Sluit je aan

Inloggen bij eo

Praat je mee? Als je bent ingelogd, kun je reacties plaatsen en gesprekken volgen.

Door in te loggen bevestig je dat je de Algemene Voorwaarden en Privacyverklaring van de EO hebt gelezen en begrepen.

Hulp nodig?

Check de veelgestelde vragen.

Lees ook: Kun je je ouders eren als ze jou iets hebben aangedaan?.
© Shutterstock

Kun je je ouders eren als ze jou iets hebben aangedaan?

15 mei 2018 · 07:54

Update: 19 november 2024 · 15:41

Als je liefdevolle, gezellige, leuke ouders hebt, is het vijfde gebod niet zo moeilijk: ‘eer je vader en je moeder’. Maar hoe doe je dat als je geen liefde van je ouders hebt ontvangen, en je daar een negatief zelfbeeld aan overgehouden hebt?

Mijn moeder is psychologe. Ze heeft jarenlang vooral gewerkt met mensen die ‘in en om de kerk gemold’ waren, zoals ze dat noemde. Haar specialisatie was incest en seksueel misbruik… ja, mét de Bijbel in de hand, gericht op het vijfde gebod. Nou, ga daar maar aanstaan.

Zo kun je je ouders eren als zij jou niet in liefde hebben grootgebracht:

1. Geef je pijn aan God

Mensen die niet door hun ouders geliefd waren, kunnen last hebben van een negatief zelfbeeld. Ze vinden het moeilijk om van zichzelf te houden, omdat ze niet geleerd hebben hoe dat moet. Als dit voor jou geldt, of als je merkt dat je nog boos bent op je ouders of verbitterd: doe daar dan iets mee! Zoek professionele therapie en geef de heilige Geest de ruimte om je hart en gedachten te helen en te herstellen. Verwijt God niet dat jouw ouders liefdeloos waren, maar schuil juist bij Hem.

God toont Zichzelf aan de wereld als heilige, rechtvaardige, almachtige God, maar ook als een liefdevolle Vader. Hij wil mensen troosten die niet geliefd zijn door hun ouders. Zoals Psalm 27:10 zegt: ‘Al verlaten mij vader en moeder, de HEER neemt mij liefdevol aan.’ Jij bent een geliefd kind van God en hoezeer je ouders je ook gekwetst kunnen hebben, Hij houdt altijd van je! En Hij wil je Zijn onvoorwaardelijke liefde geven.

2. Neem afstand

Als je nog steeds geconfronteerd wordt met gedrag dat jou pijn doet, heb je geen tijd om te herstellen. Dat is als een litteken dat je telkens weer openkrabt. Om te herstellen, kan het helpen (tijdelijk) emotioneel en of fysiek afstand te nemen van je ouders. Je neemt emotioneel afstand door je emotioneel niet meer te laten beïnvloeden door je ouders. Fysiek afstand nemen is letterlijk iemand een tijd niet meer zien.

Door dit te doen, kun je jullie relatie en alles wat er gebeurd is, van een afstandje bekijken. Je wordt niet automatisch meegezogen in het ongezonde patroon dat je (soms zelfs jarenlang) heeft vastgebonden, maar je kunt er los van komen. En van daaruit kun je je eigen grenzen leren kennen. Wat vind ik fijn? Wat kwetst mij? Hoe ga ik daarmee om? Hoe maak ik het duidelijk als ik vind dat mijn ouders (nog steeds) over mijn grenzen gaan? Hoe kan ik van mijzelf houden en mijzelf eren, ook al doen zij dat niet? Hoe kan ik hen eren, zonder over mijn eigen grenzen te gaan?

3. Zegen je ouders

Hoe moeilijk het ook kan zijn, bid voor je ouders en zegen hen. Als je blijft rondlopen met wrok en bitterheid, heb je daar vooral jezelf mee. Bid voor je ouders, zodat je eigen hart zacht wordt en je hen kunt vergeven wat ze je hebben aangedaan. En zegen hen in je gebeden: spreek goede dingen over hen uit. Zij hebben jou misschien niet gezegend, maar het zal jou kracht geven wanneer jij dit wel doet (ook als ze niet weten dat je voor hen bidt).

Als je voldoende afstand hebt genomen, word je losgeweekt van het verlangen om door hen gezien, gehoord en geliefd te worden. En juist van daaruit ontstaat er ruimte om zelf lief te gaan hebben, zoals jij dat gewild had, maar nooit gekregen hebt. Jij bent een nieuwe schepping – leef vanuit Gods genade en liefde!

En wat als er op jou een beroep gedaan wordt om voor hen te zorgen? Bid ervoor. Vraag God om wijsheid. Wil Hij dat je dit doet? Dan zal Hij je geven wat je daarvoor nodig hebt. Maar het kan ook zijn dat Hij je andere oplossingen in gedachten geeft die ook goed en liefdevol zijn, zonder dat je zelf intensief betrokken bent in de zorg voor je ouders. Het belangrijkste is dat je – wat je ook kiest en doet – het uit liefde voor God doet.