Lazarus staat op | Geen wonder - wel een waarschuwing

Niks geen wonder, een waarschuwing kun je krijgen – PopUpGedachte woensdag 24 februari 2021

Is er een God in de wereld? En wie is het dan en hoe werkt dat? Je ziet er anders niets van toch? Kun je het voelen, waar kun je hem of haar of het dan vinden? Is het niet gewoon een projectie van de mens die een manier bedacht heeft om medemensen te kunnen controleren? Dat religie op die manier gebruikt is, dat is niet te ontkennen. Nou dan, dan is dat het toch? Of niet? Als ik vloek en God zou me met de bliksem treffen, dan is het tenminste zeker.

Kleine gebedjes om een teken dat God écht is; als die en die beter wordt, zal ik geloven dat je er echt bent. Als morgen ik naar school fiets en dit of dat gebeurt… Soms kinderlijke spelletjes, soms serieuze uitdagingen aan het adres van de Eeuwige. Met daarachter de eeuwige vraag: laat je zien dan! Als het zo belangrijk is dat hemel en aarde elkaar raken, dat mensen het goede leren, dat het kwaad verdwijnt, dat mensen je aarde niet naar de verdoemenis helpen, laat je zien dan! Doe iets! Stuur een virus ofzo. Oh nee, wacht doe dat maar niet. Oeps, te laat.

Zo werkt het blijkbaar niet. Het virus is geen teken en het kan het zijn als je wilt. Dat de zon opkomt is een teken, maar natuurlijk ook niet. Sterker nog; de zon komt helemaal niet op, die staat hartstikke stil. De aarde draait. Oude beelden over het heelal in ons hoofd. Goddelijk antwoord op menselijke uitdagingen? Als ze niet komen, is dat voor de meeste mensen niet een reden om direct het geloof af te zweren, want wie weet was het geen passende vraag. Of moet je het gewoon nog eens proberen. Als de antwoorden wel lijken te komen, kan het ook gewoon toeval zijn of is er een tijdelijke staat van euforie die daarna snel weer wegebt.

Dit lees ik vandaag in de teksten – een geïrriteerde Jezus van Nazareth richt zich tot de mensenmassa:

“In die tijd, toen het volk samenstroomde, begon Jezus te spreken: 'Dit geslacht is een verdorven geslacht; het verlangt een teken, maar geen ander teken zal het gegeven worden dan het teken van Jona. Zoals namelijk Jona een teken werd voor de Ninevieten, zo zal ook de Mensen­zoon het zijn voor dit geslacht.”

Het is weer eens grondig cryptisch. Het teken van Jona hoorde wel bij de algemene opvoeding van de gelovigen en ik heb de indruk dat hier niet de bizarre route van Jona met vis en zee en schip bedoeld werd, maar wat daarop volgde. De geschiedenis met de vis of het zeemonster was een teken voor Jona, niet voor de hier genoemde Ninevieten. Was was het teken voor die lui? Uit de beroemd-goddeloze stad Ninevé? De iconische poel van verderf? Niet meer dan dit:

Jona begon de stad in te gaan, een dagreis ver. Toen riep hij: ‘40 dagen en de stad wordt omgekeerd.’

Wat was dat teken? Niet meer dan de voorspelling van een onheilspellend einde voor een heilloze stad. Dat is wat je kunt krijgen, moppert Jezus, tegen tekenzoekende volksgenoten; deze weg loopt dood. Punt. De hypocrisie, de uitsluiting, al dat onrecht waarmee je vertrouwd bent geworden; leuk dat je een wonder zoekt, maar wat je krijgt is een waarschuwing. Die 6500 mensen die zijn omgekomen door het werk aan de voorbereidingen van de voetbalstadions in Qatar. Dat mag je teken zijn. En de kapotgeslagen ruggen, handen en armen van mensen die proberen binnen te komen in Europa – kapotgemept door Europese grenswachten. Teken genoeg?

Het is niet zo grimmig bedoeld vanochtend. Wel iets om op te kauwen. De veertigdagentijd is een tijd van verootmoediging en het wordt zomaar een periode van geestelijke fitness: kijken of ik mezelf nog wat kan trainen. Meer ervaren van God, meer geloven. En prima natuurlijk, maar de man van Nazareth roept vooral om verandering. De Ninevieten bogen zich na de ene boodschap van Jona in stof en as, smeekten om vergeving en veranderen hun wegen – zo zegt het verhaal. De stad bleef gespaard.

Geen wonder, wel een waarschuwing – en ik vraag me af wat dit voor mij betekent deze dagen. Waar ligt mijn aandacht in deze veertigdagentijd?

Tot zover de overweging voor de woensdagochtend. Morgen weer een nieuwe popupgedachte, voor nu; vrede gewenst, en alle goeds.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.