Sluit je aan

Inloggen bij eo

Praat je mee? Als je bent ingelogd, kun je reacties plaatsen en gesprekken volgen.

Door in te loggen bevestig je dat je de Algemene Voorwaarden en Privacyverklaring van de EO hebt gelezen en begrepen.

Hulp nodig?

Check de veelgestelde vragen.

Uitgelichte afbeelding

Lazarus staat op | Feest om verandering

24 juni 2022 · 06:30

Update: 15 november 2024 · 12:37

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Een feest van verandering – PopUpGedachte vrijdag 24 juni 2022

Het is niet eenvoudig om verandering aan te brengen in hoe je de dingen doet. Dat vraagt altijd energie, soms teveel energie. En als het iemand anders is, die zegt dat je de dingen anders moet doen, wordt het helemaal moeilijk. Dan komen er nog meer mechanismes op gang. Wie is die ander dan wel helemaal. En mag ik dat niet even zelf uitzoeken. En heeft hij of zij wel gelijk?

Iets daarvan zie je in de heftige protesten van de boeren. Hun leven staat op het stil, niet letterlijk maar zeker wel figuurlijk. En toch is het ook zonneklaar dat er iets moet veranderen. Sommige sprekers leggen de schuld bij de regering, weer anderen bij de wetenschap, dan weer anderen bij Brussel, bij de andere burgers. Verzet met hand en tand, alle middelen lijken toegestaan.

En hoe herkenbaar is dat? Kan ik echt niet meer kleren kopen bij die winkels omdat jij beweert dat er slavenhandel aan te pas komt? Kom zeg, hoe kun je dat nou zeker weten? En de verontwaardigde blik van een vriend als ik vis bestel als we met een groepje ergens eten. Het was altijd mijn alternatief voor vlees, omdat ik uit klimaat-overwegingen niet langer deel wilde zijn van de vleesindustrie en dus op enkele uitzonderingen na geen vlees meer at. Maar de visindustrie is net zo erg, zo niet nog veel erger. Zeker gezien de CO2 opname capaciteit van onze oceanen, die door het leegvissen ervan wereldwijd die functie verliezen. De oceaan kan ook sterven, bleek opeens. En ik wil dat dan niet weten, hè?

Er lijkt in de oude teksten alle begrip voor de weerzin. Het is alsof de Bijbelse teksten en Jezus van Nazareth voorop, donders goed weten hoe moeilijk het is om op je schreden terug te keren. Niet omdat het niet waar zou zijn wat de ander zegt, maar omdat gewoontes zo diep zitten, omdat de waarheid over jezelf en je keuzes onder ogen zien – al is het maar een stukje van de waarheid – zo onwijs lastig is. Dat er allerlei redenen zijn te verzinnen dat dit níet voor jou geldt, of voor dit moment. En als er ondanks dat iemand dan tóch besluit om  ‘zich te bekeren’, zoals dat Bijbels heet, dan is het feest hoor.

Dit staat er vanochtend als conclusie van één van die vele vergelijkende verhalen die Jezus vertelt: Deelt in mijn vreugde, want mijn schaap dat verloren was geraakt, heb ik gevonden. Ik zeg u: zo zal er in de hemel meer vreugde zijn over een zondaar die zich bekeert, dan over negenenne­gentig rechtvaardigen, die geen bekering nodig hebben.

Die ene boer die op basis van de stikstoffeiten en het goede voor het land, kiest voor verandering – welke dat dan ook is. En er zijn er talloze die dat allang deden, hè? Niet de superboeren, belangrijke aanjagers van deze protesten, zo lijkt het, maar de vele biologische boeren, ecologische boerderijen, vrouwen en mannen met liefde voor de natuur en de dieren, die pijnlijke keuzes moesten maken vanwege natuur en welzijn van dier en mens, ze worden ook allemaal op één hoop geveegd, maar zij hebben allang zich bekeerd van de intensieve veehouderij – als ze daar al onderdeel van waren.

En als ik dan toch maar zuchtend besluit om veranderingen aan te brengen in mijn leven of een ruzie bij te leggen of simpelweg te erkennen voor God en mijn geliefden dat ik gefaald heb – of kleiner: sorry zeggen tegen mijn kind en dat het me spijt, als ik om allerlei uiterst begrijpelijke redenen onnodig scherp was tegen hen. Al die keuzes, die ombuigingen van je pad, die verandering die energie vraagt – energie die je niet zomaar voorradig hebt – het zijn redenen van feest. Er worden kosmische slingers opgehangen en er wordt onzichtbaar vuurwerk afgestoken, er worden glazen geheven en er wordt op je getoost. Want de hemel, die andere dimensie van onze werkelijkheid, onzichtbaar maar voelbaar, die weet hoe ingewikkeld verandering kan zijn. De hemel heeft ook geduld, gelukkig. En ze vraagt om de verandering van anderen te vieren, net zo gul en royaal als zij. Ook al vind je te weinig, te klein, te traag. Meer feest om die ene die iets ten goede keert, dan al die anderen die het allang zo deden. Verandering kost energie, maar het brengt ook energie, feestelijke energie ergens rondom ons. Niet zichtbaar, soms voelbaar, en voorstelbaar.

Tot zover vanochtend. Een hele goede vrijdag gewenst – en een goed weekend. Maandag weer een nieuwe PopUpGedachte, en voor nu: vrede gewenst en alle goeds.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.

Lazarus staat op
Lazarus staat op

Dit artikel hoort bij de podcast

Lazarus staat op

Deel dit artikel: