'Mijn kind gaat in België naar de middelbare school'

Karin Janssen (38) is kinderkapper en woont samen met haar man en twee kinderen in Noord-Limburg. Ze vertelt over haar zoon Finn (11). Hij gaat na de zomer naar een middelbare school in België.

Frustratie op school

’Finn is een gevoelige jongen. Hij kan niet goed tegen drukte en heeft moeite met de grote hoeveelheid werkjes op school. Bovendien duurt het langer voordat hij lesstof snapt en heeft hij soms wat meer hulp nodig, onder andere vanwege een laag zelfbeeld en minder zelfvertrouwen. Zijn groep bestaat uit drieëndertig leerlingen en het is een fijne, maar grote groep. Hoewel meerdere leerkrachten de groep begeleiden, lukt het Finn niet altijd om op het gewenste tempo met de groep mee te komen. Het frustreert hem en zijn zelfvertrouwen is de afgelopen jaren sterk afgenomen.

Voor veel kinderen werkt het onderwijssysteem in Nederland prima. Bij mijn dochter van acht gaat het allemaal soepel op school. Ze is echt een ‘Go with the flow’-kindje. Ze is heerlijk in balans, een allemansvriendje, ze vindt school meestal leuk en ze snapt dingen vrij snel. Dat is een heel andere situatie dan die van haar broer. Zijn juffrouw van groep 8 maakte zich zorgen en raadde een paar maanden geleden aan om op zoek te gaan naar een kleinere middelbare school met wat meer begeleiding.

Bij mijn werk als kinderkapster werk ik dagelijks met kinderen die een rugzakje hebben. Ik stel hen op hun gemak in een prikkelarme omgeving, zodat ik hun kapsel weer tip top in orde kan maken. Ik ben bezig met wat het kind nodig heeft en zoek naar de manier die daar het beste bij past. Dit is precies wat we als ouders ook deden in de zoektocht naar goed onderwijs voor Finn.

Samen met Finn, mijn man en Finns leerkrachten zijn we op zoek gegaan naar een geschikte middelbare school. Het advies vanuit school was om op zoek te gaan naar een kleinere en meer op de praktijk gerichte opleiding. Er vielen dan ook veel grote scholen bij ons in de omgeving af. We kregen de tip om ook eens in België te kijken. Uiteindelijk hielden we twee kleine scholen over, één in België en één in Nederland.

Op naar België

Het grootste verschil tussen de twee scholen is vooral de structuur. De Belgische school heet Mosa-RT, waarbij RT staat voor ruimte en talent. De school is geschikt voor kinderen die net wat meer moeite hebben gehad met de lesstof op de basisschool. Het kind wordt niet meteen in het diepe gegooid en krijgt de kans om langzaam te wennen aan het middelbare schoolsysteem. Bovendien heeft de school veel aandacht voor regels en structuur.

Het rooster op deze Belgische school staat voor het hele jaar vast, met steeds dezelfde docenten op bepaalde vaste uren. Zo begint de dag om tien voor half negen, zijn er drie pauzes en eindigt de dag om half vier. De klas bestaat uit elf tot vijftien leerlingen. Elke ochtend wordt Finn opgehaald met een bus en komt hij na een uurtje aan op school. Na school worden de leerlingen weer thuisgebracht. Eenmaal thuis is er geen huiswerk, want alles wordt meestal op school gedaan. Nadat Finn op beide scholen een meeloopdag en rondleiding had gehad, zei hij: ‘’Mama, ik wil naar België. Ik wil naar Mosa’’. Toen hebben we hem aangemeld.

Twijfel

Een aantal dagen na de aanmelding kwam Finn huilend thuis. ‘Ik wil eigenlijk helemaal niet meer naar België,’ zei hij snikkend. Opeens kwam alle spanning en onzekerheid eruit. Finn vond het heel spannend dat hij als een van de weinigen niet naar een school in de buurt zou gaan. Hij wilde graag naar de school waar de meeste vriendjes heen gaan. Als ouders raakte het ons om hem zo verdrietig te zien. In gesprekken snapte hij heel goed dat die school voor hem eigenlijk geen optie is. Toch zijn we langs de school gereden en hebben we samen de website bekeken. Ook hebben we met elkaar lijstjes met voor- en nadelen per school gemaakt. Na een aantal gesprekken zag hij het weer zitten om naar België te gaan. Het stelde hem gerust dat verschillende volwassenen hem vertelden dat de school in België voor hem een goede keuze lijkt te zijn.

Tijdens onze zoektocht mochten we als ouders op zoek gaan naar het beste voor ons kind. Dat was fijn, maar ik vond het wel lastig om erachter te komen waar Finn het beste tot zijn recht zou komen. Je wilt hem niet het gevoel geven dat hij anders is, maar wel duidelijk maken dat hij iets meer ondersteuning nodig heeft. We hebben hier hulp bij gekregen vanuit school, dat was fijn. De docenten konden gepaste raad geven op basis van zijn gedragingen op school. Door dit advies kwamen we al vrij snel uit bij twee geschikte scholen voor Finn.

Ik heb tijdens deze zoektocht geleerd dat je als ouders verder mag kijken dan waar de meeste andere leerlingen naartoe gaan en dat je het vooral samen met je kind moet doen. Je mag goed kijken, vragen stellen en aanvoelen of je je kind bij de school vindt passen. Al gaan er tien naar dezelfde school, dan betekent dat nog niet dat dat voor jouw kind ook de beste keuze is.”

• Pesten: 'We haalden Isabel in groep 8 van school. Hadden we dat maar veel eerder gedaan'

  Pesten: 'We haalden Isabel in groep 8 van school. Hadden we dat maar veel eerder gedaan'