Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Lazarus staat op | Erin blijven geloven

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Deel:

Erin blijven geloven – PopUpGedachte 19 april 2021

‘Ik zie er dan gewoon geen gat meer in’, zei hij gisteren bij een alternatieve online kerkviering. ‘Ik word al moe als ik eraan denk om me met de situatie van vluchtelingen bezig te houden. Blij dat jij dat doet! Ik moet er niet aan denken.’ Zelf blijkt hij in de psychiatrie te werken dus ik ben blij dat hij zich daar inzet. Een ander zou daar domweg niet de moed, het geloof, de hoop of de liefde voor hebben. Hij haalt zijn schouders een beetje op als ik dat zeg. Voor hem is het gewoon. Dat is het voor mij ook in de contacten met mensen onderweg naar Europa. En het vraagt niet alleen om moed te houden, het geeft ook steeds weer moed en hoop. De situatie zelf niet hoor, die is extreem uitzichtloos en nogal onmenselijk, maar de mensen zelf wel en de verbinding. Als de energie stroomt tussen mensen, hoe ongelijk en hardvochtig het leven ook kan zijn, dan voedt het geloof, hoop en liefde.

Je moet erin blijven geloven, zeggen ze dan. Niet per se in de resultaten of dat het op een dag anders wordt (al helpt het wel om dat te bedenken), maar om de goedheid van het werk zelf. En daarmee wordt erin blijven geloven niet een voorwaarde voor een goede handeling of een betrokken keuze, maar het is het werk zelf. Ervoor kiezen om erin te blijven geloven. Om hoop te houden. Om liefde te blijven voelen. Het is niet een emotie die je overkomt of een gave die je nou eenmaal hebt of niet, het is een inspanning die we -voorzover het kan- van elkaar zouden moeten vragen als bijdrage aan het leven.

En als het even niet gaat om hoop te houden of geloof of liefde, dan zij dat zo, hè. Dan heb je even rust nodig, anderen die om je heen staan, tijd of slaap of een goede borrel met vrienden op anderhalve meter – of stiekem eventjes zonder anderhalve meter. En dat is dan om op adem te komen en na een beetje rust het werk weer op te pakken, het mentale werk of het werk van de ziel, dat ongrijpbare maar noodzakelijke werk van hoop houden en geloof en liefde.

Ik kom erop omdat de rabbi van Nazareth vandaag de mensen toespreekt die hem overal volgen. Zelfs als hij per boot oversteekt, lopen ze domweg om het meer heen om meer te horen of mee te maken. De rabbi heeft de dag ervoor op een bizarre manier duizenden van hen te eten gegeven met vijf broden en twee vissen. Beroemde wonderverhalen, die hij zelf overigens relativeert. Hij zegt: je komt voor brood, hè? Wonderbrood eventueel. Maar zoek nou naar levend brood, dat voor altijd die honger stilt. En dan vragen ze hem:

'Welke werken moeten wij voor God verrichten?' Jezus gaf hun ten antwoord: 'Dit is het werk dat God van u vraagt: te geloven in Degene, die Hij gezonden heeft.'

Ze willen weten wat de honger stilt, dat verlangen in je botten, dat jachtige, onstilbare, die hoop dat je verder komt, je doel bereikt, het verschil maakt. Het verlangen dat misschien morgen wel een goede dag is of er een tijdperk aanbreekt waarin het allemaal voor de wind gaat. Wat moet je daarvoor doen, willen ze weten. Wat voor inspanning?

En het enige antwoord dat JC voor hen heeft is dit: wat je moet doen? Geloof houden. Niet in jezelf per se, al kan dat ook helpen. Niet in de overheden of dat het allemaal goedkomt. Dat is prima, maar ook teleurstellend heel vaak. Geloof in de man van Nazareth en zijn manier van doen. Geloof in het feit dat de Eeuwige in mensenhuid zich onder de mensen begeeft – dat er een wereld is aangebroken waarin jij dat ook bent: een mensenhuid waarin de Eeuwige wil schuilen om zich onder de mensen te begeven. Dat er geen andere tijd komt, waarin alles opgelost wordt – dat dit die tijd is en dat jij daarin zowel bevrijder als bevrijde bent. Heb geloof, zegt de man van Nazareth. Dat is het werk van de dag. Geloof houden en hoop en liefde. De rest komt wel – of even niet. Ook goed.

Tot zover de popupgedachte van vandaag. Een hele goede maandag gewenst,  met voldoende geloof erin voor de dag van vandaag. Morgen weer een nieuwe popupgedachte en voor nu: vrede gewenst, en alle goeds.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--