Sluit je aan

Inloggen bij eo

Praat je mee? Als je bent ingelogd, kun je reacties plaatsen en gesprekken volgen.

Door in te loggen bevestig je dat je de Algemene Voorwaarden en Privacyverklaring van de EO hebt gelezen en begrepen.

Hulp nodig?

Check de veelgestelde vragen.

Uitgelichte afbeelding

Mieke bad tot Boeddha én Jezus

31 juli 2021 · 09:30

Update: 15 november 2024 · 09:30

Toen ik Mieke de eerste keer zag tijdens een gesprekskring van de kerk, had ze een lange spirituele reis van drie jaar achter de rug. Ze kwam van een gegoede, hoogopgeleide Nederlandse familie, waar geen ruimte was voor religie.

Ze had een medische studie achter de rug, en al was ze intellectueel, toch had ze het gevoel dat er achter alles in dit leven een hogere macht moet zijn. We raakten in gesprek over alles wat zij langs de verschillende religies, spirituele wegen en goeroes had meegemaakt. Ze was ervan overtuigd dat er een Schepper is en dat Boeddha en Jezus de beste afspiegeling zijn van hoe een spirituele persoon eruit hoort te zien. Dus ze bad tot hen.

Toen we met elkaar baden, ging ze met haar rug recht in een lotushouding zitten en bad: “Lieve Boeddha, lieve Jezus op de wolken van wijsheid, ik bid tot jullie…”

Ik merkte de onrust en het ongemak bij de andere christenen in de kamer. Later vroeg ze of ik haar wilde begeleiden in haar spirituele reis. Ik zei dat ik dat alleen wilde doen als zij kon aangeven welke weg ze wilde volgen. We spraken af dat ze daarover zou gaan nadenken en daarna zou ze terugkomen. Toen zei ik tegen haar: “Bid dat de God van waarheid jou zal leiden, zodat je weet ‘wie’ de waarheid is die jij mag volgen.”

Wat als ze dingen door elkaar haalt?

Bij onze tweede ontmoeting was ze rustig en overtuigd, en gaf ze aan dat ze een keuze had gemaakt. Het wantrouwen en het ongemak van de andere christenen in de kamer was niet verminderd. Het leek alsof zij een soort bedreiging was; ze had een ‘enge’ reis achter de rug.

Toen we gingen bidden, ging ze opnieuw met haar rug recht zitten. Ik merkte dat iedereen weer ongemakkelijk werd. Maar toen legde Mieke haar hand op haar hart en bad: “Here Jezus, mijn hart is van U…!”

Na het gebed keek ik haar aan en zei: “Ik doe het. Ik ga jou het komende jaar begeleiden.” Weer zag ik de bezorgde blikken. Achteraf vroeg een van de dames van de groep: “Hoe weet je dat ze echt voor God heeft gekozen? Wat als ze dingen door elkaar haalt?” “Ik weet heel veel dingen niet,” antwoordde ik, “maar ik durf dit aan omdat Jezus van de ‘wolken van wijsheid’ naar haar hart is verhuisd, en dat Hij niet meer alleen lief is, maar haar Heer!”

Deel dit artikel: