Laurie valt op vrouwen en gelooft in God, in haar hoofd past dat niet goed samen

Welke levensgebeurtenis heeft jou veranderd? 

“De dood van mijn vader. Hij is vier jaar geleden overleden op 66-jarige leeftijd. Die ochtend deed ik weer eens een poging om stille tijd op te pakken. Ik zat net klaar toen mijn moeder belde en zei dat papa overleden was. Ik moest vreselijk huilen, maar geloofde het ook niet. Later heb ik teruggebeld om te vragen of het echt gebeurd was. Of ze me net gebeld had. 

Mijn vader en ik leken heel erg op elkaar. Hij kon heel blij zijn, maar ook boos. Daarin vonden we elkaar. Een confrontatie vonden we niet onprettig. Ik kon met mijn vader bekvechten, maar het was ook veilig. 

Mijn gevoel voor vrouwen voldeed niet aan mijn eigen toekomstbeeld

Het verlies van mijn vader was zo groot. Het verdriet voelde ondragelijk. Dat woord snap ik nu pas goed. De emoties brachten me heel dicht bij mijn eigen gevoel. Doordat ik het verdriet echt liet komen, werd ik gevoeliger voor mijn eigen gevoelens. Er is een verband tussen dat verdriet en dat ik ontdekte ik dat ik echt alleen op vrouwen viel. Er waren wel eerder momenten geweest dat ik gevoelens had voor vrouwen, maar meer op een onbewust niveau.

Als tiener deed ik mee aan een toneelstuk en daarin speelde ik een student die in één bed sliep met haar huisgenoot. Ik weet nog dat ik het spannend vond, het deed echt wat met me. Ik kon alleen niet plaatsen waarom het me zenuwachtig maakte. Toen later de gevoelens voor vrouwen omhoog kwamen en ik dat aan vriendinnen vertelde, zeiden die dat ze dat ook wel eens hadden gehad. Rond mijn eenentwintigste heb ik tegen mezelf gezegd dat ik biseksueel was. Ik denk dat het grotendeels in mij zelf zat dat ik het pas jaren later wilde erkennen. Het voldeed niet aan de maatschappelijke norm en aan mijn eigen toekomstbeeld.”

Waar kun jij al je energie in kwijt?

“Klimmen en wandelen. Ik klim nu twee jaar en ik ben daar echt verslingerd aan geraakt. Wat ik zo leuk vind aan klimmen? Dat het fysiek is, maar je bent ook mentaal bezig. Hoe kom ik naar boven, hoe kom naar het volgende punt? Het zijn puzzels die je op moet lossen. Bij de klimmuur heb je verschillende kleuren en routes. Dat vraagt om techniek: Je moet draaien, durven en springen. Dat is zo gaaf!

Lekker buiten zijn in de natuur vind ik ook heerlijk. Een takkeneind wandelen om je energie kwijt te raken, je benen op te maken, echt heerlijk! De frisse lucht brengt me ook rust in mijn hoofd. Als ik na 15 – 20 km lopen op de bank zit, voel ik me veel ontspannener. Ik zet ook wandeltochten en routes uit. Op de computer kijk ik wat een mooie route kan zijn en vervolgens ga ik die lopen. Tijdens het wandelen maak ik foto’s en schrijf een verhaal voor een wandeltijdschrift. 

Wat was voor jou het moment dat je geloof wankelde? 

“Het moment dat ik ontdekte dat ik op vrouwen viel. Ik was met vriendinnen op Tenerife en zat met hen in de auto naar ons vakantiehuis. We hadden een open en eerlijk gesprek over seks en aantrekkingskracht. Een vriendin vertelde hoe het voor haar was toen ze verliefd was. Over fysieke aantrekkingskracht, als een jongen een arm om je heen legt, hoe ze dat voelde in haar lichaam. Op dat moment wist ik dat ik dat nooit zo bij een jongen had gevoeld en dat ik dat wel voor een vrouw kon voelen. 

Heeft alles een bedoeling of is het willekeur, daar denk ik veel over na

Het betekende verlies van het leven dat ik op dat moment leidde. Van een toekomstplaatje met man en misschien kinderen naar …? Ik zag geen toekomst meer. Dat maakte me ergens boos op God. Ik ging twijfelen over de schepping: of ik zo bedoeld was of niet. Het voelde heel erg willekeurig. Ik heb dit gekregen, God staat dit toe of heeft me zo gemaakt. Maar het heeft geen nut en het geeft heel veel verlies. Daar ging ik veel over nadenken. Heeft God me nou wel of niet bedoeld zoals ik ben? Heeft alles een bedoeling of is het willekeur? 

Nog steeds zit ik daar middenin, maar ik ben aan het leren me eraan over te geven dat ik het niet weet. Dat ik God daarin ook weer vind, dat Hij altijd groter is. Ik wil God nog steeds blijven zoeken.” 

Guilty pleasure

“Ik houd van boeken over de Amish, van die christelijke romans. Dat vind ik echt fantastisch om te lezen. Dat die vrouwen bij elkaar komen om de aardbeienoogst in te maken en dan de hele dag samen jam maken. Het is een soort perfecte wereld, waarin ik kan vluchten. Alles is heel duidelijk, hoe het hoort te gaan. De gedragsregels zijn duidelijk. Misschien is het eigenlijk wel het verlangen naar een gewoon heteroleven, waarin je gewoon kindjes krijgt. Haha, ik zal ze alleen niet op mijn goodread lijst zetten, die al mijn niet-gelovige vrienden kunnen zien.”

Wat mis je op dit moment het meest? 

“Een lief aan wie ik kan vertellen hoe m’n dag was. Iemand die je helemaal kent en die weet waar je mee bezig bent en bij wie je je veilig voelt. Tegen wie je heel onnozele dingen kunt zeggen: wat je meemaakt, wie je tegenkwam. Iemand die geïnteresseerd is in de kleine en de grote dingen. Bij wie je alles kunt laten zien.

Soms hoop ik heel erg dat ik verliefd mag worden op iemand en daar ook liefde aan mag geven. Soms ben ik bang dat het niet de bedoeling is en dat ik alleen blijf. Soms zie ik dat zelfs al iets moois, alleen blijven kan ook waardevol zijn. Maar ook verdrietig.”

De podcast ‘Twee vrouwen op een kussen’ kun je luisteren via Spotify, Apple Podcast of Google Podcast.