Marloes is gewenst kinderloos: ‘Als ik een kind niet ten diepste ‘wens’, heb ik het niets te bieden’
Ze schreef het boek ‘Kinderen krijgen is optioneel’
Marloes de Vries (38, illustrator, schrijver en kunstenaar) groeide op in een dorpje in Drenthe, in een vrij traditionele omgeving. Jarenlang wachtte ze tot er ‘iets’ begon te kriebelen, maar dat gebeurde nooit: de wens om kinderen te krijgen is er niet gekomen. “De huidige tijdsgeest is heel anders dan die van toen. Je was een meisje, dus je kreeg poppen en je werd ooit moeder. Alsof dat iets onvermijdelijks was, een soort lotsbestemming.”
Wachten op de kriebel
Rond haar zeventiende zei Marloes tegen haar ouders dat ze helemaal niet wist of ze wel moeder wilde worden. “Dat kwam vooral door opmerkingen als: ‘dat begrijp je wel als je later zelf kinderen hebt’. Die zetten me aan het denken, wilde ik wel kinderen? Zag ik mezelf later als moeder? Mijn ouders namen me daarin meteen heel serieus en stopten met die opmerkingen. Dat weet ik nog goed, dat was fijn.” Maar veel vaker, als ze die twijfel uitsprak, kreeg ze te horen dat de kinderwens met de jaren zou komen. Dat ze er gewoon nog niet aan toe was. “Dus ik wachtte, jarenlang. Tot het begon te kriebelen. Maar dat gebeurde nooit.”
Even heeft Marloes getwijfeld aan haar vrouwelijkheid. “Niet omdat ik vind dat vrouwelijkheid en moederschap per se met elkaar te maken hebben, maar het ontbreken van een kinderwens wordt zo groot gemaakt. Ik voelde mij er als vrouw minder toe doen, omdat ik niet deed waar ik ‘voor gemaakt’ was.” Moest ze dan naar een psychoog? Zat er ergens een emotionele blokkade die het moedergevoel tegenhield? “Ik ging er continue van uit dat er wel iets ‘mis’ moest zijn met mij. Niet goed in balans, misschien niet helemaal vrouw. Zo fout eigenlijk. Ik had gewoon geen kinderwens.”
Gewoon geen kinderwens
Zo rond haar 32e besloot Marloes om maar gewoon af te wachten, te zien of de kinderwens nog zou komen. “Ik heb mezelf toen echt de tijd gegeven. Me ook afgevraagd wat ik een kind te bieden heb. Maar ik kwam tot de conclusie dat als ik een kind niet ten diepste ‘wens’, ik het niets te bieden heb.” Inmiddels is ze bijna 39 en ze verwacht niet dat haar eierstokken nog gaan rammelen.
Ik verwacht niet dat mijn eierstokken nog gaan rammelen
Het frustreerde haar de afgelopen tien jaar wel dat zoveel mensen iets te zeggen hadden over die hele persoonlijke keuze. “Een opmerking die toen echt wel pijn deed is: ‘wacht maar tot je de juiste man tegenkomt’. Terwijl ik al jaren heel gelukkig was met die van mij.” De partner van Marloes wil ook geen kinderen. “Ook bij hem is dat verlangen er nooit geweest. Dat hebben we niet in elkaar aangewakkerd ofzo, we hebben ‘toevallig’ allebei geen kinderwens.”
Ook de redenering ‘dat ze dan wel een hekel zou hebben aan kinderen’, kwam regelmatig voorbij. “Maar dat is echt niet zo. Ik ben jarenlang badjuffrouw geweest, ik schrijf strips voor kinderen, geef ze soms les. En ik ben stapelgek op mijn twee nichtjes, ik voel een hele diepe liefde voor hen. Ik vind kinderen fantastisch, ik wil ze zelf gewoon niet.” Ook de bewering dat ze haar carrière voorrang geeft, dat ze geen ruimte voor kinderen wil maken in haar leven, raakte haar. “Alsof het niet hebben van een kinderwens gelijk staat aan een groot ego. Dat is niet eerlijk.”
Er is niets mis met je
Om alle vrouwen zonder kinderwens een hart onder de riem te steken – en alle andere mensen wat mee te geven – schreef ze het boek Kinderen krijgen is optioneel. “Ik voelde de behoefte om andere vrouwen die worstelen met het ontbreken van een kinderwens mee te geven dat ze net zo normaal zijn als de vrouwen die wél moeder willen worden. Het is een keuze, geen onvermijdelijk iets dat hoort bij het vrouw zijn. Er is niets mis met je.”
Kinderen krijgen is optioneel, Marloes de Vries, 22 november 2023, Blossom Books, €22,50
Reageren
Haatdragende en/of respectloze reacties worden verwijderd.
