Liever (niet) solo
Nederland telt steeds meer vrijgezellen. Sinds 1950 is het aantal mensen dat alleen woont vertienvoudigd. Op welke manieren ervaren singles gemis in hun leven en wat brengt het hun? Eva sprak met twee vrijgezelle vrouwen.
Carina van Roekel (43) woont in de stad Utrecht en is sinds kort op zoek naar een partner. “Ik vind mezelf te leuk om alleen te zijn”, zegt ze nu ze na een latrelatie weer een paar maanden vrijgezel is.
Ze voelt zich niet alleen, omdat ze veel vriendinnen om zich heen heeft die ook single zijn. “Toen ik nog in een dorp woonde, dacht ik echt dat ik een vriend moest hebben, omdat iedereen zo gefocust was op het plaatje van huisje-boompje-beestje. In de stad voelt dat helemaal niet zo en ben ik daar ook niet mee bezig.
Ik ben lang alleen geweest, totdat ik tweeënhalf jaar geleden een vriend kreeg. Met hem had ik een heel ingewikkelde langeafstandsrelatie, waardoor we elkaar soms maanden niet zagen. Hij wilde niet settelen. Ik was op een gegeven moment helemaal klaar met dat onserieuze gedoe en heb de relatie beëindigd.”
Carina vertelt dat ze heel goed alleen kan zijn en pas een relatie wil als het echt goed voelt. “Ik heb niet per se een man in mijn leven nodig. Ik ben zelfstandig, heb een goede baan en hecht veel waarde aan mijn vrijheid. In een relatie moet je volgens mij van beide kanten water bij de wijn doen, dat vind ik best lastig.”
Ik heb niet per se een man in mijn leven nodig
Een nieuwe relatie moet voor Carina van toegevoegde waarde zijn. “Wat ik soms wel gewoon mis, is onvoorwaardelijke steun van een partner wanneer je in een moeilijke tijd zit. Ik heb geweldige familie en heel veel vrienden om mij heen, maar dat is toch anders. Ik merkte dat bijvoorbeeld na het overlijden van mijn broer. Een partner is er 24/7 voor je en staat aan je zijde. Ook bij grotere beslissingen is het fijn om iemand te hebben die met je meedenkt. Ik zoek nu bijvoorbeeld een groter huis in de stad. Het zou fijn zijn om dat samen te doen. Het gaat er mij om dat een partner je kan steunen als je ergens mee zit, iemand die je eruit sleurt als het niet zo goed gaat, en dat je niet altijd alles alleen hoeft te doen.”
Kinderwens
Wat Carina’s zoektocht naar een partner lastiger maakt, is dat ze geen kinderen heeft en geen kinderen wil. “Ik heb gedatet met mannen die wel kinderen wilden en daardoor zijn potentiële relaties weleens stukgelopen. Een kinderwens heb ik nooit echt gehad en het is best moeilijk om iemand te vinden die daar net zo in staat.
Omdat ik nu zelf 40-plus ben, komen ook opeens gescheiden mannen met kinderen en co-ouderschap op mijn pad. Ik vind dat zelf niet zo erg, dan hebben ze in ieder geval niet zo erg die kinderwens. Maar als ik hun profielen lees, dan zoeken ze een zelfstandige vrouw ‘zonder drama’. Daar zit een bepaalde frustratie en dat is een enorme afknapper. Datzelfde geldt voor mannen die alleen op zoek zijn naar seks. Daar heb ik echt geen zin in. Ik wil iemand die mij vrijlaat, die humor heeft, die er voor mij is en waar ik voor de volle 200 procent voor wil gaan.”
Maaike Olde Olthof (48) is in 2015 gescheiden van haar partner met wie ze twee kinderen kreeg. Daarna ontmoette ze haar andere liefde, met wie ze twee jaar samen was, maar ook die relatie strandde zes jaar geleden.
“Met die tweede liefde was het allemaal mooi, maar ook heftig, intens en veel. Mijn kinderen waren nog jong en toen ik er alleen voor kwam te staan, heb ik er bewust voor gekozen om mij helemaal op de kinderen te focussen. We waren net bezig een leven met z’n drieën op te bouwen en als er dan iemand bij zou komen, voelde dat niet goed. Voor een man had ik geen ruimte.”
