Quarantheologie | Niemand van ons is helemaal normaal...
18 maart 2021 · 06:30
Update: 15 november 2024 · 13:19
Omdat Rikko in Bosnië is voor de 'Walk of Shame', neemt Alain Verheij een paar dagen zijn plek in met zijn quarantaine-theologie: een theologisch inzicht voor elke dag in deze coronatijd. Vandaag gaat het over leiders in de Bijbel.
Lazarus staat op en vraagt zich af: welke shampoo gebruikt u? Ik heb sinds jaar en dag een flesje 'perfecte krul' in de badkamer staan. Dat houdt het coronavogelnest op mijn hoofd nog enigszins goed, maar sinds kort proberen we hier in huis geloof ik over te schakelen op een shampoo zonder palmolie. Is beter.
Vroeger had je ook shampooflessen voor 'normaal haar', en dat was heel handig voor de mensen die nooit konden kiezen omdat ze met de beste wil van de wereld niet konden bedenken wat voor type haar zij hadden. Gewoon, normaal haar, dachten ze, en voilà: daar stond een fles in het schap, speciaal voor hen.
Nou, dat feest is nu dus voorbij. Dat wist ik niet, maar ik las het in de krant. Marco (50) uit Wolvega wees me erop dat 'normaal haar' van de Unilever-etiketten wordt gehaald. De reden daarvoor is dat het nogal uitmaakt van wie je uitgaat als je 'normaal Haar' zegt. Niet van mensen met kroeshaar, kan ik je verklappen. Maar is kroeshaar dan niet normaal? Of een semitische krul? Nee, we moeten het maar niet meer over normaal hebben, besloot Unilever.
Dat besluit vond Marco vervolgens te ver gaan. Het dreef hem uit reactie van Mark Rutte richting Geert Wilders. Daartussen zweefde hij nog op het moment dat hij dit alles in de krant vertelde. Wat het uiteindelijk is geworden voor Marco weten we niet. Wel dat hijzelf ook geen normaal haar heeft, want Marco heet op Twitter dan wel 'rooiemarcos' maar hij is sinds jaar en dag kaal. Die shampoos waren ook niet voor hem bestemd.
Sommigen denken dat democratie betekent dat de meeste stemmen gelden. Zo gaat het op schoolpleinen of in studentenverenigingen of in bedrijven vaak: er is een dilemma, je steekt je hand op, en bij 6 voor en 4 tegen krijgen die 6 hun zin. Zij zijn voortaan de norm, zij bepalen wat normaal is. Dat is echter niet wat een democratie is. Een democratie is juist dat je die 4 anderen hun stem en inbreng gunt, en in de mix van je besluitvorming meeneemt. Anders wordt het een dictatuur (van de meerderheid).
Ik zag Sylvana Simons eens zeggen: al die minderheden in ons land vormen samen de meerderheid. Zal vast wat in zitten, want kijk alleen eens naar de vele haartypen. Kale(nde) mannen, een volle afro, haar met roos, geverfd haar, alopecia, krullen, dun haar, fijn haar, droog haar, vet haar, en ga zo maar door. De meerderheid van de shampoomerken in je schap is bedoeld voor haar dat niet 'normaal' is. Dus wat is dan eigenlijk de norm?
We volgen Jezus deze weken richting Jeruzalem en het kruis. Gaandeweg heeft hij zijn best gedaan om zoveel mogelijk verhalen te verzamelen van mensen die golden als niet-normaal. Mensen die ggz nodig hadden, vrouwen in de marge van de samenleving, extra rijke, extra geleerde en extra zondige mensen, buitenlanders, mensen met een chronische ziekte of een andersoortige beperking, vissers, tollenaars, artsen, schoonmoeders, gescheiden mensen, weduwen, wezen, militairen - wel, bij elkaar opgeteld vormden de minderheden rondom Jezus een meerderheid die angstaanjagend werd voor iedereen die 'normaal' was en de boel graag bij het oude wilde houden.
Want niemand van ons is helemaal normaal. De absolute norm is een fictie waaraan je niet kunt en ook niet moet willen voldoen. De variatie kan mooi zijn (zoals kroeshaar) of pijnlijk (zoals ziekte), maar voor mensen met alle variaties en alle varianten ligt er in het koninkrijk van God een op maat gemaakte omhelzing klaar.
In welke opzichten geldt het etiketje 'normaal' niet voor jou, en hoe erg is dat of hoe fijn? Op welke manier hebben jouw variaties jouw leven bepaald?
