Lazarus staat op | Heeft het nog zin?

Heeft het nog zin? - PopUpGedachte dinsdag 28 juni 2022

In Frankrijk won extreem-rechts 10x zoveel parlementszetels als dat ze hadden. Opeens vormen ze bijna een kwart van het parlement onder leiding van Le Pen. Het is ontgoochelend voor Franse vrienden. Wat heeft het nog voor zin? Kun je nog iets verwachten van politiek? Macron was ook al niet de Franse hoop in bange dagen, tenminste niet voor mensen die geschokt zijn door de klimaatontwikkelingen, die hopen op een vreedzaam samenleven tussen mensen van alle rangen en standen en kleur. Ik weet er het fijne niet van, maar ik hoor nog wel de verslagenheid bij een jonge generatie voor wie je eigenlijk hoopt dat ze met hoop en energie hun studie kunnen gaan doen, in de verwachting van banen en een plek om te wonen. En een toekomst. Dat gaat niet vanzelf. In Frankrijk steken studenten harde, politieke speeches af bij het in ontvangst nemen van hun bul. In Oekraïne is het nog een dimensie ellendiger, waar studenten poseren voor hun kapotgeschoten huizen in de galakleding die ze hadden willen dragen bij de ontvangst van hun bul.

Ik lees vandaag een Psalm, een gebed, die me weer terugbrengt van de wereld om ons heen, van toekomstscenario’s – hoe belangrijk die ook zijn – naar binnen. Naar God. Naar rust. En naar het moment zelf. Zonder je af te sluiten van wat er gebeurt, zonder het kwade goed te noemen of te relativeren welke zooi er aangericht wordt door lobbyende bedrijven, weifelende of machtbeluste leiders en zo meer. Juist niet. Dat zien, erkennen én zelf op je voeten blijven staan onder een open hemel.

Dit staat er in Psalm 5.

'U bent een God die zich niet verheugt in het kwaad,
bij u is de misdaad niet welkom.
Gewetenlozen houden geen stand
onder de blik van uw ogen.
U haat allen die onrecht doen,
leugenaars richt u te gronde.
U verafschuwt, HEER,
wie bedriegt en bloed vergiet.
Maar ik mag door uw grote liefde uw huis binnengaan,
van ontzag vervuld mij buigen naar uw heilige tempel.

Ik werp mij neer voor uw tempel
in eerbied voor U, mijn Heer'

Bedoelt de dichter nou dat hij goed is en de rest van de wereld allemaal eikels zijn? Een zelfingenomen gedicht? Of een redmiddel in tijden van chaos, van kwaad dat aangericht wordt door lelijke systemen, in stand gehouden door mensen die ook wel zien dat het niet klopt maar het niet kunnen of willen veranderen. Om allerlei redenen. En dan de uitnodiging aan de Franse student en de Nederlander, die moedeloos wordt – om met open handen verbinding te zoeken met de Eeuwige die je ziet. En bij wie je thuis bent. Het is zijn wereld, wat voor shit er ook gebeurt of staat te gebeuren.

Mij biedt het rust, zo op de ochtend. Ik kan rustiger ademen, genieten van de zon die schijnt en de mensen om me heen. Om het vele goede te omarmen en lief te hebben en verbinding te zoeken met iedereen van goede wil. Hoopvol, realistisch, gezien.

Tot zover vanochtend de PopUpGedachte, een hele goede dinsdag gewenst. En vrede, en alle goeds.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.