Leven met ‘huisgenoot Holocaust’
21 juli 2022 · 15:52
Update: 15 november 2024 · 08:09
In de EOdoc Housewitz portretteert film- maker Oeke Hoogendijk haar moeder Lous Hoogendijk-de Jong. Vijftien jaar lang filmde Oeke haar moeder, die al tientallen jaren haar huis niet uit durft. En ’s nachts wordt ze geteisterd door terugkerende nachtmerries uit de Tweede Wereldoorlog.
Als meisje werd ze, net als haar ouders en haar broer, gedeporteerd naar verschillende concentratiekampen. Als enige kwam ze terug, getraumatiseerd en niet in staat het verleden los te laten.
Kerstboom
Op het eerste gezicht lijkt de documentaire een humoristisch portret van een scherpzinnige oude dame die rondschuifelt in haar woonkamer en televisiekijkt met haar kat. Maar het portret verandert gaandeweg in een beklemmende film over een getraumatiseerde vrouw die dagelijks moet leven met ‘huisgenoot Holocaust’. Zelfs de kerstboom, waar ze als een kind zo blij mee is, roept de herinnering op aan Westerbork.
Tragikomisch
De oorlog was altijd aanwezig in het gezin en heeft grote invloed gehad op de opvoeding van Oeke en haar broers. We zien dat – na wat irritaties – Lous zelf voorstelt om webcams in de woonkamer op te hangen. De beelden van de in zichzelf pratende Lous zijn veelzeggend. En in de vele tragikomische telefoongesprekken die worden gevoerd, weet Oeke ongelooflijk dicht bij haar moeder te komen.
Dit artikel hoort bij het programma
2Doc: Housewitz
Meest gelezen
- Carola Schouten over haar eerste 100 dagen als burgemeester: ‘Ik wil het graag goed doen’
Een terugblik bij Eva Jinek
Carola Schouten over haar eerste 100 dagen als burgemeester: ‘Ik wil het graag goed doen’
- 'Mijn zoontje zou nooit meer kunnen lopen'
'De Verandering', zaterdag 25 januari, 17.30 uur op NPO 2
'Mijn zoontje zou nooit meer kunnen lopen'
- Wendy (38) kreeg baarmoederhalskanker: ‘Ik rouw om het leven dat ik had’
Europese Baarmoederhalskanker Preventieweek
Wendy (38) kreeg baarmoederhalskanker: ‘Ik rouw om het leven dat ik had’
Lees ook
- Column Martine: ‘Ze vloekte erover en gek genoeg was dát voor mij heel troostend’
Dragen en gedragen worden
Column Martine: ‘Ze vloekte erover en gek genoeg was dát voor mij heel troostend’
- 'Wat doen we onze kinderen toch aan?'
Erika over heimwee naar Nederland
'Wat doen we onze kinderen toch aan?'
- Ben ik dan het verguisde stille midden?
Elbert Smelt voelt zich wat verloren
Ben ik dan het verguisde stille midden?