Lazarus staat op | Briljante leefregels

Briljante leefregels – PopUpGedachte woensdag 10 maart 2021

Hoe doe jij dat? Met sport enzo? En hoe eet je gezond? Wat eet je eigenlijk wel en wat eet je eigenlijk niet? Wat zijn daarin je leefregels? Of heb je er eigenlijk niet over nagedacht? Koop je nou biologisch of alleen maar soms of alleen als het in de aanbieding is? En hoeveel van je geld gaat naar goede doelen of doe je daar niet aan? En als je het wel doet, doe je het dan spontaan als iets je raakt (of er een goede campagne wordt gedraaid) of structureel zodat je nergens meer over hoeft na te denken? Het is best wel bizar hoeveel keuzes we moeten maken in ons leven én hoeveel keuzes we niet per se maken, maar waarvan je pas als iemand het vraagt, denkt: Oh, zo doe ik het dus.

We zijn hier thuis sinds een paar jaar bezig met af en toe nadenken over levensverzekering en pensioen. De vragen die dan op tafel komen, je denkt er als zelfstandige ZZP'er helemaal niet over na. Wat als jij overlijdt, hoeveel wil je dan dat je vrouw nog heeft, financieel? Als zij overlijdt, blijf jij dan volop werken? Wat wil je nog kunnen besteden na je pensioengerechtigde leeftijd?
Wát een vragen, ik zoek dan een soort stoïcijns gezicht alsof het de gewoonste vragen van de wereld zijn en het eigenlijk een wiskunde-opgave is waar een antwoord op moet komen dat enigszins redelijk lijkt. En dat moet wel, want je kunt van elke vraag volkomen in paniek raken. Sterker nog, er zullen er zijn die deze vragen lezen en paniek voelen opkomen, want ‘moet ik daar ook nog aan denken! Help?’.

De hele dag door maken we levenskeuzes. Niet allemaal zo groot dat ze iets zeggen over het hele leven, maar ze zijn onderdeel van een leefpatroon en komen bewust of onbewust voort uit hoe je in het leven staat. Pas als de boel vastloopt, gaan we daar bewuster naar kijken – naar voeding, naar ritme, naar zinvol besteden van wat je hebt. En dan maak je andere keuzes om de machine van je leven weer vlot te trekken.

Het is wat dat betreft een unieke tijd: er zijn waarschijnlijk maar weinig generaties mensen die zo vrij hun leefregels en leefpatroon kunnen kiezen als wij. En dat is fantastisch en niet eenvoudig, de vrijheid en de mogelijkheden kunnen ons stuk maken én het kan dat we gewoon niet zo slimme leefregels formuleren want ja, je kunt niet overal over nadenken tenslotte.

Het Joodse volk waar we vanochtend over lezen in een van de boeken van Mozes, kríjgt leefregels. Van hoe je het land moet verbouwen tot hoe je moet doneren, van welke overtreding welke straf krijgt tot hoe je omgaat met de maandelijkse cyclus. Een zeer gedetailleerd net aan leefregels waarvan sommigen zeggen: het is maar goed dat van die wet bevrijd zijn, maar waarvan toentertijd Mozes zei:

“Ik heb u nu de voorschriften en bepalingen geleerd, zoals de Heer uw God mij had opgedragen.
Handel ernaar in het land, dat gij in bezit gaat nemen en breng ze stipt ten uitvoer
want daaruit zal voor de volken uw wijsheid en uw inzicht blijken.
Als zij al deze voorschriften horen, zullen ze zeggen: Dat machtige volk is wijs en verstandig.
Is er soms een andere grote natie, aan wie hun goden zo nabij zijn als de Heer onze God ons nabij is, zo vaak wij Hem aanroepen? Of is er een andere grote natie, die zulke volmaakte voorschriften en bepalingen heeft als de wet, die ik u heden geef?

Briljante leefregels kregen ze, voor het leven in een specifiek land in een specifieke tijd. Over schaaldieren wel of niet eten en aaseters niet, maar herkauwers wel. Een briljant systeem. We hebben dat niet meer, niet zo, niet op die manier. Maar wat zijn mijn briljante leefregels?

De dankbaarheid van Mozes voor de schoonheid van een manier van leven, brengt de vraag bij mij, bij ons: wat is de mijne? Mijn leefregels-geheel? En kan het net zo mooi en trots en dankbaar en verbonden met geweten, God en roeping en aarde en ander en toekomst en verleden als dat zij toen ooit kregen? Het is niet dat we uit het niets beginnen, we leven allemaal al in een set. We kunnen ze wel onder de loep nemen, van de ander leren, het anders gaan doen, meer verbonden, meer verantwoord. Zo groeien we niet alleen door denken, maar ook door de dingen te leren om ze steeds wat mooier te doen.

Tot zover de PopUpGedachte van vandaag. Een hele goede woensdag gewenst, vanaf morgen ben ik – zo hopen we – voor een week in Bosnië. Ik hoop contact te houden, maar dagelijkse overdenkingen zal op deze Walk Of Shame reis niet op deze manier mogelijk zijn. Volgende week vrijdag ben ik hopelijk weer in eigen land. Voor nu, en voor de week: vrede gewenst, en alle goeds.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.