Nu de kinderen ouder zijn, staat Maaike er anders in en zou ze graag een nieuwe partner vinden. Dat is alleen nog niet zo makkelijk. “Wanneer je ouder wordt en best wat relaties hebt gehad, dan weet je steeds beter wat je zoekt en wat je wilt. Daarbij kan ik heel goed op eigen benen staan en is het voor een partner best moeilijk om iets toe te voegen.”
Regelen
Maaike heeft er vooral last van dat ze altijd alles alleen moet dragen. “Je kent de uitdrukking ‘It takes a village to raise a child’, maar ik ben zelf dat hele dorp dat mijn kinderen moet grootbrengen. Niemand die mij komt helpen. Mijn moeder is overleden, mijn vader heeft parkinson en ik heb ook geen vrienden die zeggen: ik kom wel een avondje oppassen. Ik ben voor mijn gevoel vader en moeder ineen. Er is weinig vangnet en dat valt mij tegen. Gelukkig heb ik een geweldige buurvrouw die bijvoorbeeld een keer de hond uitlaat als ik migraine heb of een klusjesman regelt die ook bij mij aan de slag gaat. Zij weet precies hoe het is om alleen te zijn en ik ben heel dankbaar dat ik haar in mijn leven heb.
Ik wil iemand die mij ontlast en ook een keer verzint waar we heen gaan en dan autorijdt of de treinkaartjes koopt. Altijd ben ik degene die alles moet regelen. Wanneer ik een keer meegenomen word op een uitje en niks hoef te regelen, kan ik bijna huilen van waardering.”
Ik wil iemand die mij ontlast en ook een keer verzint waar we heen gaan en dan autorijdt of de treinkaartjes koopt
Maar hoewel er dus nog geen partner is, kan Maaike ook intens genieten van tijd voor zichzelf. “Alleen-zijn is ook mijn comfortzone, ik ga het liefst een paar dagen per jaar alleen op vakantie. Ik vind mezelf het leukste gezelschap dat er is en ben eigenlijk mijn eigen beste vriend.” Toch voelt ze zich soms eenzaam. Gebrek aan intimiteit ervaart ze als het grootste gemis. “Mijn liefdestaal uit zich in aanraking en seks. Ik verlang ernaar om samen te zijn met iemand die echt van mij houdt en om me geeft.”
Inmiddels staat Maaike wel open voor een geweldige man in haar leven. Ze kijkt soms op een datingsite en heeft ook wat dates gehad. Dat was alleen nog niet zo’n groot succes. “De een was manisch depressief, de ander had gezeur met zijn ex en daar had ik allemaal geen zin in. Ik denk dat het aan de leeftijd ligt, want de meeste mannen van mijn leeftijd zijn gescheiden of in een midlifecrisis. Wat ik wil, is een fijne, stabiele, vrolijke kerel. Als hij dit leest, mag hij zich melden, maar ik hoop nog steeds dat ik mijn partner gewoon tegen het lijf loop in de supermarkt bij de sinaasappelen.”
Waarom zijn er steeds meer vrijgezellen?
Het CBS weet te vertellen dat ruim 3,2 miljoen volwassenen alleen wonen. Hiervan hebben sommigen een latrelatie, maar het overgrote deel is single. Jan Latten, hoogleraar sociale demografie, stelt dat in 2050 de helft van alle huishoudens single is. Dat er steeds meer vrijgezellen zijn, heeft meerdere oorzaken. Als we even inzoomen op vrouwen van 40-plus, dan is emancipatie een van de redenen. Vrouwen zijn financieel vaak niet afhankelijk van een man. Ze doppen hun eigen boontjes en hebben geen man ‘nodig’ om een mooi en vervuld leven te leiden. Vroeger trouwden mensen om de rest van hun leven samen te zijn, maar tegenwoordig is het steeds meer geaccepteerd om alleen of gescheiden door het leven te gaan, zeker in de grote steden. Ook past de maatschappij zich – langzaam – aan. Jan Latten signaleert bijvoorbeeld meer eenpersoonsmaaltijden in de supermarkt, maar ook woonvormen waarbij alleenstaanden elkaars gezelschap kunnen opzoeken als ze dat willen.
Het hele artikel 'Liever (niet) solo' staat in Eva 2-2024.
Tekst: Jessica de Jong - Visser