Michael Boogerd open over wielercarrière en dopinggebruik

Michael Antoine Boogerd groeide op in een volksbuurt in Den Haag. Hier speelde hij als kind veel buiten  met vriendjes uit de buurt. Vanaf 8-jarige leeftijd mocht Michael wedstrijden rijden. Hier had hij zich al jaren op voorbereid. Zo keek hij bij wielerwedstrijden van zijn broer en deed hij alsof hijzelf grote wedstrijden reed. Daarbij waren de koeien zijn publiek en kwam hij, net als op tv, met zijn handen in de lucht over de streep.

“Ik wil dat ik mijn naam hoor als ik langs het parcours loop”

Wielrennen was de grootste hobby van vader Boogerd en dat gaf hij aan zijn kinderen door. Dit maakte dat de broeders Boogerd beide van jongs af aan moesten fietsen. De broer van Michael was bij de junioren een van de besten en Michael keek naar hem op. Totdat zijn broer van de een op de andere dag besloot te stoppen met wielrennen. Dit zorgde voor een minder fijne sfeer aan de eettafel, want hun vader zag dat liever anders. 

Leren koersen

Toen Micheal in het laatste jaar van de junioren zat,  ging hij volle bak trainen. Het resultaat? Hij won zijn eerste bergklim (de Sint-Pietersberg in Limburg)  met 6 seconden voorsprong. Na deze overwinning dacht Boogerd: 'Ik ken iets wat anderen niet kunnen'. Al snel ging de telefoon en had Michael de bondscoach van de junioren aan de lijn. Hij werd geselecteerd voor de nationale ploeg! Vader Boogerd was trots: op zijn zoon én op zichzelf omdat hij zijn zoon leerde koersen en het zijn vruchten heeft afgeworpen.

"Hij geniet ten volle en wij genieten met 'm mee"

Nadat Boogerd geselecteerd was voor de nationale ploeg begon de weg naar de top. Zijn grote doorbraak kwam in 1996 toen hij in de Rabobank-wielerploeg de zesde etappe van de Tour de France won. In de jaren daarna deed Michael het goed in verschillende wielerrondes. Zo wist hij in de Amstel Gold Race van 1999 Lance Armstrong in de laatste sprint te verslaan.

In 2000 reed Michael de Tour niet uit vanwege een valpartij. Het jaar daarna kwam hij sterk terug met overwinningen in verschillende wielerrondes. Tijdens het wereldkampioenschap van 2001 reed hij met Erik Dekker een sterke finale. Het idee om een eindsprint te vermijden door een vroege aanval in te zetten mislukte en Boogerd finishte in het peloton.

De Tour van 2002

2002 begon redelijk voor Boogerd, al won hij aan het begin van het jaar niets. Tót de 16e etappe van de Tour de France. Na een vroege aanval, waarbij hij Lance Armstrong ook dit keer van zich af wist te slaan, reed Michael een lange solorit. Boogie kwam in zijn eentje over de streep en won de koninginnenrit van de Tour de France van 2002. Met een brede lach op zijn gezicht finishte Boogerd onder het commentaar van Mart Smeets: 'Hij geniet ten volle en wij genieten met 'm mee!'.

Dopinggebruik

Jaren later - in oktober 2012 - bekent de Amerikaanse wielrenner Lance Armstrong dat hij jarenlang doping heeft gebruikt. In het interview noemt hij ook de naam van Boogerd. Michael bekende niet direct: omdat veel renners in die tijd gebruikten, verwachtte hij een collectieve bekentenis. Die bekentenis bleef uit. Een jaar later bekende Boogerd zijn dopinggebruik alsnog.

Paniekaanvallen na boek Thomas Dekker

In 2016 kwam het dopingschandaal weer omhoog toen Thomas Dekker een boek uitbracht waarin het dopinggebruik van Micheal Boogerd gedetailleerd op straat kwam te liggen. Dit zorgde bij Micheal voor paniekaanvallen. In ‘Meer dan goud’ vertelt de oud-profrenner hoe hij zich voelt over het gebruik, de paniekaanvallen en hoe hij op deze periode terugkijkt.