het hele derde trimester overgeslagen. Eigenlijk was ik nog lang niet af. De artsen hadden voorspeld dat ik zwaar beperkt zou zijn en nooit thuis zou kunnen wonen. Toch bleek de uitkomst heel anders. Toen ik twee maanden in de couveuse in het ziekenhuis in Maastricht had gelegen, was ik sterk genoeg om overgebracht te worden naar een streekziekenhuis. Na een ziekenhuisperiode van vier maanden mocht ik eindelijk naar huis. Door zuurstoftekort ben ik slechthorend. Vanaf mijn zesde jaar draag ik daarom hoortoestellen. Ook zie ik niet heel goed, maar tegenwoordig dragen zoveel mensen een bril dat ik daar geen problemen mee heb. Er zullen vast nog meer gevolgen zijn van mijn vroeggeboorte, maar ik voel niet de behoefte om dat te laten onderzoeken zolang ik daar geen last van heb. Daar ben ik heel nuchter in.”
Zwarte wolk
“Mijn vroeggeboorte is voor mijn ouders een heftige periode geweest. Toen we vier jaar geleden teruggingen naar de ziekenhuisafdeling waar ik ben geboren, kon mijn moeder precies aanwijzen wat er op welke plek allemaal gebeurd was. Mijn vader herinnert zich juist weer hele andere dingen van die tijd. Sinds ik online over mijn vroeggeboorte ben gaan delen (@vankleinnaargroot op Instagram) praat ik steeds vaker met mijn ouders over de emotionele achtbaan waarin ze belandden. Voor hen was die periode als een zwarte wolk. Toch blijven ze positief. Ik had er namelijk ook net zo goed niet meer kunnen zijn. Ik merk dat ook andere ouders van premature kinderen er veel aan hebben als ik mijn kant van het verhaal met ze deel.”
Als ze mij hadden behandeld als een zielig en beperkt kind, was ik daar waarschijnlijk zelf in gaan geloven
“Het zou niet realistisch zijn als ik nooit zou balen van de gevolgen van mijn vroeggeboorte. Ik heb hard moeten vechten om te overleven. Hoe nuchter ik ook ben, natuurlijk vind ik mijn situatie ook weleens lastig. Dat uit zich meestal tijdens vakanties, want op de één of andere manier zijn dat altijd momenten waarop mijn hoortoestellen kapot gaan. En zie dan maar eens aan goede vervanging te komen. Ook had ik tijdens de coronaperiode extra moeite om mensen te kunnen volgen, omdat ik door de mondkapjes niet kon liplezen. Mijn omgeving is gelukkig altijd heel normaal met mij omgegaan. Ik ben blij met de open opvoeding die mijn ouders me hebben gegeven. Als ze mij hadden behandeld als een zielig en beperkt kind, was ik daar waarschijnlijk zelf in gaan geloven. Ik heb nooit de drang gevoeld om mijn hoortoestellen te verstoppen. Ik weet ook niet beter: dit is hoe ik ben en ik hoef me niet te schamen voor mijn beperkingen.”
Onwetendheid vroeggeboorte
“Ik merk dat er nog veel onwetendheid is rondom vroeggeboorte en slechthorendheid. In reclames van hoortoestellen zie je altijd oude mensen, terwijl er nog zoveel andere jongeren en kinderen zijn die – door vroeggeboorte of iets anders – net als ik slechthorend zijn. Door veel te delen over mijn vroeggeboorte en wat voor consequenties die heeft gehad voor mij en mijn omgeving, hoop ik dat dit onderwerp meer bekendheid krijgt in de samenleving. Ik ben namelijk niet de enige. Vergeleken met heel veel andere prematuren heb ik het nog goed getroffen. Ik werk, ik studeer en ik zou op mezelf kunnen wonen. Natuurlijk wens ik geen enkele familie de situatie van een vroeggeboorte toe, maar met mijn verhaal wil ik laten zien dat het gelukkig niet altijd negatief afloopt.”
Op 17 november is het Wereld Prematurendag om begrip, bewustwording en bekendheid rondom vroeggeboorte te vergroten. Meer informatie vind je op beta.prematurendag.nl.
Melissa in de couveuse in het ziekenhuis aan Eva vertelt ze over de gevolgen van haar vroeggeboorte